زورخانه‌ی دخانیات حدود ۶۵ سال است که به حیات خود ادامه می‌دهد و بانی تولدش هم کارکنان و کارگران شرکت دخانیات بودند؛ کارخانه‌ای که در محدوده خیابان قزوین احداث شد و باغ‌ها و املاک مسکونی بسیاری در این حدود به تملکش درآمد. دیری نپایید که در سال ۱۳۳۵ خورشیدی باشگاه ورزشی معروف دخانیات هم در گوشه‌ی یکی از همین زمین‌ها به اصرار کارکنان شرکت احداث شد. باشگاه زورخانه‌ای هم داشت که مرشد خراسانی، نخستین مرشدش بود و پهلوانان نامدار بسیاری در این زورخانه قدم گذاشتند؛ از جمله جهان پهلون تختی. علت حضور او در این زورخانه هم این بود که خانه‌ی عمه‌اش آمنه خانم، در کوچه‌ی روبه‌روی باشگاه دخانیات بود و هرگاه که به خانه‌ی عمه سر می‌زد، در این زورخانه نیز حضور پیدا می‌کرد.
در روزگاری که زورخانه‌ها جایگاه والایی در شهر داشتند و مرکزی برای پرورش روحیه‌ی جوانمردی و خیرخواهی بودند؛ در زورخانه‌ی دخانیات هم آیینی برقرار بود به نام چراغ‌گردانی که مثالی از رسم پهلوانی و مردانگی کسانی بود که ورزش‌های زورخانه‌ای را دنبال می‌کردند. در این آیین، حاضران زورخانه از جماعت حاضر مبالغی جمع‌آوری و با آن پول گره از کار گرفتاران و درماندگان باز می‌کردند. جالب است که همچنان این آیین نیکو در زورخانه دخانیات ادامه دارد و نسل به نسل استمرار یافته است.
