• امروز : شنبه, ۱۴ تیر , ۱۴۰۴
  • برابر با : Saturday - 5 July - 2025
::: 3438 ::: 0
0

: آخرین مطالب

جنگ اسرائیل با ایران در کانون بحران | ندا مهیار مراقب بلندگوهایی باشیم که اجزای جامعه‌ را رو در روی هم قرار می‌دهند در باب کورتکس آسیایی و اروپایی | علی مفتح بحران واقعی اقتصاد چین | ژانگ یوآن ژو لی یو (ترجمه: رضا جلالی) به وقت گره‌گشایی ازمذاکرات شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد دلیل در اوج ماندن دلار برغم اقدامات مخرب ترامپ | اسوار پراساد (ترجمه: رضا جلالی) لنج‌های چوبی، نماد هویت فرهنگی | محمدجواد حق‌شناس جهنم در فومن؛ یک پروژه و چند نکته | علی مفتح جزیره آزاد هسته ای | حشمت‌الله جعفری* خردادگان، بیداری طبیعت و انسان | ندا مهیار تصمیم برای تغییر نام خلیج فارس خود تاییدی بر اصالت نام آن است | علی مفتح ظهور استعمار «جهش یافته» در هم آغوشی تاج و تاراج | ابوالفضل فاتح سخنان ترامپ‌ در عربستان | سید محمود صدری پکن چگونه تغییر خواهد کرد؟ | رانا میتر (ترجمه: رضا جلالی) گفتگوهای ایران و آمریکا | سید محمود صدری* شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد فرزند خلیج فارس | محمدجواد حق‌شناس در باب پاسداشت زبان فارسی در میان سیاست‌مداران | محمدجواد حق‌شناس در فضای منافع ملی پیامی که باید از ایران مخابره شود | محمدجواد حق شناس عواقب اقتصادی تسخیر دولت | الیزابت دیوید بارت (ترجمه: رضا جلالی) جنگ یا گفتگو | باقر شاملو* نوروز و تجلی آن در فرهنگ پاکستان | ندا مهیار جشن آتش‌افروزان | مرتضی رحیم‌نواز دوگانگی در مواجهه با مصاحبه رفیق‌دوست | احسان هوشمند حرف‌های بی‌پایه درباره مسائل حساس قومی ـ زبانی را متوقف کنید شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد تلاش تندروها و بی‌ثباتی بازارها نگاهی دوباره به مشکلات روابط آمریکا با چین | جود بلانشت و ریان هاس (ترجمه: رضا جلالی) اهمیت راهبردی گردشگری دریایی در توسعه پایدار | محمدجواد حق‌شناس ایران در محاصره کوریدورهای ترکیه | علی مفتح* شخصی‌سازی حکمرانی یا ناحکمرانی | محمدحسین زارعی* پوتین و ترجیح اوکراین بر سوریه | الکساندر با نوف (ترجمه: رضا جلالی) شماره ۷۱ و ۷۲ | ۳۰ دی ۱۴۰۳ زاکانی پس از شرکت در انتخابات رای اکثریت را از دست داد تصمیمی شجاعانه ققنوس در آتش | مرتضی رحیم‌نواز شمایل یک اسطوره | مرتضی رحیم‌نواز بچه خانی آباد | ندا مهیار کالبد مدنی تهران | بهروز مرباغی* فضاهای عمومی و تعاملات اجتماعی رو بستر تاریخ | اسکندر مختاری طالقانی از تهران چه می‌خواهیم؟ | ترانه یلدا * داستان تولد یک برنامه | حمید عزیزیان شریف آباد* تاملی بر نقش سترگ سیدجعفر حمیدی در اعتلای فرهنگ ایران شبی برای «شناسنامه استان بوشهر» انجمن‌های مردمی خطرناک نیستند به آنها برچسب نزنیم فشار حداکثری فقط موجب تقویت مادورو خواهد شد | فرانسیسکو رودریگرز ناکارآمد‌ترین شورا | فتح الله اُمی نجات ایران | فتح‌ الله امّی

8

محمدتقی اکبرنژاد : “وجدان اجتماعی” معیار داوری

  • کد خبر : 13818
  • 17 مرداد 1402 - 22:57
محمدتقی اکبرنژاد : “وجدان اجتماعی” معیار داوری
علی(ع) معاویه را به خاطر فسادش کنار زد و حاضر به پذیرش او نشد حتی اگر جنگی را بر او تحمیل کند. او شرکت در مهمانی خاص حاکم خود را بر نمی‌تابد و شخصا دست به قلم شده و توبیخ می‌کند. او حکم عزل حاکم فاسدش را به دست زنی می‌سپارد که از او نزد علی شکایت آورده بود! 

در این نوشتار صرفا به دنبال حمایت از موضع‌گیری عالمانه و دلسوزانه آیت الله علیدوست هستم. چرا که برخی از فضلا نقدهایی نوشته و کوشیده‌اند نشان دهند که شرایط #جمهوری_اسلامی و عملکرد آن شباهت زیادی به حکومت دینی حضرت امیرالمومنین(ع) دارد. باز از همه مطالب می‌گذرم و تنها بر یک نکته تمرکز می‌کنم و آن اینکه معیار داوری در این‌همانی دو حکومت چیست؟

