عماد الدین باقی : نامه ای به کمیسیاریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد درباره جنگ اسراییل و فلسطین

جناب آقای فولکر تورک،
کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد
باسلام‌ و‌ احترام
به عنوان کسی که سال‌های زیادی از عمرش را وقف تلاش برای گسترش آموزش حقوق بشر و دفاع عملی از آن کرده امروز و با گذشت بیش از ۷۰ سال از انتشار اعلامیه جهانی حقوق بشر بیش از هر زمان دیگری از بهبود وضعیت حقوق بشر مایوس شده‌ام زیرا رفتارهای دوگانه در زمینه تروریسم و حقوق بشر و جابجا کردن ظالم و‌مظلوم توسط دولت ها به یک رویه جهانی تبدیل شده و بدتر از همه رفتارهای دوگانه دولت های آمریکا و اروپا، ممنوعیت تجمعات مسالمت آمیز در اعتراض به نسل کشی اسراییل و اخراج خبرنگاران گاردین و بی بی سی است .
اکنون حکومتی که قتل عام دیریاسین و صبرا و شتیلا و… را در کارنامه خود دارد و از آغاز پیدایش تا همین امروز در برابر صدها بیانیه و قطعنامه‌ مجمع عمومی سازمان ملل، شورای امنیت و نهادهای بین‌المللی حقوق بشر مبنی بر توقف شهرک سازی‌ها، اشغالگری‌ها و خشونت علیه فلسطینی ها ( که فقط مجمع عمومی سازمان ملل از سال ۲۰۱۵ به اینسو ۱۴۰ قطعنامه علیه اسرائیل صادر کرده) بی اعتنایی و دهن کجی می‌کند و فلسطینی ها را وادار به رفتارهای عصبی می نماید و بعد همان رفتارها را مستمسک بمباران شان قرار می دهد. غزه را که به زندان بزرگی توسط اسرائیل تبدیل شده است جلوی چشم‌‌جهانیان به خاک و خون کشیده می شود و صدها هزار نفر را کوچ اجباری می دهد که طبق اسناد بین المللی، پاکسازی قومی مصداق روشن ژنوسید است. دولت اسراییل برای همه مردم خاورمیانه هم شاخ و شانه می‌کشد و هیچکس جلودارش نیست، تن به صلح نمی دهد و مقابله به مثل هم متهم به گسترش جنگ می‌شود.
این نگرانی وجود دارد که اگر روند جهانی به همین گونه باشد حقوق بشر به موزه تاریخ سپرده می شود. حقوق بشر به آموزه های خوبی روی کاغذ و به یک تشریفات بی اثر «ابراز نگرانی» صرف بدل شده که گوش ناقضان حقوق بشر به آن عادت کرده و در حد وزوز مزاحم پشه به آن می نگرند و کار خود را می کنند.
مدافعان حقوق بشر باید از سطح اعتراضات زبانی فراتر رفته و درباره مکانیسم های عملی مقابله با نقض حقوق بشر و حقوق بشردوستانه بیشتر بیندیشند، باید حرکت های عملی و موثر اعتراضی تدارک ببینند وخواهان محاکمه رژیم اسرائیل و افرادی چون نتانیاهو باشند. دولت ها مانند کلمبیا سفیر رژیمی که نسل کشی کرده و به دنیا دهن‌کجی می کند را اخراج کنند و در تدارک تحریم ها و‌ محرومیت های سخت و‌ مؤثر به ویژه از سوی جامعه مدنی علیه رژیم اسراییل و هر سازمان یا رژیم جنگ‌طلب دیگر بیفتند یا بپذیرند که این آموزه ها فقط سرودهایی برای به خلسه بردن جهانیان و احساس رفع تکلیف است و بس.
اگر ممنوع الخروجی و محدودیت های ایجاد شده برای ما مانع از تلاش های لازم و گفتگوها با فعالان جامعه مدنی دیگر کشورها برای مقابله با این نسل کشی ها است اما شما هیچ محدودیتی ندارید که مانع انجام این تکلیف باشد.
عمادالدین باقی
نویسنده و پژوهشگر، مدافع حقوق بشر و فعال در نهادهای مدنی و حقوق بشری متعدد در ایران
رونوشت: خانم فرانچسکا البانیز، گزارشگر ویژه امور فلسطین