ملکالمتکلمین روشنفکر مشروطه | ندا مهیار
چین در اوکراین به دنبال چیست؟ | دا وی (ترجمه: رضا جلالی)
روز خبرنگار، گفتوگوی آینده با گذشته | محمدجواد حقشناس
وقتی دانش در حصر میماند | ندا مهیار
جامعهشناسی جنبش مشروطه از منظر قواعد فیزیک اجتماع | سعید کافی انارکی (ساربان)
تمجید فرانسویها از توسعه سیاسی در ایران مشروطه | علی مفتح*
از هرات تا هشتادان | محسن روحیصفت*
پیشزمینه شکلگیری جنبش مشروطیت در ایران | فریدون مجلسی
ترور نافرجام محمدعلیشاه، پساز شهادت ملکالمتکلمین | شیرین بیانی
پس از یک قرن سکوت | مریم مهدوی اصل*
در خدمت ایران | شیرین بیانی
چگونگی تألیف «تاریخ انقلاب مشروطیت ایران» از نگاه کوچکترین فرد خانواده
ملک المتکلّمین و آرمانش | شیرین بیانی* (اسلامی نُدوشن)
شیرین بیانی، نتیجه فرهنگ تاریخساز ملکالمتکلمین
روسیه نفوذ خود را در منطقه خارج نزدیک* از دست میدهد. | جفریمان کف (ترجمه: رضا جلالی)
استرداد؛ روایت یک عقب نشینی یا تولد یک فضیلت؟ | روزبه کردونی
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
رضاشاه، مهاجری در زمین خود | ندا مهیار
راههای جلب اعتماد مردم | محمدجواد حق شناس
شکست تکرار ۲۸ مرداد
مراقب بلندگوهایی باشیم که اجزای جامعه را رو در روی هم قرار میدهند
نقد طرح دو فوریتی الزام دولت به شکایت از آمریکا و اسرائیل | دکتر سید محمود کاشانی*
درنگی بر موضوع بازگشت اتباع افغان به کشورشان | ندا مهیار
جنگ اسرائیل با ایران در کانون بحران | ندا مهیار
اقامتگاه های بوم گردی؛ از گذشته تا فردا | پورنگ پورحسینی
ظرفیتهای بومگردی در احیای اکوسیستمهای آسیبدیده طبیعی با مشارکت جامعه محلی | علی قمی اویلی*
گردشگری جامعه محور هدیه ایران به گردشگری جهانی | سید مصطفا فاطمی*
بومگردی و احیای پیوندهای روایی در ایران | روزبه کردونی
روستاگردی، تجربه اصالت در طبیعت | ندا مهیار
در باب کورتکس آسیایی و اروپایی | علی مفتح
بحران واقعی اقتصاد چین | ژانگ یوآن ژو لی یو (ترجمه: رضا جلالی)
به وقت گرهگشایی ازمذاکرات
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
دلیل در اوج ماندن دلار برغم اقدامات مخرب ترامپ | اسوار پراساد (ترجمه: رضا جلالی)
لنجهای چوبی، نماد هویت فرهنگی | محمدجواد حقشناس
جهنم در فومن؛ یک پروژه و چند نکته | علی مفتح
جزیره آزاد هسته ای | حشمتالله جعفری*
خردادگان، بیداری طبیعت و انسان | ندا مهیار
جنبش بوم گردی | نعمت الله فاضلی
تصمیم برای تغییر نام خلیج فارس خود تاییدی بر اصالت نام آن است | علی مفتح
ایران را بهتر بشناسیم | محمدجواد حقشناس
ظهور استعمار «جهش یافته» در هم آغوشی تاج و تاراج | ابوالفضل فاتح
سخنان ترامپ در عربستان | سید محمود صدری
پکن چگونه تغییر خواهد کرد؟ | رانا میتر (ترجمه: رضا جلالی)
گفتگوهای ایران و آمریکا | سید محمود صدری*
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
فرزند خلیج فارس | محمدجواد حقشناس
در باب پاسداشت زبان فارسی در میان سیاستمداران | محمدجواد حقشناس
در فضای منافع ملی
پیامی که باید از ایران مخابره شود | محمدجواد حق شناس
برخی دیگر از مقامات چین جنگ روسیه و اکراین را ادامه سازماندهی مجدد منطقه پس از پایان جنگ سرد میدانند. هرچند جمهوریهای شوروی سابق اکنون کشورهای مستقلی شدهاند اما پیوندهایی که آنها را در کنار هم قرار میدهد به قرنها پیش برمی گردد.
