محمد مهاجری فعال سیاسی در پاسخ به این سوال که با توجه به اینکه در گذشته درباره راهکارهای برون رفت از شرایط موجود صحبت شده است، در شرایط فعلی کدام راهکارها می‌تواند کمک‌کننده باشد، گفت: فکر می‌کنم الان در دوره‌ای به سر می‌بریم که باید یک وحدت‌ملی در کشور به وجود بیاید و چهره‌های مختلف کشور با گرایش‌های فکری متعدد سیاسی که وجود دارد، همه خودی به شمار بیایند.
محمد مهاجری فعال سیاسی در پاسخ به این سوال که با توجه به اینکه در گذشته درباره راهکارهای برون رفت از شرایط موجود صحبت شده است، در شرایط فعلی کدام راهکارها می‌تواند کمک‌کننده باشد، گفت: فکر می‌کنم الان در دوره‌ای به سر می‌بریم که باید یک وحدت‌ملی در کشور به وجود بیاید و چهره‌های مختلف کشور با گرایش‌های فکری متعدد سیاسی که وجود دارد، همه خودی به شمار بیایند و این خودی به شمار آمدن باعث شود تا این افراد دور هم جمع شوند و ایده‌ها و نظرات‌شان را مطرح کنند. مسئولان اجرایی هم باید صبر به خرج دهند و از اتفاقاتی که رخ داده درس بگیرند و بعد از شنیدن ایده‌ها و نظرات چهره‌های مختلف، نتیجه بگیرند تا برای بهبود اوضاع کشور از آن ایده‌ها استفاده کنند.
، وی تصریح کرد: فکر می‌کنم در‌حال‌حاضر چنین روالی وجود ندارد. بخشی از نخبگان کشور کاملا از حضور در سیستم سیاسی بریدند و بخش دیگری که بیشتر در حوزه‌های اقتصادی فعال هستند، نسبت به آینده اقتصاد کشور چشم‌انداز مثبتی نمی‌بینند. نسبت به آمارها و اطلاعاتی که در کشور داده می‌شود بدبین هستند و فکر می‌کنند آمارهایی که امروز در کشور ارائه می‌شود، آمارهای غلطی است که افرادی، به صورت آمارسازی آنها را ارائه می‌کنند. در حوزه اجتماعی شاهد یک افسردگی‌هایی در جامعه هستیم که این افسردگی‌ها در درازمدت می‌تواند جامعه را اذیت کند. بنابراین اگر این فرآیند دورهم آوردن نخبگان کشور با گرایش‌های مختلف را به نتیجه برسانیم، گمان می‌کنم که نتیجه مثبتی داشته باشد.
این فعال سیاسی افزود: البته این ایده قطعا مخالفان زیادی دارد که بخش بزرگی از این مخالفان در دولت فعلی حاضر هستند. به خاطر اینکه بسیاری از نخبگان کشور در مقایسه با افراد دولت فعلی هم به لحاظ کیفیت و هم به لحاظ تجربه کاری و نگاه‌های سازنده خیلی بزرگ‌تر هستند. بسیاری از آدم‌هایی که در‌حال‌حاضر حول و حوش دولت می‌چرخند، باید مقداری خودشان را جمع‌و‌جور کنند و حد خودشان را بشناسند. پس در این جمع قطعا مخالفت‌هایی در این زمینه وجود خواهد داشت. اگر نگاه کرده باشید رسانه‌های نزدیک به دولت سعی می‌کنند هر تفکری که منتقد دولت است را بلافاصله تبدیل به نفوذی، آدم‌هایی که وابسته به غرب هستند و.. نشان دهند. این نشان‌دهنده ترس و واهمه شدید این افراد است از اینکه مبادا در سیاست‌گذاری‌های کلان کشور به این نتیجه برسند که از افراد جناح‌های مختلف استفاده کنند
مهاجری در پاسخ به این سوال که ایده جمع کردن نخبگان کنار یکدیگر باید توسط چه کسی اجرایی شود، گفت: فکر می‌کنم اگر آقای رئیس‌جمهور به فکر بقای قدرت خود است باید این کار را انجام دهد. به نظر بهترین کسی که می‌تواند این کار را انجام دهد، آقای رئیسی است. البته قبول دارم ممکن است آن چهره‌ها حرف آقای رئیسی را قبول نکنند تا جمع شوند، ولی ایشان باید خواهش کنند حتی اگر آنها هم نیامدند ایشان بروند و به نحوی بتوانند آن چهره‌ها را جذب کند.
