وزارت آموزش و پرورش شاخص‌ترین و بارزترین جلوه فرهنگ هر جامعه به شمار می‌آید. یعنی گفتمان علمی است که توسط نسل‌های پیشین بر آنان که هنوز آماده زندگی اجتماعی نیستند اعمال می‌شود و هدف آن پیدا کردن و پروراندن آن دسته از حالات جسمانی، اخلاقی و فرهنگی در یک فرد است که در جامعه‌ای که زندگی می‌کند از او توقع دارد.
فرهنگ‌سازی در صیانت از صنایع دستی را به عنوان یکی از ارکان میراث فرهنگی باید از دوران کودکی آموزش داد، نقش محوری نظام آموزش و پرورش در معرفی، تقویت و تعمیق رابطه جامعه با مواریث و دارایی‌های فرهنگی و صنایع دستی کشورمان مبرز است و ارتقاء عمومی برای افزایش سرمایه اجتماعی بخش صنایع دستی و هنرهای ملی، دانش سنتی، فناوری بومی و نهادینه‌سازی و استمرار حیات پویایی صنایع دستی بواسطه آموزش از سنین کودکی امکان‌پذیر است.
اقتصاد هر کشور توسط نیروی انسانی که پایه و زیرساخت آن در آموزش و پرورش نهاده شده است با برنامه ریزی دقیق در راستای تداوم صنایع دستی و هنرهای ملی و توسعه مهارت‌ها، نوآوری، خود باوری ملی برنامه‌ریزی، طراحی و با تدوین استانداردها و محتوی رشته‌های مهارتی متناسب با قابلیت‌های بومی و اقتصادی صنایع دستی هر استان از طریق آموزش و پرورش و تدریس توسط افراد خبره زمینه ساز حفظ میراث فرهنگی تقویت اقتصاد محلی و ملی، خلاقیت و ارتقاء صنایع دستی است.
به طور کلی آموزش و پرورش با تاکید بر توسعه مهارت‌ها، ترویج هنر و فرهنگی محلی، ارتقاء کیفیت تولیدات، گسترش بازار فروش و حمایت از افراد محلی، می‌توانند نقش مهمی در احیاء و حمایت از صنایع دستی داشته باشد.
*دبیر و معاون پرورشی