تجربه خالصسازیهای سالهای گذشته توسط حکومت تجربه شد و عملا این درک را ایجاد کرد که اگرچه ممکن است به لحاظ ذهنی و تئوریک مجموعهای هماهنگ و یکدست، شکل دهد اما عملا نتیجه عکس گرفته شد و دامنه وسیع از مفاسد و ناکارآمدیها در این بازه زمانی ثبت شده است.
رهبری انقلاب در پیامی به مسعود پزشکیان، پیروز انتخابات ۱۴۰۳ توصیه کردند که «در ادامهی راه شهید رئیسی از ظرفیتهای فراوان کشور به ویژه منابع انسانیِ جوان و انقلابی و مؤمن، برای آسایش مردم و پیشرفت کشور بیشترین بهره را ببرند».
نویسنده معتقد است که در دوره مشروطه، تجدد به معنای تقليد کردن از غرب و تسليم شدن به آن تصویر میشده است و روشنفکران پيش از انقلاب در پی بومی کردن مدرنيته بودهاند.
محمدجواد حق شناس عضو سابق شورای تهران، در گفتگو با رویداد ۲۴ میگوید: در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۳ شورای نگهبان با تایید صلاحیت مسعود پزشکیان فاکتور رقابت را اجرا کرده است، اما همین موضوع باعث نگرانی جناح رقیب شده و ممکن است برخی برای عدم رسیدن پزشکیان به پاستور دست به هرکاری بزنند.
همین تفاوت نگاهی میان یک فرد امنیت محور و بدون درک درست با یک فرد وطن دوست ترک، کرد یا ترکمن است که باعث شده مرزنشینان ایرانی همواره از میهن دوستترین هموطنان باشند
از قضا ما در نشریه سال گذشته، اصلاً یکیاز مطالب اساسی که به آن پرداختیم موضوع مصباح و شریعتی بود. ولی به هرحال امروز خوانشی که برفضای سیاسی کشور حاکم است، خیلی متأثر از نگاه آقای مصباح است و البته شاگردان ایشان. خوب اکنون موقعیت و جایگاه شریعتی در مجموعه کجای کار است؟
این یادداشت را دکتر علی شریعتی پس از دیدن اپرای «توراندخت» اثر پوچینی که در تالار رودکی تهران به سال ۱۳۵۰ اجرا شده، نوشته است. یادداشت را خانم دکتر فاطمه هما سادات افسری برای نخستین بار منتشر کرده است و خود او نیز مقدمهای بر این یادداشت نوشته است، با عنوان «دیدار واپسین» که در واقع، شرحی است بر این اپرا و چگونگی نوشته شدن این یادداشت توسط دکتر علی شریعتی…
اگر وجود دکتر شریعتی برای عامل بیگانه و عناصر افراطی مفید است، برای ساواک و مملکت مفیدتر خواهد بود، مشروط به اینکه خوب اداره شود. این شخص دانشمند است، روحانیون افراطی او را قبول ندارند و چپیها روی این شخص حساب میکنند.
خود شریعتی هم میگفت ما باید جامعه را از نظر مذهب علیه مذهب اصلاح کنیم. نمیتوانیم در جامعه دینی از یک تفکر دیگری وام بگیریم، چون گوش شنوایی نیست. آیا این نگاه مصلحتگرایانه، ابزاری بود؟
بنابراین من معتقدم اگر ما میخواهیم درباره شریعتی بحث کنیم، باید نظریه دموکراسی هدایت شده یا دیکتاتوری ایشان را مورد بررسی قرار دهیم. باید به دنبال تشکیل یک دولت توسعهگرا باشیم یا دموکراسی هدایت شده.