ما چیزی داریم به نام “وجدانیات” یعنی اموری مانند گرسنگی و تشنگی که ما با همه وجود حس‌شان می‌کنیم و نیازمند هیچ استدلالی نیست و از سوی دیگر هیچ استدلالی را برخلاف ادراک وجدانی خود نمی‌پذیریم. من با قدری مسامحه این مفهوم را توسعه داده از اصطلاح “وجدان اجتماعی” استفاده می‌کنم. به این معنا که #جامعه نیز وجدانیاتی دارد که حاصل تجربه‌های پرتکرار او درباره یک شخص یا شیء یا جریان یا حکومت یا هر چیز دیگری است. این‌ها چیزهایی هستند که جامعه آن را با همه وجود احساس می‌کند و هیچ استدلالی را به خلاف آن نمی‌پذیرد و حتی عصبی می‌شود. مثلا “وجدان اجتماعی”، جامعه ایرانی خود را گرفتار #فقر و بی‌عدالتی می‌داند. برای همین اگر شما ده‌ها دکتر و مهندس و آیت‌الله را ردیف کنید تا با آمار و ارقام و آیه و روایت بخواهند به ملت تفهیم کنند که شما فقیر نیستید یا حکومت‌تان عادل است یا ظلم و #فساد کم است و زیاد نیست، نمی‌پذیرد و حتی از شنیدن این تحلیل‌ها عصبی هم می‌شود.

✔️ من این “وجدان اجتماعی” را معیار داوری میان حکومت علوی و جمهوری اسلامی قرار می‌دهم. این ملت که به تصریح امام(ره) و رهبری(دام ظله) در سرد و گرم روزگار پای نظام ایستاده‌ و نجابت به خرج داده‌اند، امروز #حکومت را و نه شخص خاص و یا دولت بخصوصی را عادلانه نمی‌دانند و به این وجدان عمومی دست یافته‌اند که ساختار، گرفتار فساد گسترده شده و بدون رانت و رشوه و پارتی نمی‌شود کاری را پیش برد. به باور آن‌ها، سیاست‌های کلی نظام و عملکرد کارگزاران آن باعث فقیرتر شدن آن‌ها و از هم پاشیدن خانواده‌ها و از دست رفتن منابع حیاتی مانند آب و هوا و دود شدن چاه‌های نفت بدون اینکه تبدیل به رشد پایدار شود، گردیده است. اینها وجدان جامعه ایرانی است.

▪️وجدان جامعه ایرانی به این باور رسیده است که جمهوری اسلامی فارغ از دولت‌ها یا قوه خاص، عزمی راستین برای مبارزه با فساد و اصلاح ساختار اداری خود ندارد و راه آسان که توجیه است را بر راه سخت که اصلاح است، ترجیح داده است و به حرف‌درمانی روی آورده است و این جز افزودن بر سرعت فساد و بی‌عدالتی در طی سال‌های گذشته، آورده‌ای نداشته است.

حال سوال این است که آیا “وجدان جامعه” معاصر امام علی(ع) نیز همین باور را نسبت به ایشان و حکومت‌شان داشته است؟ یعنی آن‌ها نیز علی را به مسامحه در برخورد با بی‌عدالتی و کنار آمدن با مفسدان و توجیه رفتار آن‌ها و تلاش برای کمرنگ نشان دادن عمق فاجعه فساد و ظلم متهم می‌کردند یا بالعکس علی را در نوک پیکان مبارزه با #ظلم می‌دیدند و اتفاقا او را گاه متهم به زیاده‌روی در این عرصه می‌کردند!!؟

علی(ع) معاویه را به خاطر فسادش کنار زد و حاضر به پذیرش او نشد حتی اگر جنگی را بر او تحمیل کند. او شرکت در مهمانی خاص حاکم خود را بر نمی‌تابد و شخصا دست به قلم شده و توبیخ می‌کند. او حکم عزل حاکم فاسدش را به دست زنی می‌سپارد که از او نزد علی شکایت آورده بود!

وجدان جامعه علی، نه حکومت علی را به اندازه وجدان جامعه امروز ایرانی فاسد می‌دانست و نه علی و حکومتش را متهم به مسامحه در این رابطه می‌کرد.

اینکه من یا شما آمار بدهیم و بخواهیم ثابت کنیم که ساختار فاسد نشده یا در خط مقدم پیکار با ظلم و بی‌عدالتی است، حرف است و باد هوا! آنچه مهم است اینکه آیا وجدان جامعه ایرانی آن را می‌پذیرد یا فحشی را چاشنی آن کرده و شبکه تلویزیون را عوض می‌کند؟!

اینجاست که شما نه با یک استدلال که با یک “وجدان اجتماعی” طرف هستید و هر استدلالی در برخورد با آن از هم می‌پاشد و برای این است که شما می‌توانید با این استدلال‌ها عادلانه بودن حکومت امیر المومنین را زیر سؤال ببرید و ذهنیت جامعه را نسبت به آن مخدوش سازید اما خیال آسوده دارید که نمی‌توانید وجدان جامعه ایرانی را نسبت به باورهایش مردد سازید.

نیاز به گفتن نیست که صیانت و مراقبت از جمهوری اسلامی رسالت همه ماست و در این یک قلم نباید کوتاه بیاییم. اما سخن در این است که آیا نقد عالمانه و دلسوزانه راه‌کار مراقبت از آن است یا تملق و توجیه حتی اگر از سر دلسوزی و اعتقاد بوده باشد؟ چه آقای علیدوست و چه عزیزانی که به نقد ایشان پرداختند همه دوستدار #انقلاب و نظام اسلامی هستند. اختلاف در روش ابراز محبت و ارادت است و این باعث دوری نیروهای انقلاب از همدیگر نخواهد شد.

لینک کوتاه : https://nimroozmag.com/?p=13818
  • نویسنده : محمدتقی اکبرنژاد
  • 49 بازدید

نوشته ‎های مشابه

ثبت دیدگاه

قوانین ارسال دیدگاه
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.