آژانس حمل و نقل هوایی فدرال روسیه تایید کرد که رهبر واگنر یوگنی پریگوژین، در هواپیمای شخصی سقوط کرده در منطقه تور روسیه حضور داشته است.
بدین ترتیب قیصر روس یک مزاحم دیگر را از سر راه برداشت تا خاطره خیانت و شورش نیمه کاره او را از یادها ببرد. دیکتاتور پوتین اخیرا ناوالنی را هم که هوای رقابت انتخاباتی! با پوتین به سرش زده بود را راهی زندان کرد. ناوالنی مانند پریگوژین هواپیمای اختصاصی ندارد و گرنه او هم شاید اسیر حادثه ای غیبی می شد.
پوتین اساسا هیچ رقیبی را تحمل نمی کند. در اولین دوره ای که وی با رام کردن یلتسین نامزد ریاست جمهوری شد رقیبی جدی داشت به نام لبدوف که او هم از قضا و شاید به رضای رقیبش در حادثه سقوط هلیکوپتر کشته شد. پوتین تنها چاکران و نوکرانی مانند مدودف را تحمل می کند و دوست دارد. مدودفی که حتی در منصب ریاست جمهوری مطیع و رام نخست وزیرش پوتین باشد.
این دیکتاتور بی رقیب در روابط با ایران نیز فرق چندانی ندارد و هرگز ایران را به عنوان شریک نپذیرفته و نخواهد پذیرفت. البته ایرانی که تحت قیمومت او و مجری برنامه های توسعه طلبانه نظامی اش باشد برایش از عسل شیرین تر است. فرق روسیه و آمریکا هم در همین است که منطق جهان آزاد رقابت را می پذیرد و شراکت را تشویق می کند و امتیاز می گیرد و امتیاز می دهد اما منطق چموش روس نه رقیب را برمی تابد و نه شریک می خواهد. روس ها تنها فن خیانت و خباثت را خوب بلدند. آنانی که گوششان بدهکار هشدارها نبود با چشمشان دیدند که چگونه لاوروف در مهمانی وزرای خارجه کشورهای عرب خلیج فارس حاکمیت ایران بر جزایر سه گانه را زیر سوال برد.
