• امروز : یکشنبه, ۳۱ فروردین , ۱۴۰۴
  • برابر با : Sunday - 20 April - 2025
::: 3419 ::: 0
0

: آخرین مطالب

در فضای منافع ملی پیامی که باید از ایران مخابره شود | محمدجواد حق شناس عواقب اقتصادی تسخیر دولت | الیزابت دیوید بارت (ترجمه: رضا جلالی) جنگ یا گفتگو | باقر شاملو* نوروز و تجلی آن در فرهنگ پاکستان | ندا مهیار جشن آتش‌افروزان | مرتضی رحیم‌نواز دوگانگی در مواجهه با مصاحبه رفیق‌دوست | احسان هوشمند حرف‌های بی‌پایه درباره مسائل حساس قومی ـ زبانی را متوقف کنید شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد تلاش تندروها و بی‌ثباتی بازارها نگاهی دوباره به مشکلات روابط آمریکا با چین | جود بلانشت و ریان هاس (ترجمه: رضا جلالی) اهمیت راهبردی گردشگری دریایی در توسعه پایدار | محمدجواد حق‌شناس ایران در محاصره کوریدورهای ترکیه | علی مفتح* شخصی‌سازی حکمرانی یا ناحکمرانی | محمدحسین زارعی* پوتین و ترجیح اوکراین بر سوریه | الکساندر با نوف (ترجمه: رضا جلالی) شماره ۷۱ و ۷۲ | ۳۰ دی ۱۴۰۳ زاکانی پس از شرکت در انتخابات رای اکثریت را از دست داد تصمیمی شجاعانه ققنوس در آتش | مرتضی رحیم‌نواز شمایل یک اسطوره | مرتضی رحیم‌نواز بچه خانی آباد | ندا مهیار کالبد مدنی تهران | بهروز مرباغی* فضاهای عمومی و تعاملات اجتماعی رو بستر تاریخ | اسکندر مختاری طالقانی از تهران چه می‌خواهیم؟ | ترانه یلدا * داستان تولد یک برنامه | حمید عزیزیان شریف آباد* تاملی بر نقش سترگ سیدجعفر حمیدی در اعتلای فرهنگ ایران شبی برای «شناسنامه استان بوشهر» انجمن‌های مردمی خطرناک نیستند به آنها برچسب نزنیم فشار حداکثری فقط موجب تقویت مادورو خواهد شد | فرانسیسکو رودریگرز ناکارآمد‌ترین شورا | فتح الله اُمی نجات ایران | فتح‌ الله امّی چرا یادمان ۱۶ آذر، هویت بخش جنبشِ دانشجویی است؟ در ۱۶ آذر، هدف ضربه به استقلال و کنش‎گری دانشگاه بود یادی از۱۶ آذر | فتح‌ الله امّی وقایع ‎نگاری یک اعتراض | مرتضی رحیم ‎نواز روز دانشجو فرصتی برای تیمار زخم‌ها | محمدجواد حق‌شناس سیاست‌ورزی صلح‌آمیز ایرانی از منظر کنش‌گری مرزی | مقصود فراستخواه* دهه هشتادی‌ها و صلح با طبیعت | علی‌اصغر سیدآبادی* دلایل دوری از سیاست دوستی در جریان‌های سیاسی امروز با رویکرد شناختی | عباسعلی رهبر* شماره ۶۹ و ۷۰ | ۳۰ آبان ۱۴۰۳ دیپلماسی، تخصص دیپلمات‌هاست راه صحیح خنثی نمودن همگرایی اقتدارگرایان جدید | استفن هادلی (ترجمه: رضا جلالی) «پزشکیان» مسوولیت بخشی از اختیاراتش را به نیروهای رقیب واگذار کرده است دولت چهاردهم و ضرورت تغییر حکمرانی فرهنگی | شهرام گیل‌آبادی* مهاجرت، صلح و امنیت پایدار | رسول صادقی* صلح اجتماعی و سیاست انتظامی | بهرام بیات* عصرانه‌ای با طعم شعر فرزندان پوتین | آندره ئی کولز نی کف (ترجمه: رضا جلالی) شماره ۶۸ | ۳۰ مهر ۱۴۰۳ چرا اسرائیل به ایران حمله نکرد؟! | آیت محمدی (کلهر)

