دیپلماسی، تخصص دیپلماتهاست راه صحیح خنثی نمودن همگرایی اقتدارگرایان جدید | استفن هادلی (ترجمه: رضا جلالی) «پزشکیان» مسوولیت بخشی از اختیاراتش را به نیروهای رقیب واگذار کرده است دولت چهاردهم و ضرورت تغییر حکمرانی فرهنگی | شهرام گیلآبادی* مهاجرت، صلح و امنیت پایدار | رسول صادقی* صلح اجتماعی و سیاست انتظامی | بهرام بیات* عصرانهای با طعم شعر فرزندان پوتین | آندره ئی کولز نی کف (ترجمه: رضا جلالی) شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد چرا اسرائیل به ایران حمله نکرد؟! | آیت محمدی (کلهر) احیای داعش و القاعده در منطقه | آیت محمدی (کلهر) رونمایی از بزرگترین شهاب سنگ آهنی در مجموعه برج آزادی رهبران پوپولیست چه میراثی برای کشورشان بر جای میگذارند | مانوئل فاتک، کریستوفتری بش و مورتیس شولاریک بحران واقعی اقتصاد چین | ژانگ یوآن ژو لی یو (ترجمه: رضا جلالی) آسیا بدون هژمون | سوزانا پاتون و هروه لماهیو (ترجمه: رضا جلالی) شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد نکاتی درباره دیدگاه رئیس جمهور در ضرورت انتقال پایتخت | عبدالمحمد زاهدی حرکت به روی یال جمعهها خون جای بارون میچکه | مرتضی رحیمنواز داستان آشنایی یک شاعر اجازه خلق آثار عاشقانه را نمیدهند تو زندهای هنوز و غزل فکر میکنی | سمانه نائینی زیبایی کلام در شعر بهمنی | سحر جناتی شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد گفتمان صلح و نگاهی به چالشهای حقوقی در ایران معاصر | محمدرضا ضیایی بیگدلی صلح اجتماعی و مرجعیت رسانه در ایران | ماشاءالله شمسالواعظین صلح ایرانی از نگاه محمدعلی فروغی | مریم مهدوی اصل چگونگی کاهش اثرات تنهایی استراتژیک ایران | نصرت الله تاجیک گفتمان صلح و سیاست خارجی | محمدکاظم سجادپور گفتمان صلح و نیروهای مسلح ایران | حسین علایی اقتصاد صلح محور | فرشاد مومنی* نقش آموزشعالی در شکلگیری گفتمان صلح | مصطفی معین* آخرالزمانیهای ایرانی و اجماعسازی پزشکیان | کیومرث اشتریان* ایران، بحرانهای منطقهای و گفتمان صلح | عبدالامیر نبوی* گفتمان صلح و سیاست همسایگی | ماندانا تیشهیار* گفتمان صلح و محیط زیست | محمد درویش* گفتمان صلح و مساله حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران | مهدی ذاکریان* از چرایی تا چگونگی معرفی کتاب «اخوانالمسلمین» | پیرمحمد ملازهی به نظر میرسد که باید شاهد روند خوبی باشیم شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد محمد جواد حقشناس: کابینهای با حضور زنان جوانان و اهل تسنن سخنی با آقای رئیس جمهور در مورد چگونگی کاهش اثرات تنهایی استراتژیک ایران | نصرت الله تاجیک* انتخاب کابینه در اتاق شیشهای پیام رهبری به مناسبت برگزاری چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری شریعتی، جلال و دیگران | حمید عزیزیان شریف آباد صحافی سنتی | مجید فیضیراد* اگر پزشکیان قشر خاکستری را با خود همراه کند، بازی را برهم میزند نگاه مسعود پزشکیان به اقوام امنیتی نیست | علی مفتح آیا اندیشه شریعتی پاسخگوی جامعه امروز است؟ | محمدجواد حقشناس* فاصله دره احد و تالار رودکی
امضاءکنندگان بیانیه حجاب اجباری را «دستآویزی شده برای هتک حرمت و کرامت زن ایرانی و پایمالکردن حقوق او» خوانده و با اشاره به نامهی محرمانهی وزیر کشور که اخیراً توسط روزنامه اعتماد افشا شد آنرا «نشاندهندهی اتخاذ سیاستهای پنهانکارانهای» خواندهاند که «تصمیمگیرندگانِ آن، جرأت پذیرش مسئولیت مربوطه را ندارند».
