حسین قدیانی : رفیقم کجایی؟

حسین قدیانی : رفیقم کجایی؟
ح‌ق: برای محسن چاوشی سیاست در حکم حاشیه است؛ او در همه‌ی این سال‌ها نشان داده که دوست دارد صدایش متعلق به همه‌ی مردم باشد. موسیقی محسن همان خیمه‌ی وحدتی است که به آدم‌ها صرف‌نظر از برون‌دادهای ژورنالیستی نگاه می‌کند: «پای صدای من دمی اختلاف‌ها را کنار بگذارید؛ فراموش نکنیم که همه‌ی ما یک #پدر داریم به اسم آدم و یک #مادر داریم به نام حوا.» دعوت چاوشی به متن است، به اصل؛ به زمینی که #ایران باشد و به ضمیری که اسلام باشد. این از قضا چیز بدی هم نیست؛ مگر قرار است ما همه‌ی داشته‌های خود را در جنگ میان موافقان و مخالفان نظام بسوزانیم؟ زندگی اگر قرار است ادامه داشته باشد، زنده باد چهره‌هایی که هم نزد آرمان و روح‌الله محبوب‌ند و هم در نظر مهرشاد و حمیدرضا محترم. کاش قمار نکنیم همه‌ی سرمایه‌های خود را در این مصاف سرمایه‌سوز که این وطن به آرامش هم نیاز دارد. نه؛ همه قرار نیست چریک نبرد مرد و نامرد باشند. از قضا بدترین مصداق چپ‌زدگی همین است که از #استاد_فرشچیان یا #پروفسور_سمیعی بخواهیم که آن‌ها هم لباس رزم بپوشند و بگویند که عاقبت در این وادی به کدام سو غش می‌کنند. فقط دو متر آن‌ورتر از دماغ‌مان را اگر نگاه کنیم، فهم می‌کنیم که همان به‌تر چهره‌هایی هم‌چون علی_نصیریان یا #جید_انتظامی زخم برندارند در نزاعی که هی هر روز دارد ما را رنجورتر می‌کند؛ افسرده‌تر، عاصی‌تر، تنهاتر، خسته‌تر. وای از این تناقض زمخت که ما از سویی یقه‌ی جلال و گلستان و سایه و شریعتی و شاملو و دولت‌آبادی را می‌گیریم که چرا بی‌خود ژست مبارز گرفتند؛ از سویی دیگر خودمان حتی به خالق کلاه‌قرمزی و پسرخاله هم به چشم گلادیاتور نگاه می‌کنیم و از #ایرج_طهماسب توقع داریم #پرویز_پرستویی باشد. تو بگذار پای پانتومیم #حسن_ریوندی همه‌ی مردم با هم بنشینند و با هم بخندند. تو بگذار #مجتبی_شکوری همان آقامعلم خوش‌فهم و خوش‌سخنی باشد که پای کلامش حال همه‌ی ما ایرانی‌ها ولو برای دقایقی کوتاه خوب باشد. اولاً #زندگی فقط #مبارزه نیست؛ ثانیاً نگه داشتن چهار تا آدم بیرون از منازعات روزمره خودش مقدس‌ترین نوع مبارزه است‌. این همه را نوشتم تا برسم به این تذکر: آقای جمهوری اسلامی! ببین چقدر داری راه را #اشتباه می‌روی که حتی محسن چاوشی سر به زیر هم دارد به نظام متلک می‌اندازد. نه به قرآن؛ حکومت‌داری به خوش‌آیند پایداری‌چی‌های بدترکیب یا سوپرانقلابی‌های منفور این‌قدر نمی‌ارزد که روزی #علی_کریمی به #چگوارا تبدیل شود و روزی دیگر #کریم_باقری همیشه آرام به حامی اول هشت همیشه شاکی بدل شود…