چالش‎ها و فرصتهای جذب ایرانیان مهاجر | محمدعلی بهمنی قاجار

این روزها، مقامات مختلف دولت و حتی قوه قضاییه از روسای قوه مجریه و قضائیه تا وزیر امور خارجه و سایر مقامات، بارها شعار بازگشت ایرانیان مهاجر را به ایران سر می‎دهند و بر چند نکته نیز تاکید می‌ورزند:
ایرانیان خارج از کشور مشکلی برای ورود و خروج از کشور ندارند.
آنان می‎توانند وضعیت قضایی و امنیتی خود را از طریق مراجعه به سامانه میخک بررسی نمایند.
نباید بازداشت یا زندانی و ممنوع الخروج شدن تعدادی از دو تابعیتی‎ها که مشکلات امنیتی دارند را به همگی ایرانیان خارج از کشور تعمیم داد و آنان را از رفت و آمد به ختک میهن ترساند.
به عنوان یک دانش آموخته حقوق می‎توانم بر صداقت مقامات ایرانی در این باره گواهی داده و سخنان و نیت آنان را صادقانه و در راستای جذب ایرانیان خارج از کشور به ایران بدانم، به راستی نیز دستگیری چند نفر دو تابعیتی قابل تعمیم به میلیون‎ها ایرانی خارج‌نشین نیست، در این جا نمی‎خواهم به مشکلات عمومی کشور نیز بپردازم، طبیعی است اگر آن مشکلات حل شوند عده بسیار زیادی به ایران باز می‎گردند و اصلا مساله حل می‎شود و اگر اراده‎ای برای حل این مسائل وجود داشته باشد اصولا دیگر مساله عمده‎ای به نام ایرانیان خارج از کشور نخواهیم داشت و آنان می‎توانند یک اقلیت ایرانی وفادار به کشور مادر در کشور خودشان باشند، اما در شرایط فعلی نیز می‎توان در همین چارچوب موجود، اقدامی کرد که ایرانیان خارج از کشور، ارتباطات نیرومندتری با ایران داشته باشند یا به ایران بازگردند و یا حداقل بخشی از سرمایه‌های خود را در ایران قرار دهند.
یک گام ساده این است، به جای عبارت‌پردازی‌ها و تعارفات بی‌جا، از یک ضرب المثل ساده فارسی پرهیز نماییم، می‌گویند سرم را میشکنه و گردو در دامن می‌اندازد، دولت و حاکمیت ایران، در یک اقدام قاطع و برای نشان دادن حسن نیت خود سرهای شکسته را ترمیم کند و بعد به فکر گردو انداختن در دامن باشد.
یک راه حل ساده؛ آن بخشی از سرمایه‌های آن دسته از ایرانیان خارج از کشور که حداقل حکم برائت از دادگاه انقلاب گرفته‌اند اما با عناوینی هم چون سرپرستی و خمس، اموال‌شان مصادره شده است و یا معوض‌های ناچیز به آن تعلق گرفته است، به آنان باز گردد، بسیاری از ایرانیان هستند که هیچ محکومیتی هم نداشته و همکاری با رژیم سابق و گروه‌های مخالف جمهوری اسلامی هم نداشته و مشگلات اقتصادی هم ندارند، حکم برائت هم برای آنان صادر شده است اما چون اموال آنان در مقطعی مصادره و به نهادهایی هم چون ستاد اجرایی فرمان امام و … غیره منتقل شده است به عناوینی چون؛ حق سرپرستی و خمس و… یا پرداخت معوض به بهای زمان مصادره که در عمل به معنای مصادره اموال بوده است، اموال آنان مسترد نشده است، اگر قصد و نیتی برای تالیف قلوب واقعی و جذب ایرانیان خارج از کشور است کمیته و ستادی فرا قوه‌ای ایجاد گردد و با فراخوان و رسیدگی منصفانه مجدد، حداقل، اموال مصادره شده آن دسته‌ای که حکم برائت گرفته‌اند را به صاحبان آنان بازگرداند.
در این صورت با ایجاد امنیت سرمایه‌گذاری قطعا شاهد سرمایه‌گذاری ایرانیان خارج از کشور خواهیم بود، اما تا ایرانیان خارج از کشور می‌بینند که میلیاردها تومان اموال آشنایان‌شان در ایران بی‌دلیل و بی‌گناه از دستشان خارج شده است، هیچ گاه امنیت لازم را احساس نخواهند کرد که به ایران باز گشته یا داراییهایشان را در ایران سرمایه‌گذاری نمایند