این کلیسا را در سال ۱۸۹۱ میلادی (۱۲۷۰ خورشیدی) میسیونرها یا مبلغان مذهبی پروتستان بنا کردند. در همسایگی آن هم«ساموئل مارتین جردن» اولین مدرسه آمریکایی‌ها در ایران را ساخته بود که تا مدت‌ها فقط در اختیار فرزندان اقلیت‌های مذهبی بود اما چندی بعد با کشیدن دیواری بین فضای کلیسا و مدرسه، مدرسه با تغییر نام به «مهر جردن»، در اختیار آموزش و پرورش قرار گرفت و افراد دیگر هم اجازه ثبت نام پیدا کردند. در محوطه این کلیسا دو بنای دیگر وجود دارد که احتمال می‌رود متعلق به دوران قاجار باشد؛ این بناها امروزه نیمه مخروبه رها شده‌اند.
ساختمان این بنای قاجاری، تلفیقی از معماری سبک ایرانی و اروپایی است. ساختمان کلیسای انجیلی پطرس مقدس دارای پلان باسیلیکایی (تالار کشیده‌ی ستون‌دار) است، با شکلی مستطیلی و ابعاد ۲۵ در ۵ متر. جهت کشیدگی بنا شمالی-جنوبی است و محراب آن هم در جنوب این بنا، پلانی ذوزنقه‌ای شکل دارد. ارتفاع دیوارهای کلیسا ۱۱ متر است و با مصالح خشت و آجر ساخته شده. نمای بیرونی این کلیسا آجری با سقف‌هایی قرمز است که حال و هوای آن تاحدود زیادی با کلیساهای آمریکایی آن دوران شباهت دارد. دیوارهای داخلی کلیسا با گچ پوشیده شده و پوشش خارجی سقف کلیسا نیز شیروانی است.
به غیر از دیوار شمالی تمامی دیوارهای کلیسای انجیلی پطرس مقدس دارای نورگیر است. در قسمت غربی آن دو ورودی و در قسمت شرقی یک ورودی مشاهده می‌شود. برج ناقوس آن در قسمت غربی بنا و در کنار دیوار خارجی محراب واقع شده است.
امروزه جمعی از ارامنه و کره‌ای‌های مقیم تهران، در این مکان گرد هم جمع می‌شوند. این کلیسا در سال‌های اخیر به دلیل حضور گسترده مسیحیان کره‌ای در آن، به کلیسای کره‌ای‌ها نیز معروف شده است.
کلیسای انجیلی حضرت پطروس مقدس در تاریخ ۱۷ خرداد ۱۳۷۹ با شماره ثبت ۲۶۸۴ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است
