ویکتور بوندارف، رئیس کمیته دفاع و امنیت شورای فدراسیون، پس از بازگشت فرماندهان آزوف از ترکیه به اوکراین، اعلام کرد که ترکیه از یک کشور بی طرف به کشوری غیردوست برای روسیه تبدیل می شود.
در اینجا لازم است در زمینه اظهارات رئیس کمیته دفاع روسیه توضیح داد که به نظر نمیرسد روس ها قدرت ایستادگی در برابر قهر ترکیه را داشته باشند تا بتوانند این کشور را در زمره کشورهای غیر دوست قرار داده و از روابط خود با آنکارا بکاهند، روس ها به خوبی به این نکته واقف هستند که روسیه در شرایط فعلی و پس از قرار گرفتن در یک انزوای خود ساخته ی بین المللی دیگر انتخاب های زیادی در جهت تعاملات بین المللی برای خود ندارد.
ترکیه به عنوان همسایه جنوبی روسیه که با در اختیار داشتن تنگه های بسفر و داردانل عملا کلید ارتباطی قلب روسیه با آب های آزاد را در اختیار دارد، از اینرو هرگونه ایجاد تنش با ترک ها و لفاظی از سوی روس ها که موجب نارضایتی ترک ها را فراهم کند می تواند ضربه ای بزرگ برای اقتصاد زخم خورده ی روسیه را در شرایط فعلی به همراه داشته باشد.
البته ترک ها و شخص اردوغان که استاد استفاده از فرصت ها هستند در صورت مطرح شدن شناسایی ترکیه به عنوان یک کشور غیر دوست و یا تصمیم مسکو برای کاهش سطح روابط با آنکارا، در برابر این اقدام روس ها دست بسته نخواهند بود.
چرا که روس ها برای بقای اقتصاد آسیب دیده خود و دور زدن تحریم ها به ترکیه وابستگی بسیار زیادی دارند و میتوان گفت درصورت از دست دادن ترکیه گزینه جایگزینی در این مسئله نخواهند داشت، اما در دیگر سو ترک ها می توانند در ازای مطرح نمودن سیاست کاهش روابط با روسیه و اعلان این مسئله به غرب امتیازاتی را از غرب مطالبه کنند چیزی که اردوغان در آن تبحر دارد، به تازگی نیز ترک ها بازهم در بهره برداری از فرصت بوجود آمده ناشی از جنگ اوکراین و تلاش کشورهای غربی برای گسترش ناتو، شرط موافقت خود با عضویت سوئد در ناتو را تسهیل پذیرش ترکیه در اتحادیه اروپا تعیین کردند.
دقیقا ترکیه روسیه را به عنوان یک برگه امتیازی در بازی با غرب می تواند برای خود در نظر داشته باشد که بوسیله آن امتیازات مقتضی را از دو طرف کسب کند، کاری که روسیه سال ها با کشورمان انجام داد و تا قبل از شروع جنگ اوکراین، همواره از منظر روس ها، ایران کارت امتیازی مسکو برای تعامل با غرب بود.
به هر حال همانطور که بارها بدان پرداختم ترک ها استاد تحقیر روس ها هستند و این را بارها اثبات کردند. در قضیه ساقط کردن جنگنده روس توسط ترکیه در خاک سوریه و همچنین قتل سفیر روسیه در ترکیه، در حالیکه بسیاری از نظریه پردازان تامل پوتین و عدم اقدام متقابل و سخت از سوی او را منبعث و نشات گرفته از هوشمندی پوتین به جهت اخذ امتیاز لازم از اردوغان و ترکیه قلمداد میکردند، اما همواره در مقابل این نظریات اعتقاد داشتم و دارم که پوتین به دلیل درماندگی در مقابل همتای ترک خود مجبور به خویشتن داری بود و هست وگرنه شخص مغروری مانند ولادیمیر پوتین اصولاً چنین سطح و حجمی از تحقیر را برنمی تابد.
به هر نحو روسیه ای که قبل از شروع جنگ اوکراین و انزوای بین المللی اوکراین توان مقابله با اقدامات ایذایی ترک ها را نداشت و در نهایت برای غلبه بر بعد روانی این تحقیر، پوتین، اردوغان را چند دقیقه ای برای ملاقات معطل نمود که بعدا البته اردوغان هم به نوعی این اقدام را تلافی نمود، در شرایط فعلی و پس از انزوای شدید خود ساخته روسیه ناشی از تجاوز به خاک اوکراین، نمی تواند اقدام عملی در این زمینه داشته باشد و نهایتا این لفاظی ها می تواند تلاشی برای حفظ حیثیت از سوی برخی مقامات روس در این زمینه تلقی شود و با فهم همین مطلب کرملین پس از این اظهار نظر مقام عالیرتبه روسیه در قرار گرفتن ترکیه در زمره کشورهای غیر دوست اعلام کرد روسیه به همکاری خود با آنکارا ادامه میدهد
ترک ها هم با علم به ناتوانی پوتین و مسکو در پاسخگویی به اقدامات آنکارا اقدام به آزاد نمودن فرماندهان آزوف نمودند تا یکبار دیگر شاهد تحقیر روس ها توسط ترک ها باشیم.
