• امروز : یکشنبه, ۳۱ فروردین , ۱۴۰۴
  • برابر با : Sunday - 20 April - 2025
::: 3419 ::: 0
0

: آخرین مطالب

در فضای منافع ملی پیامی که باید از ایران مخابره شود | محمدجواد حق شناس عواقب اقتصادی تسخیر دولت | الیزابت دیوید بارت (ترجمه: رضا جلالی) جنگ یا گفتگو | باقر شاملو* نوروز و تجلی آن در فرهنگ پاکستان | ندا مهیار جشن آتش‌افروزان | مرتضی رحیم‌نواز دوگانگی در مواجهه با مصاحبه رفیق‌دوست | احسان هوشمند حرف‌های بی‌پایه درباره مسائل حساس قومی ـ زبانی را متوقف کنید شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد تلاش تندروها و بی‌ثباتی بازارها نگاهی دوباره به مشکلات روابط آمریکا با چین | جود بلانشت و ریان هاس (ترجمه: رضا جلالی) اهمیت راهبردی گردشگری دریایی در توسعه پایدار | محمدجواد حق‌شناس ایران در محاصره کوریدورهای ترکیه | علی مفتح* شخصی‌سازی حکمرانی یا ناحکمرانی | محمدحسین زارعی* پوتین و ترجیح اوکراین بر سوریه | الکساندر با نوف (ترجمه: رضا جلالی) شماره ۷۱ و ۷۲ | ۳۰ دی ۱۴۰۳ زاکانی پس از شرکت در انتخابات رای اکثریت را از دست داد تصمیمی شجاعانه ققنوس در آتش | مرتضی رحیم‌نواز شمایل یک اسطوره | مرتضی رحیم‌نواز بچه خانی آباد | ندا مهیار کالبد مدنی تهران | بهروز مرباغی* فضاهای عمومی و تعاملات اجتماعی رو بستر تاریخ | اسکندر مختاری طالقانی از تهران چه می‌خواهیم؟ | ترانه یلدا * داستان تولد یک برنامه | حمید عزیزیان شریف آباد* تاملی بر نقش سترگ سیدجعفر حمیدی در اعتلای فرهنگ ایران شبی برای «شناسنامه استان بوشهر» انجمن‌های مردمی خطرناک نیستند به آنها برچسب نزنیم فشار حداکثری فقط موجب تقویت مادورو خواهد شد | فرانسیسکو رودریگرز ناکارآمد‌ترین شورا | فتح الله اُمی نجات ایران | فتح‌ الله امّی چرا یادمان ۱۶ آذر، هویت بخش جنبشِ دانشجویی است؟ در ۱۶ آذر، هدف ضربه به استقلال و کنش‎گری دانشگاه بود یادی از۱۶ آذر | فتح‌ الله امّی وقایع ‎نگاری یک اعتراض | مرتضی رحیم ‎نواز روز دانشجو فرصتی برای تیمار زخم‌ها | محمدجواد حق‌شناس سیاست‌ورزی صلح‌آمیز ایرانی از منظر کنش‌گری مرزی | مقصود فراستخواه* دهه هشتادی‌ها و صلح با طبیعت | علی‌اصغر سیدآبادی* دلایل دوری از سیاست دوستی در جریان‌های سیاسی امروز با رویکرد شناختی | عباسعلی رهبر* شماره ۶۹ و ۷۰ | ۳۰ آبان ۱۴۰۳ دیپلماسی، تخصص دیپلمات‌هاست راه صحیح خنثی نمودن همگرایی اقتدارگرایان جدید | استفن هادلی (ترجمه: رضا جلالی) «پزشکیان» مسوولیت بخشی از اختیاراتش را به نیروهای رقیب واگذار کرده است دولت چهاردهم و ضرورت تغییر حکمرانی فرهنگی | شهرام گیل‌آبادی* مهاجرت، صلح و امنیت پایدار | رسول صادقی* صلح اجتماعی و سیاست انتظامی | بهرام بیات* عصرانه‌ای با طعم شعر فرزندان پوتین | آندره ئی کولز نی کف (ترجمه: رضا جلالی) شماره ۶۸ | ۳۰ مهر ۱۴۰۳ چرا اسرائیل به ایران حمله نکرد؟! | آیت محمدی (کلهر)

11

شهاب الدین حائری شیرازی؛ منع نقد رهبری بنام دین بدعت است!