هم اکنون که آقای دکتر مسعود پزشکیان به عنوان یکی از نامزدهای سهگانه معرفی شده توسط جبهه اصلاحات در میدان رقابت باقی مانده است، این فرصت را مغتنم میشماریم که مردم عزیز ایران را برای برون رفت از وضع موجود، به مشارکتی همگانی و فراگیر دعوت نمائیم.
کسی که احتمال بدهم دههها و حتی سدههای آینده، مردم ایران به او افتخار کنند و به نیکی از او یاد کنند، کسی مثل کوروش، شاهان آلبویه یا میرزا تقی خان امیرکبیر.
خوشبختانه به نظر میرسد که گروهی از مردم امروز به این نتیجه رسیدهاند که نکند بخشی از مشکلات، ناشی ازعدم مشارکت در انتخابات باشد. این اتفاق مثبتی است اما باید توجه داشت، مشارکت مردم یک روی سکه است. روی دیگر زمینهسازی برای مشارکت، اراده حاکمیت برای ایجاد زمینههای مشارکت است.
فواره چون به اوج رسد، واژگون میشود، مشکلات جریان اصلاحات هم از همین مقطع شکل میگیرد. اعتماد به نفس کاذب، انشقاق و سهمخواهی باعث اتلاف انرژیهای این جریان میشود.
ابز معتقد است که دامنۀ آزادی مدنی انسان بر مبنای سکوت قانون بنا شده است، به این معنا که تا زمانی که قانونی وجود نداشته باشد تا انسان تمایل یا ارادۀ خود را با آن تطبیق داده و همسو نماید، انسان آزادی خود را کاملا حفظ میکند.
بعضی از روس ها ممکن است از تبدیل کشورشان به مدل فرانسه استقبال نمایند اما روس هایی هستند که این تبدیل را مطلوب نخواهند دید . آنچه را امروز جهان به نام پوتینیسم شاهد است نخستین بار در نشریات روس زبان و انجمن های داوطلبانه دهه 1970 ظاهر شد.
آقای زیباکلام تجربه دوره زندان در زمان دانشجویی را داشته است. او گفته در آن زمان درگیر عملیات چریکی بوده است و در آن فضا ساواک او را دستگیر کرده است. فکر میکنم منطق دستگاه امنیتی چه در دوران شاه و چه در دوره جمهوری اسلامی، قابل فهم است که اگر یک معترض برای بیان اعتراض خودش از روش های مسالمت آمیز استفاده نکند، دست به اسلحه ببرد و روشهای خشونت آمیز به کار برد، برخورد با او اجتناب ناپذیر خواهد بود.
گاهی میبینیم که فلان مقام مذهبی، فرهنگی، نظامی و یا سیاسی علیه یک شخصیت تاریخی که شهرت و محبوبیت جهانی دارد، داد سخن میدهد. چطور آن گوینده و نیز دستگاههای نظارتی در نمییابد که این رفتار اثر سویی روی ایرانیان میگذارد؟ از آن گذشته متوجه نمیشوند این اقدام در جهت مصلحت امنیت ملی و جامعه و به سود ایران نیست.
هر ملتی مکلف است که نسبت به مفاخر تاریخی خود ابراز علاقهمندی کرده و از بروز قدردانی خودداری نکند. قدر و رتبه حکیم ابوالقاسم فردوسی که مایه فخر ایران تنها نبوده، بلکه یکی از مفاخر بشریت محسوب است، بر کسی مستور نیست و سزاوار نخواهد بود که مدفنش در حال حالیه، تقریباً از بین رفته و محو شود و با سایر خرابههای شهر طوس تفاوتی نداشته باشد.
در سراسر شاهنامه با رعایت کامل حقوق بشر مواجه هستیم. اصولاً حال و فضای فرهنگ ایرانی چنان بوده و هست که به خودی خود حقوق بشر به بهترین حالت و در منتهای درجه عالی آن پیش از قانون و بیش از آنچه که قانون بگوید، رعایت میشده است.