با نگاهی به تاریخ ایران و مصیبت های رفته بر آن، از تهاجم اسکندر و عرب تا مغول و آه و افسوس هایی که بعد از گذشت قرن ها هنوز بسیاری از هموطنان از این شکست ها در دل دارند، می توان یادآوری کرد؛ سلسله ها و حکومت ها آمدنی و رفتنی هستند؛ آنچه به جا می ماند، ایران است و رنج و شکوه آن! پس فارغ از حکومت ها، برای حفظ ایران و یکپارچگی آن، همواره نیاز به پشتوانه نظامی و تسلیحات برتر هست.
با این مقدمه و فهم اکثریت در نیاز به برخوردار ی از این ضرورت، این روزها که خبر دست یابی ایران به موشک های «هایپرسونیک» رسانه ای شده، برخی واکنش ها اما در فضای مجازی که نمی توان همه را مرتبط به دشمن دانست، گاهی با بی تفاوتی و حتی بدبینی همراه بوده است.
سوالی که هست، چرا برخی از مردم آن ذوق و شوقی که بایسته برخورداری از تسلیحات مدرن اینچنینی است را ندارند؟
در پاسخ به چند نکته باید اشاره کرد:
۱. انتقاد از داشتن تسلیحات مدرن و به روز و هزینه کرد برای آن را اول بار خود مسئولان و حاکمیت متوجه رژیم سابق کرد. نظام فعلی سال ها حکومت پهلوی را به دلیل هزینه های نجومی در برخورداری از جنگ افزارهایی که اتفاقا یکی از عوامل اصلی مقاومت ایران در جنگ هشت ساله بود، نکوهش و به عنوان نقطه ضعف و گاهی حتی خیانت در مقابل دیدگان مردم نمود داد. در نتیجه این رسمی که خود نهادند، یکی از عواملی هست که دامن خودشان را گرفته است.
۲. برخی از مردم توسعه نامتوازن کشور را دلیلی بر این بی تفاوتی و گاهی انتقاد قرار داده و مدعی هستند؛ بسان کره شمالی وقتی ما در بدیهی ترین نیازهای اقتصادی و اجتماعی دچار کمبودهای اساسی هستیم و از بحران محیط زیست تا فقر گسترده و … حیات تمدنی ایران را تهدید می کند، این نوع هزینه کرد و پیشرفت در یک زمینه خاص چه تناسبی با بقیه عرصه ها و نیازهای کشور دارد! به قول عامیانه، موشک برای ما آب و نان نمی شود!
۳. برخی بر این باور هستند که این تسلیحات و برخورداری از آن، بیشتر به عنوان ابزار و عاملی در دست حاکمیت برای پافشاری بیشتر بر اقتدار خود بوده که به جای اتکا بر پشتوانه مردمی، خود را متکی به تسلیحات دانسته و در اصل برای اقلیتی خاص ابزاری برای انجصار و اقتدار بیشتر در حاکمیت هست تا اینکه در خدمت مردم و دفاع از کشور باشد!
۴. از نگاه برخی نمود تسلیحات پیشرفته نظامی، به صورت هدفمند در جهت ناکارآمد جلوه دادن باقی عرصه ها بهره گرفته می شود و این خود باعث زمینه چینی برای سیطره و نفوذ بیشتر این نوع مدیریت و این طیف افراد بر باقی حوزه ها خواهد شد که اتفاقا مردم بخشی از مشکلات اقتصادی را ناشی از تداخل و موازی کاری آن ها در امور کشور می بینند.
۵. برخی آزمایش این تسلیحات و تبلیغات و گاهی بزرگنمایی آن را عاملی برای واکنش غیرمنطقی دشمنان و غربی ها دانسته که منجر بر ایجاد محدودیت و اعمال تحریم های بیشتر می شود که تبعات و تاوان آن را مردم با تورم و فقر بیشتر در زندگی خود پس می دهند.
۶. برخی با توجه به اقدامات گستاخانه رژیم هایی چون طالبان، باکو و … که در این مدت وقاحت و جسارت زیادی نسبت به ایران روا داشته اند، اهمال حاکمیت و عدم بازدارندگی این تسلیحات را مثال آورده و آن را صرفا در جهت اهداف ایدئولوژیک نظام دانسته و با آن همدلی ندارند…
چکیده سخن: پشتوانه هر نظام و حکومتی بر مشروعیت مردمی و تکیه بر ملت خود استوار است. از طرفی برخورداری از این تسلیحات پیشرفته، آن هم در منطقه ای خاص که کشور ما در آن قرار گرفته، یک نیاز اساسی و پشتوانه ای برای حفظ یکپارچگی ایران و عامل بازدارندگی مهمی است. در نتیجه: اگر این تسلیحات با اقدام به جلب همراهی و رضایت کامل مردم از سوی حاکمیت همراه باشد، آن‌زمان با پایان دادن بر تمام این شائبه ها، نمایش این تسلیحات، دو چندان باعث تقویت ایران و هراس دشمنان خواهد شد.