  • کد خبر : 5870
  • 08 آذر 1401 - 18:47
شهاب الدین حائری شیرازی؛ منع نقد رهبری بنام دین بدعت است!
شما که آخوند هستید وادعای دین شناسی دارید چرا رفتار حکومتهای پادشاهای و دیکتاتوری را در پیش گرفتید انها هستند که اجازه نقد حاکم و حکومت را نمی دهند.

جهت استحضار دوستان چندسالی است که معاونتی به معاونتهای آموزش و تهذیب واخلاق ومالی…حوزه افزوده شده، “معاونت صیانت”، دیروز یکی از دوستان طلبه را همین معاونت، که نقش حراست ادارات را دارد خواسته بود که چرا پایین فلان مطلب دکترعلی مطهری کامنت تایید گذاشتی، چرا در خصوص طرح جمعیت کامنت مخالفت گذاشتی و… خلاصه می گفت همه استوری های مرا بازدید و پرینت گرفته بودند آخر الامر هم گفتند از ولی فقیه واصل نظام و حوزه انتقاد نکن گفتم پس از کجا انتقاد مجاز است گفتند از دولت.

خوب وقتی شما انتقاد را منع می کنید این عقده میشود و بصورت فحش از متن های بی شناسنامه یا توی خیابان سر در می آورد.

وقتی این سختگیری راجع به انتقاد حوزویان می شود مردم از اینکه حوزه در مناقشات حکومت وملت، ساکت است عصبانی می شوند و عمامه پرانی می کنند.(که البته کار اشتباهی است)

وقتی راه نقدرهبری بسته یا صعب العبور می شود، کسی دم نمی زند از اینکه آقا! این کار خطاست و خطاها زیاد و شدید می شود.

آخر مگر در دین ما انقدر بر نصیحت رهبر و مسئولان امر تاکید نشده؟چرا برخلاف حکم عقل وشرع در این مملکت تملق جایزه دارد انتقاد مجازات؟!!

اینطور؛ نه تنها قداستی برای رهبری ساخته نمی شود که نفرت، عکس العمل چنین توبیخ و مجازاتی است.

شما که آخوند هستید وادعای دین شناسی دارید چرا رفتار حکومتهای پادشاهای و دیکتاتوری را در پیش گرفتید انها هستند که اجازه نقد حاکم و حکومت را نمی دهند.

دین ما دین پیامبری است که وقتی خلیفه مسلمین بود بر خاک می نشست و با بچه ها در کوچه بازی می کرد و حَسَنین را بر دوش چون استر سوار می کرد و می گفت “نعم الراکب انتما چه خوش سوارانی دارم”وقتی کسی در مجلسی که او حاضر بود وارد می شد نمی شناختش چون مجلس حلقه بود وپیامبر نه بالای مجلس بود ونه بر سریر که شناخته شود…

ای گندم نمایان جو فروش که نام اسلام را بر سر در ادارات و پرچم و…خود گذ اشتید اما به هوی وهوس خود کار می گذرانید.

بزرگترین شاکی این حکومت بی شک پیامبر است که دین اش را با رفتار کج خود مریض وبی جان کردید.

دختر۱۳ ساله من روزی نیست که از صدقه سر بی عقلی های شما، مورد شماتت وکینه بعضی هم شاگردانش قرار نگیرد که چرا چادری هستی؟!

البته؛ من او را آزاد گذاشتم اما دخترم دوست دارد حجابش را چادرش را.

شما فرزندان این مرز و بوم را با سختگیری های احمقانه تان، ضدنمادهای دینی کردید.

لینک کوتاه : https://nimroozmag.com/?p=5870
  • 305 بازدید

ثبت دیدگاه

قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.