استراتژی خودکفائی با همه بار ارزشی ظاهری که دارد، در باطن بسیار مخرب و ویرانگر است. چرا ؟
به دلایل زیر:
۱- استراتژی خودکفائی، کشور را از نعمت بزرگ و بی بدیل ” رقابت ” محروم می کند. فقدان رقابت در تولید کالا و خدمات منجر به ناکارآمدی در اقتصاد ملی خواهد شد. تا به حال هیچ ابزاری موثرتر از رقابت برای افزایش کارآمدی در اقتصاد اختراع نشده است. کیفیت و قیمت تمام شده مناسب زاییده رقابت تولید کنندگان با هم است. وقتی تمرکز بر خودکفایی باشد، ممکن است قیمت تمام شده یک کالای بی کیفیت داخلی چند برابر قیمت جهانی آن باشد.
۲- خود کفائی وابستگی کشورهای دیگر به شما را از بین خواهد برد. نهایتاً کشور خودکفا به جایی می رسد که وجودش برای جهانیان بلاموضوع می شود . به همین دلیل در موقعیت هایی مثل تحریم و جنگ آسیب زدن به چنین کشوری موجب ضرر و زیان به دیگر کشورها و جامعه بین المللی نمی شود.
۳- مبادله و ارتباط اقتصادی با دنیای خارج موجب ارتقای توانایی” استانداردسازی” می شود. در استراتژی خودکفایی، بی خبر و بی نیاز از استانداردهای جهانی، کشور خودکفا کم کم تبدیل به جزیره ای دور افتاده از بقیه دنیا خواهد شد.
۴- در استراتژی خودکفایی به دلیل تمرکز بر تامین نیازهای داخلی، بسیاری از فرصتها و امکانات بالقوه کشور که مورد تقاضای دنیای خارج است ندیده گرفته خواهد شد.
۵- امروزه استفاده از سرمایه گذاری خارجی یکی از مولفه های مهم پیشرفت و تامین امنیت کشورهاست. کمتر سرمایه گذار خارجی در دنیا پیدا می شود که حاضر به سرمایه گذاری در کشوری منزوی با استراتژی خودکفایی باشد.
✅ همه کشورهایی که استراتژی خودکفایی و یا به عبارتی، استراتژی جایگزینی واردات را برگزیدند، مثل کشورهای آمریکای لاتین در دهه های ۶۰ تا ۸۰ میلادی یا هندِ تا دو دهه پیش، همگی در اجرای این برنامه شکست خوردند.
❇️ حداقل ۵۰ کشور موفق، با استراتژی توسعه صادرات مثل کره جنوبی، سنگاپور، چین، مالزی، برزیل، امارات، ترکیه و غیره را میتوان به راحتی نام برد، مدافعان استراتژی خودکفائی، فقط یک کشور، تاکید می کنم فقط یک کشور موفق با استراتژی خودکفائی را نام ببرند و جایزه بگیرند!
پ ن: شهاب الدین حائری شیرازی
علاوه بر مشکلات فوق، در بحث خودکفایی محصولات کشاورزی در ایران که کشوری نیمهبیابانی است، به از بین رفتن آبهای زیرزمینی وفرونشست زمین و تبدیل زمین به زمین مرده که قابلیت ذخیرهسازی آب را در سفره زیر زمینی تخریب شده، ندارد منجر شده.
اگر ایران به دشمنی احمقانه با آمریکا خود را مبتلا نکرده بود و به تحریم دچار نشده بود چنین از ترس تحریم، گندم به محصول استراتژیک مبدل نمیشد و تولیدمحصولات کشاورزی مورد اهتمام حکومت واقع نمیگردید و محیط زیست اینگونه ملعبه سیاستخارجی واقع نمیشد و تخریب نمیگردید.
چه افتخاری دارد تولید ملیونها تن محصول کشاورزی با از دست دادن محیط زیست و آبی که میراث گذشتگان بود و قرار بود ما هم آنرا به دست آیندگان برسانیم.
