بسم الله الرحمن الرحیم
تِلکَ حُدودُ اللهِ فَلا تَعتَدوها وَ مَن یَتَعدَّ حُدودَ اللهِ فَاُولئِکَ هُمُ الظّالِمونَ (بقره، ۲۲۹)
سران محترم قوای سه گانه جمهوری اسلامی ایران
سلام علیکم
در این اوضاع نابسامان و آشفته کشور که فقر و گرانی، فشارهای سیاسی و اقتصادی و بعضا خودکشی ها از درد و رنج بیکاری، مردم را از هر طرف احاطه کرده، گاه و بیگاه خبرهای فساد اخلاقی و غارتگری پاره ای از مسئولان نظام که تظاهر به دینداری با پوشیدن لباس تزویر و ریا و فریاد وا اسلاما، سر می دهند؛ اعصاب همگان را به هم ریخته و ضربه های ویران کننده ای بر “دیوار اعتماد عمومی” وارد کرده است. از جمله خبر اخیر تکان دهنده مربوط به عمل ضد اخلاقی مدیرکل ارشاد اسلامی استان گیلان است که کوس رسوایی آن سبب وهن دین و کشور گردیده است.
آقایان سران قوا! راستی این خبر کثیف و قبیح صحت دارد یا دروغ است؟ آیا تذکر نماینده مجلس که گفته است: “قبل از انتشار فیلم ما به وزیر ارشاد اسلامی تذکر داده بودیم و هر کسی که لاپوشانی کردند خائن به آب و خاک کشور هستند”، آیا گزارش نماینده صحت دارد یا نه؟
راستی اگر اصل خبر و تذکر نماینده مجلس دروغ است، مدیر کل را برگردانید سر کارش و از او دلجویی کنید و رتبه او را بالا ببرید تا بی احترامی ها به او جبران گردد و نماینده تذکر دهنده را نیز مواخذه نمایید و یک تشویق نامه هم برای وزیر ارشاد اسلامی بدهید.
اما اگر خبرِ این موضوعِ ننگ آور صحت دارد که طبق قرائن و اظهارات این گونه است، پس به فرموده قران کریم در آیه فوق: “کسی که از حدود الهی تعدی کند، از ظالمان و ستمگران است.” و باید به مجازات الهی برسد.
سوال این جاست که چرا هیچ مقامی در این مورد با مردم صریح و شفاف سخن نمی گوید؟ تا جلوی شایعات و گمانه زنی ها گرفته شود. چرا مردم نامحرم تلقی می شوند؟
آیا وقت آن نشده کشوری که ادعای حکومت علوی دارد، یک بار هم شده به سیره امیرالمومنین علیه السلام که با “ابن هرمه” مسئول مالی بازار اهواز کرد،(دعائم الاسلام، ج ۲، ص ۵۳۲ و مستدرک الوسائل، ج ۱۷، ص ۴۰۳) عمل شود و او را در محل کارش و در انظار عموم مردم شلاق زده شود، سپس حکم الهی را در حقش در حدی که ثابت شده حبس یا حکمی دیگر، اجرا شود. تا برای همه کسانی که برای خوشایند این و آن فریاد وا اسلاما و وا حجابا سر می دهند و پشت پرده کار دیگری می کنند، عبرت باشد و جرات نکنند در پوشش دین و قانون، هویت خود را مخفی نمایند.
اما جناب وزیر ارشاد که منکر اطلاع از موضوع شده، اگر واقعاً اطلاع نداشته، جای این اشکال هست که چطور نماینده مجلس از این عمل مشمئز کننده اطلاع داشته و ایشان که وزیر ارشاد هستند از رفتار دوگانه کارمند ارشدِ خود که مدت ها مشغول به گناه فاحش بوده بی اطلاعند؟!
اگر هم از این عمل قبیحِ مدیر کل ارشاد استان گیلان اطلاع داشته و در برخورد با متخلف تقصیر کرده، حداقل سزای او عزل از وزارت می باشد.
لازم است به برخی از مسئولان که گفته اند “گناه منتشر کننده خبر، سنگین تر از گناه اصل جرم است”، متذکر شوم که درست است انتشار این اخبار برای عموم گناه می باشد، ولی گناهِ اصل این جرم شنیع با گناهِ انتشار آن، تفاوت از زمین تا آسمان است.
در پایان وظیفه خود می دانم به سران سه قوه که هر کدام از جهتی بر این موضوع نظارت و اشراف دارند ـ به همین دلیل این نامه را به هر سه بزرگوار نوشتم ـ عرض کنم که اگر در این سال ها با مسئولینِ خاطی به سرعت و بدون مماشات عمل می شد، امروز شاهد چنین اعمال زشت و فضاحت بار نمی بودیم.
و السلام علیکم و رحمت الله و برکاته
حوزه‌علمیه‌قم
سید اصغر ناظم‌زاده‌قمی