12

حسین قدیانی : فرزند شهید داریم تا فرزند شهید

  • کد خبر : 12369
  • 10 خرداد 1402 - 0:31
حسین قدیانی : فرزند شهید داریم تا فرزند شهید
از نظر نظام، فرزند شهید تنها وقتی مجاز به بردن نام پدر است که از قاعده تخطی نکند. کی حالا قاعده را تعیین می‌کند؛ همان‌ها که برای شهید ته‌ریش می‌گذارند، برایش وصیت‌نامه جعل می‌کنند و به هم‌سر شهید سفارش می‌کنند

از نظر جمهوری اسلامی فرزند شهید محبوب نباید فرقی با بز اخوش داشته باشد

بار اولی نیست که قلاده‌ی سوپرانقلابی‌ها علیه فرزندان شهدا باز می‌شود. کافی است فرزند شهیدی برخلاف استانداردهای رسمی دو خط توئیت بزند؛ بعضی‌ها هارتر از بعثی‌ها خراب می‌شوند سرش که تو به چه حقی داری کلیشه‌شکنی می‌کنی؟ فرزند شهید باب میل نظام حتی سورنا ستاری هم نیست؛ مهرداد بذرپاش است. تو به ساز جمهوری اسلامی برقص؛ ما یک ثانیه هم نمی‌گذاریم بی‌کار بمانی؛ ولو آن‌که در هیچ کدام از کارهایی که به تو می‌سپاریم، کم‌ترین تخصصی نداشته باشی.

از نظر نظام، چنین فرزند شهیدی که هم در امور جوانان تخصص دارد، هم در صنعت خودروسازی، هم در کارهای رسانه‌ای، هم در دیوان محاسبات، هم در مسکن و شهرسازی و هم لابد در تولیت آستان جناب جرجیس، آبروی پدر خود را نبرده بل‌که آبروبر شهید آن فرزند شهیدی است که #حق بگوید و از #حقیقت دفاع کند. فرزند شهید محبوب جمهوری اسلامی خیلی فرقی با بز اخفش ندارد؛ فقط کافی است سالی چند بار بیاید شبکه‌ی افق و تأکید کند که نمازشب‌های پدرش ترک نمی‌شده و وصیت اول و آخرش حجاب بوده و اگر هم به جبهه رفته، تنها به خاطر حکم امام خمینی بوده؛ بدون هیچ علقه‌ای به خاک پاک شرهانی و بدون هیچ علاقه‌ای به ایران و ایرانی.

از نظر نظام، فرزند شهید تنها وقتی مجاز به بردن نام پدر است که از قاعده تخطی نکند. کی حالا قاعده را تعیین می‌کند؛ همان‌ها که برای شهید ته‌ریش می‌گذارند، برایش وصیت‌نامه جعل می‌کنند و به هم‌سر شهید سفارش می‌کنند که ولو با دروغ، یک روایت حزب‌اللهی‌پسند از شوی شهید خود ارائه دهد. من اعتراف می‌کنم که دو سال پیش علیه این تحریف آشکار، زبان به ناسزا باز کردم و البته تأکید می‌کنم: آن‌چه در کف دست همیشه جاهل‌های هم‌واره افراطی گذاشتم، سزای اعمال‌شان بود. هیهات! شیری به نام شیرودی به شهادت نرسید که جمهوری اسلامی از اقیانوس مصطفی چمران به گندآب مصطفی میرسلیم سقوط آزاد کند و در گذر از بهشتی به مصباح و طالقانیسم به طالبانیسم، یک اقلیت متحجر ماله‌کش را بر اکثریت حاکم کند. شیرودی نرفت تا امثال شریعت‌مداری دور از چشم شهدا دور بردارند و آن‌چه لایق اطرافیان خودشان است، نثار بانوان کشور کنند. خدا آن‌چه زیاد دیده، موی زن است؛ آن‌چه کم دیده، روی دراز مسئولین بی‌وطن است که با وجود این تورم تاریخی، عوض آن‌که خودشان را جریمه کنند، مردم را مجازات می‌کنند. نهی از منکر نکره‌ی خودشان شال را از سر زنان پرانده؛ منتقد را به اباحی‌گری متهم می‌کنند.خوب گوش کنید. این همه‌ی حرف آناهیتا شیرودی است: پدرم را هزینه‌ی این دین من‌درآوردی خودتان نکنید…

لینک کوتاه : https://nimroozmag.com/?p=12369
  • نویسنده : حسین قدیانی
  • 267 بازدید

ثبت دیدگاه

قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.