حسین قدیانی : از این جامعه‌ی دوقطبی خسته‌ام

قرار نیست کسی که در بسیاری از مسئله‌ها مثل ما فکر می‌کند، در همه‌ی مسئله‌ها مثل ما فکر کند. جامعه‌ی دوقطبی همان جامعه‌ی وحشتناکی است که می‌گوید تو یا باید در همه‌ی مسائل مثل ما فکر کنی یا درباره‌ی هیچ مسئله‌ای مثل ما فکر نکنی. جامعه‌ی دوقطبی همان جامعه‌ی خطرناکی است که می‌گوید تو یا باید همیشه با ما باشی یا همیشه علیه ما بنویسی. جامعه‌ی دوقطبی همان جامعه‌ی بسته‌ای است که جز سیاه و سفید هیچ رنگ دیگری را نمی‌بیند. جامعه‌ی دوقطبی همان جامعه‌ی سیاست‌زده‌ای است که شعار را بیش از شعور، حق آدمی‌زاد می‌داند‌. جامعه‌ی دوقطبی همان جامعه‌ی بی‌روحی است که آدم‌ها برایش منزلتی بالاتر از ربات ندارند. جامعه‌ی دوقطبی همان جامعه‌ی سیاست‌زده‌ای است که همه‌ی امور را فقط و فقط از دریچه‌ی سیاست تحلیل می‌کند. جامعه‌ی دوقطبی همان جامعه‌ی عجولی است که در آن توئیت‌های کوتاه بیش‌تر از کتاب‌های بلند خریدار دارد. جامعه‌ی دوقطبی همان جامعه‌ی ترسناکی است که هر قطبی فقط خودش را مصداق حق می‌خواند‌. جامعه‌ی دوقطبی همان جامعه‌ی خسته‌ای است که قضاوت را مافوق روایت می‌نشاند و خودآگاه یا ناخودآگاه باعث خودسانسوری افراد جامعه می‌شود. جامعه‌ی دوقطبی همان جامعه‌ی بسته‌ای است که مردم را به جای مطالعه و تفکر، دعوت به مطالبه و تحکم می‌کند. جامعه‌ی دوقطبی همان جامعه‌ی بیماری است که جنگ در فضای مجازی را به زندگی در فضای واقعی ترجیح می‌دهد. جامعه‌ی دوقطبی همان جامعه‌ی آتشین‌مزاجی است که تو را ناظر بر یک متن، تا حد حر بالا می‌برد و منبعث از متنی دیگر، مهر بل هم اضل بر پیشانی‌ات می‌زند. جامعه‌ی دوقطبی همان جامعه‌ی بی‌اعصابی است که یک قطبش می‌گوید ما اصلاً معترضی نمی‌بینیم و هر چه هست اغتشاش‌گر است و قطب دیگر هم کلامی گهربارتر از سبزی‌پلو با ماهی ندارد. جامعه‌ی دوقطبی همان جامعه‌ی ویرانی است که نمی‌تواند تصور کند ایران، هم وطن کیان و مهرشاد است و هم کشور روح‌الله و آرمان. جامعه‌ی دوقطبی همان جامعه‌ی مطلق‌نگری است که اول هفته به رضا کیانیان می‌گوید قهرمان و هفته هنوز تمام نشده، سلحشور آژانس شیشه‌ای را به صلابه می‌کشد. جامعه‌ی دوقطبی همان جامعه‌ی لج‌بازی است که حتی رنگ ماست را هم بسته به لج طیف مقابل تعیین می‌کند. آخ که چقدر دلم تنگ شده برای جامعه‌ی کبیره‌ی چشم‌های همت و خنده‌های خرازی و اخلاص باکری و عرفان چمران و ایمان متوسلیان و دست‌واره‌هایی که همه با هم برادر بودند. اگر جمهور کفری است، چاره‌ای ندارد؛ جمهوری اسلامی نباید به این دوقطبی دامن بزند/قطعه ۲۶.