وی در پاسخ به این سوال که دولت و مجلس چقدر در انجام راهکارهای پیشنهادی توانایی دارند تا موضوعات و بحران‌ها را حل کنند، اگر ندارند اشکال کار در کجاست و به چه شکلی قابل حل است، گفت: واقعیت این است که شاکله مجلس و دولت خیلی قدرتمند نیست. دلیل آن هم به میزان مقبولیت مردم به مجلس و دولت برمی‌گردد. به نظرم نباید مانع آن شویم که دولت و مجلس کارهای اصلاحی انجام دهند چون به هرحال این مجلس و دولت قانونی هستند و ناگزیر هستیم تا از وضعیت گذار عبور کنیم، از همین وضعیت مجلس و دولت استفاده کنیم. ولو اینکه مجلس ضعیف یا دولت قدرتمندی نباشد. اگر آقای رئیسی یا سران سه قوه به این نتیجه برسند که دولت و مجلس فعلی به تنهایی توان گذار از وضعیت موجود را ندارند، در آن صورت برای رهایی از این وضعیت قطعا به فکر خواهند افتاد تا به نخبگان جامعه بیشتر نزدیک شوند.
مهاجری در پاسخ به این سوال که علت موج‌سواری اپوزیسیون خارجی بر مشکلات داخلی چیست و چه کاری باید انجام داد تا نقش‌های این گروه‌ها بی‌ثمر شود، گفت: اپوزیسیون کار خودش را می‌کند و نقش خودش را ایفا می‌کند. ما که نمی‌توانیم به اپوزیسیون بگوییم سوار چه موضوعی بشود و وارد موضوع دیگر نشود. اپوزیسیون کارش مخالفت کردن است؛ گاهی این مخالفت‌ها، ممکن است به دلیل فعالیت‌های سیاسی و تحریک سازمان‌های بین‌المللی باشد، گاهی ممکن است از طریق رسانه‌های فارسی زبان و غیرفارسی زبان باشد، گاهی ممکن است از طریق چهره‌های بین‌المللی و استخدام آنها این کار را انجام دهد و گاهی احتیاج به آن چیزها ندارد و به اندازه کافی اشتباهات مسئولین ما بهانه برای اینکه آنها بتوانند کشور ما را تضعیف کنند، به دستشان می‌دهد. بنابراین اگر ما دست منتقدان داخلی را باز بگذاریم و به رسانه‌ها حق انتقاد دهیم، در آن صورت مرجعیت انتقاد و مخالفت از خارج کشور به داخل منتقل می‌شود و در آن صورت خود به خود ضدانقلاب خارجی نمی‌تواند نقشی ایفا کند.
وی در پاسخ به این سوال که اشتباهات ما در حکومت‌داری چقدر باعث شده تا مخالفان خارجی ما تقویت شوند، گفت: این یک فرآیند همیشگی است. در سال‌های دور هم همینطور بوده و همیشه آنها بر اشتباهات مسئولین کشور سوار می‌شدند و این کاملا طبیعی است.
این فعال سیاسی در پاسخ به این سوال که چطور می‌شود این رفتار را کنترل کرد، گفت: اگر بخواهیم از همین اواخر شروع کنیم، به طور مثال موضوع گشت ارشاد از اشتباهات جدی در حکومت بود و ضدانقلاب خیلی راحت توانست حتی منتقدان داخلی را هم با خود همسو کند و روی آن مانور بدهد. یا فرض کنید فرآیندهایی مثل انتخابات که عده‌ای در داخل کشور معتقدند هرچه در انتخابات جمعیت کمتری شرکت کنند انتخابات مطمئن‌تری به وجود می‌آید، وقتی با این گرایش وارد می‌شوید ضدانقلاب خیلی راحت می‌تواند ورود کرده و به نتیجه خود برسد.
وی افزود: به نظرم خیلی کار سختی نیست تا ما بخواهیم ضدانقلاب را ناکام کنیم. از طریق تقویت فعالیت‌های سیاسی، فعالان سیاسی داخلی، پرهیز از انگ‌زدن و متهم کردن چهره‌های غیرهمراه با خارج که حتی ممکن است افرادی با نظرات نظام هم فاصله داشته باشند، اگر به آنها پر و بال بدهیم خود به خود ضدانقلاب خارجی توانی برای اعتراض و کارشکنی نخواهد داشت.
