بنابه گزارش‌های خبرگزاری‌های رسمی داخلی، طرحی در کمیسیون‌های شوراها و امور داخلی مجلس در گردش است تا برای افزایش ۴۰ نماینده به‌شمار نمایندگان مجلس تصمیم‌گیری شود که برای این‌منظور و شیوه توزیع نماینده‌ها در حوزه‌های انتخابیه، کارگروهی تشکیل و در حال بررسی آن است.
اصل ۶۴ قانون اساسی بر افزایش حداکثر ۲۰ نماینده در هر ۱۰سال تصریح دارد؛ اما احمد علیرضابیگی عضو کمیسیون امور داخلی مجلس شورای اسلامی، گفته است: 《با توجه به اینکه در طول سال‌های گذشته افزایشی انجام نگرفته است، در حال حاضر ۴۰ نماینده باید اضافه شود؛ لذا نیازی به استفساریه از شورای نگبهان نیست؛ زیرا قانون روشن است.》
چیزی که این‌روزها نه‌تنها در مجلس که در دولت و در همه حاکمیت دیده نمی‌شود، شکاف عمیق میان حکومت و مردم است.
مردمی که در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ کمترین رای را در صندوقها ریختند و بیش از ۱۰۰روز است که جنبش اجتماعی و اعتراضی گسترده‌ای در سراسر کشور شکل داده‌اند، از قهر خود به حاکمیت خبر می‌دهند؛ اما بااینکه آشکار است که بیشتر مردم، هیچ تمایلی به رأی یا امید به تغییر و اصلاح حقیقی از راه انتخابات ندارند، مجلسیان شورای اسلامی در پی افزایش شمار اعضای مجلس در انتخابات بعدی هستند!
اعضای کنونی مجلس که نام نمایندگی را برخود یدک می‌کشند، با طرحها و ایده‌های بی‌خاصیت خود، آشکارا صدای اعتراض‌های مردمی را نشنیده می‌گیرند و پیوسته پشت به‌مردم، در پی مهندسی مظاهر دموکراسی مانند انتخابات و افزایش سهم‌خواهی از ملت و سرمایه‌های ملی‌اند! /سحام نیوز
حکایت سهم‌خواهی نمایندگان و جان کندن مردم برای بهبود وضع مملکت یادآور این شعر سعدی است:
آن یک گلیم خویش به در می‌بَرد ز موج
وین جهد می‌کند که بگیرد غریق را
