من با توجه به مسئولیت اخلاقی و پزشکیام، باید به “احتمال سقوط پزشکی ایران” در آینده نزدیک به دلایل زیر هشدار بدهم!
هنوز کیفیت علم طب و دانش و مهارت پزشکان ایرانی در سطح منطقه حرف اول را میزند و در سطح جهانی هم مورد تایید است، ولی آسیبشناسانه و تیتروار در باره علل اصلی سقوط پزشکی ایران نظر میدهم:
سوءمدیریت مزمن در وزارت بهداشت که بهجز در مواردی معدود، فضای سیاستزدگی و ناکارآمدی و تملق و هواداری حزب باد غلبه داشته است و اکنون هم شاهد نمونهای از آنیم! ضعف در سیاستها و برنامههای سلامتمحور بهداشت و تغذیه و پیشگیری، کمبود دارو و مشکل داروهای بیکیفیت، فساد در واردات دارو و تجهیزات و روابط باندی از دیرباز وجود داشته است!
دخالتهای شورایعالی انقلاب فرهنگی با تصویب سیاستهای غیرعلمی از قبیل سهمیهبندی پذیرش دانشجویان دانشگاهها، تخلف در انتخاب بورسیهها با رانتخواری و در سالهای اخیر تقلب در پذیرش کنکور و وارد کردن دانشجویان بیسواد با رتبههای بسیار پائین در رشتههای گروه پزشکی و نیز جذب اعضای هیات علمی کممایه یا وابسته با تنگنظریهای ایدئولوژیک و سیاسی!
مهاجرت گسترده و رو به افزایش پزشکان و پرستاران به دلیل تحقیر، آزار و اجحاف و تبعیضهای مالیاتی و فشارهای غیرقانونی شهرداری، دخالت بیمورد بیمهها در تعیین تعرفههای پزشکی و نیز در نسخه تجویز شده پزشکان برای بیماران!
بیگاری گرفتن از دستیاران پزشکی و فشار طاقتفرسای کار بر ایشان و اجبار چند دهساله پزشکان طرح خارج از مرکز از ابتدای انقلاب بدون تامین حداقل امکانات کار پزشکی و معیشت در مناطق!
کمبود شدید سرمایهگذاری کشور در امر سلامت و بهجای آن ایجاد زمینه دخالت های باندهای مافیائی اقتصادی پشت پرده طب به اصطلاح اسلامی و سنتی و ایرانی در امور پزشکی و حمایت وزارت بهداشت، دولت و مجلس و زعمای کشور از آن که برای توده محروم بسیار زیانبار است، هرچند که امکان اعزام به مراکز پیشرفته پزشکی در خارج کشور برای خواص وجود دارد!
