یدالله کریمی پور : روسگرایی و چالش‌های ایران

عید نوروز امسال (۲۰مارچ) طی یادداشتی کوتاه با عنوان: ۱۴۰۲؛ سال روسگرایی، نوشتم: به گمانم روسگرایی تمام قد جمهوری اسلامی، فراگیرترین و چشمگیرترین رخداد سال ۱۴۰۲ جمهوری اسلامی خواهد بود. اینک ۴ روز مانده به پایان اردیبهشت جلوه های آن نمایان شده است:
– دیدار فرمانده نیروی دریایی روسیه با دریادار شهرام ایرانی فرمانده نداجا و دعوت متقابل از وی برای شرکت ایران در رژه ناوهای خلیج سن پترزبورگ؛
– بستن قرارداد خرید سوخو- ۳۵ از روسیه؛
– بستن قرارداد ساخت خط آهن رشت- آستارا،‌ با سرمایه‌گذاری روسیه؛
– برقراری پرواز مستقیم بین سن پترزبورگ و تهران از ۱۱ خرداد؛
– امضای سند راهبردی روابط ایران- روسیه؛
– افزایش حجم وابسته بازرگانی دو کشور در ۲۰۲۲ تا ۳/۵ برابر سال های پیش و رساندنش به سالانه بیش از ۴۰ میلیارد دلار؛
– افزایش همکاری های دو کشور در زمینه های حمل و نقل، بانکی و پولی، سرمایه‌گذاری، گمرکی، کنسولی، گردشگری، فرهنگی، رسانه ای و …
– تلاش برای پیوستن کامل ایران به شانگهای و نیز پیوستن ایران به بریکس؛
– سفر سه روزه رئیس بانک مرکزی روسیه به ایران طی ۲۷ تا ۳۰ اردیبهشت در جهت ارتقای مناسبات پولی- بانکی؛
– هم چنین سفر سه روزه معاون نخست وزیر روسیه در حوزه نفت- گاز به ایران (۲۶- ۳۰‌ ماه جاری).
رویکرد گسترش و تعمیق هر چه بیشتر مناسبات با فدراتیو روسیه به عنوان توانمندترین همسایه و یکی از ۸ قدرت بزرگ جهان، برای ایران فرخنده و بلکه ممتاز است، ولی مناسبات با روسیه باعث زدودن کدامیک از چالش های حیاتی(استراتژیک )زیر ایران خواهد بود؟
۱-  برطرف سازی نیاز حیاتی و بلکه فوری ایران برای سرمایه گزاری ۳۰۰ تا ۳۵۰ میلیارد دلاری در حوزه نفت- گاز؛
۲- حل وفصل قلمرو دریایی ایران در دریای خزر؟
۳- زدایش نزدیک به ۵۰۰۰ گونه تحریم جهانی و در واقع محاصره اقتصادی بین‌المللی ایران؛
۴- کمک به حل وفصل مرافعه ۴۵ ساله ایران- اسراییل(اشغالگر)؛
۵- پشتیبانی از ایران در اخذ حقابه تاریخی خود از  افغانستان زیر حکومت طالبان؛
۶- پشتیبانی از ایران درحل وفصل منازعات مرزی- سرزمینی مزمن خلیج فارس؛
۷- پیوستن ایران برای پیوستن به بریکس، ضمن پذیرش ریال به عنوان یکی از ارزهای مبادلاتی؛
۸- پشتیبانی صریح از علائق و منافع ایران در قفقاز جنوبی. و قس علیهذا.
گمانی نیست که ارتقای مناسبات ایران- روسیه فرخنده است، ولی با وجود اوجگیری این مناسبات حتی تا عالیترین سطوح راهبردی، تنها برطرف کننده درصد کمی از نیازهای استراتژیک ایران در جهت خوشبختی و رفاه مردم و ارتقای مرتبه ایران نسبت به رقیبان منطقه ای خواهد بود.
یدالله کریمی پور