دیپلماسی، تخصص دیپلماتهاست راه صحیح خنثی نمودن همگرایی اقتدارگرایان جدید | استفن هادلی (ترجمه: رضا جلالی) «پزشکیان» مسوولیت بخشی از اختیاراتش را به نیروهای رقیب واگذار کرده است دولت چهاردهم و ضرورت تغییر حکمرانی فرهنگی | شهرام گیلآبادی* مهاجرت، صلح و امنیت پایدار | رسول صادقی* صلح اجتماعی و سیاست انتظامی | بهرام بیات* عصرانهای با طعم شعر فرزندان پوتین | آندره ئی کولز نی کف (ترجمه: رضا جلالی) شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد چرا اسرائیل به ایران حمله نکرد؟! | آیت محمدی (کلهر) احیای داعش و القاعده در منطقه | آیت محمدی (کلهر) رونمایی از بزرگترین شهاب سنگ آهنی در مجموعه برج آزادی رهبران پوپولیست چه میراثی برای کشورشان بر جای میگذارند | مانوئل فاتک، کریستوفتری بش و مورتیس شولاریک بحران واقعی اقتصاد چین | ژانگ یوآن ژو لی یو (ترجمه: رضا جلالی) آسیا بدون هژمون | سوزانا پاتون و هروه لماهیو (ترجمه: رضا جلالی) شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد نکاتی درباره دیدگاه رئیس جمهور در ضرورت انتقال پایتخت | عبدالمحمد زاهدی حرکت به روی یال جمعهها خون جای بارون میچکه | مرتضی رحیمنواز داستان آشنایی یک شاعر اجازه خلق آثار عاشقانه را نمیدهند تو زندهای هنوز و غزل فکر میکنی | سمانه نائینی زیبایی کلام در شعر بهمنی | سحر جناتی شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد گفتمان صلح و نگاهی به چالشهای حقوقی در ایران معاصر | محمدرضا ضیایی بیگدلی صلح اجتماعی و مرجعیت رسانه در ایران | ماشاءالله شمسالواعظین صلح ایرانی از نگاه محمدعلی فروغی | مریم مهدوی اصل چگونگی کاهش اثرات تنهایی استراتژیک ایران | نصرت الله تاجیک گفتمان صلح و سیاست خارجی | محمدکاظم سجادپور گفتمان صلح و نیروهای مسلح ایران | حسین علایی اقتصاد صلح محور | فرشاد مومنی* نقش آموزشعالی در شکلگیری گفتمان صلح | مصطفی معین* آخرالزمانیهای ایرانی و اجماعسازی پزشکیان | کیومرث اشتریان* ایران، بحرانهای منطقهای و گفتمان صلح | عبدالامیر نبوی* گفتمان صلح و سیاست همسایگی | ماندانا تیشهیار* گفتمان صلح و محیط زیست | محمد درویش* گفتمان صلح و مساله حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران | مهدی ذاکریان* از چرایی تا چگونگی معرفی کتاب «اخوانالمسلمین» | پیرمحمد ملازهی به نظر میرسد که باید شاهد روند خوبی باشیم شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد محمد جواد حقشناس: کابینهای با حضور زنان جوانان و اهل تسنن سخنی با آقای رئیس جمهور در مورد چگونگی کاهش اثرات تنهایی استراتژیک ایران | نصرت الله تاجیک* انتخاب کابینه در اتاق شیشهای پیام رهبری به مناسبت برگزاری چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری شریعتی، جلال و دیگران | حمید عزیزیان شریف آباد صحافی سنتی | مجید فیضیراد* اگر پزشکیان قشر خاکستری را با خود همراه کند، بازی را برهم میزند نگاه مسعود پزشکیان به اقوام امنیتی نیست | علی مفتح آیا اندیشه شریعتی پاسخگوی جامعه امروز است؟ | محمدجواد حقشناس* فاصله دره احد و تالار رودکی
چرایی تاثیرگذاری فروغی را بههنگام بزرگترین خطر نظامی سیاست بینالمللی که جای کار بسیاری برای آن وجود دارد، و اسناد آرشیوی وزارتامورخارجه ایران بهترین دادهها و منابع مطالعاتی را در اختیار پژوهشگران و روزنامهنگاران مستقل کشور میگذارد،
هوشنگ پسر آقاخان ابتهاج بود. او سه عمو داشت: غلامحسین، ابوالحسن و احمدعلی. هم پدر و هم عموهای ابتهاج از مدیران بلندپایه بودند؛ هم تحصیلکرده، هم مدیر ارشد، هم دولتمرد، هم سرمایهدار و هم کارآفرین! برادران ابتهاج از چهرههای شاخص و ماندگار رشت بودند.
دوستدارنش میگویند او مردی است که با مهر انسانها زندگی کرده و درد مردم، درد او بود، آدابدان و در برخورد با هر کسی، پدری مهربان و معلمی بزرگوار جلوه میکند، مهماننواز و با کرامت و مواظب حال و احوال دوستان و آشنایان و بزرگان دور و نزدیک بود. غم دیگران را میخورد و وسیله خیر برای اصلاح فیمابین آشنایان و دوستان بود.
مهدوی دامغانی دانشمندی بسیاردان و ادیبی برجسته و عربی دانی بیمانند بود. از شاگردان بسیار برجسته بدیع الزمان فروزانفر بودکه سالهای سال متمادی در کسوت استادی حاذق و مهربان ابتدا در دانشکدههای ادبیات و الهیات دانشگاه تهران به تدریس و تربیت دانشجویان بسیاری همت گمارد و در رشتههای همچون زبان و ادبیات فارسی و عربی به تحقیق و تدریس پرداخت.
حسن انصاری، پژوهشگر تاریخ اسلام و تفکر اسلامی در یادداشتی ضمن تسلیت درگذشت استاد احمد مهدوی دامغانی، به تمجید از او و آثار فکریاش پرداخت.
آیت الله صافی گلپایگانی با نزدیک به ۱۰۳ سال سن، خطر و ریشه خطر را به درستی تشخیص داد و بیاعتنا به این که سخنش ممکن است تلخ و ناگوار جلوه کند، حرفی که به اعتقادش و البته به درستی، حق و راست است را به زبان آورد، درگذشت آیتالله صافی گلپایگانی، فقدان یک روحانی پایبند بر اصول است.
بین سالهای ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۶ خبرنامه تهران که آخرین شماره آن را، ۱۳ سال قبل چاپ کرده بودیم مجددا منتشر ساختیم. البته با این تفاوت که اینبار به صورت مناسبتی چاپ میشد. در مجموع هشت شماره از این خبرنامه منتشر شد. در این هشت شماره نیز ما همکاری دکتر را با خود داشتیم.
وی به دلیل علاقه به جغرافیا و مسائل مربوط به شهر و شهرنشینی خاصه در ایران مشتاق تدریس در دانشگاه شد، و در این مسیر به ویژه در راهنمایی دانشجویان برای تهیه رساله، خدماتش مورد تحسین مسئولان دانشگاه واقع گردید و پس از بازنشستگی از وزارت آموزش و پرورش، به تدریس در دانشگاه آزاد اسلامی مشغول شد
او تهرانشناسی را اصلی اساسی به شمار می٫آورد و به آن تاکید خاصی میورزید و بارها میگفت نباید از یاد ببریم که تهران تنها یک شهر نیست بلکه باید آن را جهان فرهنگ در نظر بگیریم. چون تمام اقوام ایران زمین در این شهر به دور هم جمع شدهایم و باید برای حفظ ارزشهایش بکوشیم.