مدت‌ها است می‌شناسمش، و این آگاهی و شناخت به اواخر دهه ۱۳۷۰ باز می‌گردد. آن روزها چشم و چراغ منطقه ۱۵ آموزش و پرورش شهر تهران بود. نامش پر آوازه و بلند، و مدیریش صاحب اقتدار و معلمانش هر کجا که پای می‌گذاشتند مورد احترام و توجه بودند. مراد و منظورم دبیرستان وزین نمونه دولتی صنیعی فر است؛ دبیرستانی که، دانش آموزانش سالیان سال افتخارآفرینان عرصه رقابت المپیادهای علمی و کنکور سراسری بودند. آن روزها هیچ معلم و دانش آموزی نبود که با ورود به محوطه اداره آموزش و پرورش منطقه ۱۵، و دیدن پلاکاردهایی که حاکی از موفقیت‌های بی‌شمار این دبیرستان – و تنها این دبیرستان – بود، آرزوی حضور در این دبیرستان را خواه برای تدریس و خواه برای آموزش، در ذهن و خیالش نپرورانده باشد.
دانش آموزان تنها پس از رقابتی نفس گیر فرصت حضور در این دبیرستان را می‌یافتند، و بنابراین آن‌هایی که به این دبیرستان و پس از این ماراتن سخت راه می‌یافتند، حق داشتند که این تصور را داشته باشند که فراتر از دیگرانند و همین اعتماد به نفس انگیزه آن‌ها برای موفقیت‌های بیشتر را دوچندان می‌کرد.
تا اواخر دهه ۸۰ دبیرستان، صرفا دارای رشته ریاضی بود و صرفا از دانش آموزان علاقه‌مند و نخبه ریاضی پذیرش می‌نمود اما از اواخر دهه ۸۰ و سپس اوایل دهه ۹۰، دبیرستان به ترتیب مبادرت به ایجاد رشته انسانی و تجربی نمود، و علیرغم نگرانی‌های اولیه، دبیرستان نمونه دولتی صنیعی فر در این دو حوزه نیز قرین موفقیت‌های بسیار گردید. کسب رتبه ۷ کنکور سراسری رشته علوم انسانی در سال ۱۳۹۲ و کسب رتبه‌های متعدد زیر ۱۰۰۰ رشته تجربی، نمونه‌هایی کوچک از ویترین پر افتخار دبیرستان صنیعی فر، در این سال‌ها بوده است.
اما از سال ۱۳۹۸ به بعد، نتایج کنکور دبیرستان، دیگر درخشش گذشته را نداشت، و هرسال حسرت «دریغ از پارسال» را بر دل می‌نهاد. با این حال، گذشته پر افتخار دبیرستان به همراه درخشش هرچند اندک برخی از دانش آموزان، این امید را در دل زنده نگه می‌داشت که با درایت و همت و تدبیر بیشتر، سالی بهتر را تجربه خواهیم کرد، اما نتایج کنکور ۱۴۰۱ حکایت دیگری را رقم زده است. با وجود گذشت بیش از یک هفته از اعلام نتایج کنکور و اینکه همه دبیرستان‌های مطرح کشور، اسامی قبول شدگان زیر هزار خود را به نمایش گذارده‌اند، درگروه دبیرستان نمونه دولتی صنیعی فر حتی یک نام ذکر نشده است… و این حکایت از مرگ خاموش یک ستاره دارد.
حال می‌ماند سئوالاتی چند که ذهن هر خواننده‌ای را به خود مشغول می‌دارد؛ دلایل آن فراز و فرود چه بود؟ کدام عوامل داخلی و کدام عوامل خارجی موجبات این فرود و سقوط حیرت‌آور را فراهم نموده است؟ آیا امکان بازگشت مدرسه به روزهای اوج خود وجود دارد؟ در صورت پاسخ مثبت چگونه؟
