واقعیت ملموس جامعه آن است که عموم مردم به ویژه زنان و بانوان و دختران این سرزمین، از وقایع پیش آمده دلگیرند و نیازمند آن هستند تا برای پرسش‌های خود پاسخی درخور پیدا کنند. آن سوی ماجرا نیز حکومت دچار برخی افراط و تفریط‌ها شده است و نیاز است تا با کمی درایت و دوراندیشی، ضمن بازخوانی رفتار و عملکرد خود زمینه گفتگوی مردم با خود را در تنمام سطوح فراهم سازد. ایرانی‌ها در طول تاریخ رفتار جمعی هوشمندانه‌ای داشته‌اند و امروز نیز نسل نوجوان و جوان ما میراث دار آن ذکاوت و هوشمندی هستند و در این مدت نشان داده‌اند که به گفتگو وقع نهاده و اجازه نمی‌دهند چه در داخل و چه در خارج از مرزها، اعتراض و تجمع به حق آن‌ها به اعمال سلیقه‌ای برخی محدودیت‌ها با عداوت دشمنان قسم خورده و ورشکستگان سیاسی خارج‌نشین در هم آمیزد.
ما نیازمند گفتگو هستیم و باید فرهنگ کلامی خود را تقویت کنیم. بیش از مردم، حکومت باید با این واقعیت کنار بیاید که راهی جز گفتگوی ملی با اقشار مختلف جامعه ندارد و استفاده از ابزار قدرت و سرکوب برای برون رفت از این وضعیت، خردمندانه نخواهد بود.
در این مختصر لازم است تا ضمن دعوت به آرامش، از همه دست اندرکاران امور اعم از سیاسی و نظامی و نیز از کلیه اقشار جامعه با هر نوع گرایشی می‌خواهم که راه گفت و شنود را بر روی خود و دیگران نبندند و اجازه ندهند در هر دو طیف این ماجرا، تندروها زمام امور را در اختیار بگیرند. آن‌ها که ماجراجویی با هر هزینه‌ای برایشان منافعی به دنیال دارد که اغلب به زیان تمامیت ملی کشور تمام شده است.
