حبیب احمدزاده : سینما متروپل ابادان برای من همشهری جنوبی اش این خاطره ها را دارد 

(قبل از جنگ)

صدای سینما تابستانیش در مسیر باد به پشت بام خانه امان میرسید و پول بلیط نداده هرشب دوسانس فیلم ها را درازکش در رختخواب پر از دوده پالایشگاه شنیده و کاملا تصویری با خواهر و برادر تصورش میکردیم با تمام ان اهنگهای هندی و چاقوکشی ها و دعواهای فیلم های ایرانی و گوش تیز کردن و عصبانیت صدباره و هزارباره از نرسیدن صدایی که در کم شدن قدرت باد دقیقا وسط حساسیت فیلم ، سر لج ادامه ماجرا را از ما مخفی میکرد . و اش فروشی کوچه کنارش ، مقدم که چند ساعت قبل از اذان مغرب با دیگ خالی در کنارش مینشستم

(در جنگ)

که مرخصی فراقت از خط اول را به دویدن تبدیل میکردیم تا سر سانس ساعت ده صبح و اول شروع فیلم با دو کمپوت مخلوط کرده گیلاس و اناناس برسیدیم تا فیلم های فرار بزرگ ، اسب کهر را بنگر و السید را بر روی پرده ببینیم و اگر جمعی بودیم که دیر رسیده بودیم با خوش خلقی اپاراتچی پاسدار و وسط غرولند تماشاچی های گرگعلی قبلی (گرگعلی ، اسمی که روی رزمنده های غیر همشهری گذاشته بودیم ) ، دوباره حلقه فیلم به اول برمیگشت و حتی موقع شروع اتشباری جدی دشمن ( نه چند تا انفجار معمول همیشگی وعادی که اعتنا لازم نداشت ) و میان جیغ و داد و مو کندن اپاراتچی پاسدار سینما که برید بیرون سقف اینجا امنیت نداره هم تا که اخر فیلم را نمیدیدیم بازهم به ترک سینما راضی نمیشدیم

(و بعد از جنگ )

که مخروبه اش را در گذر خطی میدیدم و با امدن ویدیو ها و در دسترس شدن فیلم ها تازه متوجه شدم که در فیلم السید عشقی بین السید و سوفیالورن وجود داشته و طبق نسخه زمان جنگ بمن ثابت شد که اصلا به وجود سوفیالورن برعکس خطای کارگردان انتونی مان نیازی در فیلم نبوده .

(و الان بعدتر از جنگ )

که بعد از فروریختنش حتی با تمام نزدیکی کوچه اش به محله و خانه کودکیم ، تاکنون جرات نکرده ام از انجا رد شوم .

دلم میخواهد و راضی ام که دوباره بروم در رویا حتی زیر اتش توپخانه دشمن ، با همان رفقای روستایی گرگعلی که از دیگر نقاط ایران امده و تا به ان روزها ی جنگ سینما نرفته ، همگی دوباره بنشینیم و حتی همان السید بدون سوفیالورن را با همان دو کمپوت مخلوط کرده را با دو انگشت قاشق کرده ، بقول تهرانی ها سق بزنیم .

فقط از ته دل میگویم

روح همه مظلومان فاجعه فرو ریختن ساختمان جایگزین ان سینما متروپل رویایی در دوم‌خرداد و تمام ان بچه های سینما نرفته شهرستانی و روستایی و بعدتر شهید شده در سوم خرداد و ازاد سازی خرمشهر ….. همگی با هم گرامی باد.