فکر کنیم ببینیم اگر به زنی تجاوز میشود چه عواملی دخیل اند؟ در چه حوزه هایی باید طلب اقدام موثر داشته باشیم؟
محض همراهی آنان، بایستی هر از گاهی بگیروببند در مورد حجاب بهراه انداخت که خاطرشان آزرده نشود.
حال اگر متولیان حکومت دینی هنر و استعداد و جدیتی دارند ولی نمیخواهند آن را در خدمت بازگرداندن آرامش به بازار و تقویت قدرت خرید مردم و بازگرداندن اعتبار به پول کشور به کار گیرند تا از خود در این رابطه چهرهای شکستخورده نسبت به شعار "ما میتوانیم" در تاریخ به جا نگذارند
اگر قبلا از فردی که سطل ماست به سر خانم بی حجابی ریخته بود، گله داشتیم و می گفتیم بیسواد است یا با قانون آشنا نیست ولی این رای توسط قاضی که دانشکده حقوق را پشت سر گذاشته و مدتها کارآموز بوده و بعد دادیار بازپرس و فعلا ریاست دادگاه است، باعث تعجب شد.
نامبرده برخلاف صلاحیت قانونی وزیر کشور و مغایر با قوانین موجود اقدام به صدور و ابلاغ مصوباتی در قالب ستاد حجاب و عفاف کشور نموده است و برای نهادهای مختلف حقوق و تکالیف مختلف ایجاد کرده است
شهید بهشتی طرفدار حجاب اختیاری بودند. نه فقط درخصوص حجاب، بلکه در همه شؤون دینی و غیردینی طرفدار نوع اختیاری و انتخابی تصمیمات بودند
در این گشتنها زنان را با پوشش های متفاوت می بینم از چادری و مقنعه تا بدون روسری همه در کنار هم بدون مزاحمت رفت و آمد دارند
محمد درویش در سخنانی گفت: بخش های بزرگی از ایران کمتر از هزار مترمکعب در سال، آب در دسترس دارند و وارد جدی ترین تنش آبی شدهاند/ طبق آخرین آمار بدترین اوضاع را در اصفهان داریم؛
بزرگترین اصل بعد از پیروزى یک انقلاب چیست؟ تداوم همان انقلاب. همانطور که مردم ما با آزادى بهراه اسلام آمدند و رهبرى اسلام را پذیرفتند، همانطور که حتى یک مسیحى ارمنى رهبرى عالى اسلامى ما را آزادانه پذیرفت
سیدعلیرضا بهشتی میگوید پدرم هیچگونه سخنی درباره حجاب اجباری نزده است
نقشهٔ دشمنان خارجی جمهوری اسلامی هم کم و بیش دارد رخ مینماید. اول مهار و عقب راندن نظام در ازای آزاد کردن چند میلیارد دلار پولهای مسدود شدهاش و محدود کردن بساط اپوزیسیون غیر دموکرات نظام
در حالی که اصل برائت یک اصل مهم حقوقی در تاریخ بشر، یک اصل اساسی حقوق بشری( مندرج در ماده۱۱ اعلامیه جهانی حقوق بشر) و اصل۳۷ قانون اساسی و یک اصل مهم شرعی است اما با تلقی پیش گفته در مورد ترک فعل، همگان مجرمند مگر آنکه خلافش ثابت شود.
شاه چنین زنانی را به رسمیت نمیشناخت و به همین دلیل چنین تضادی در درون آن سیستم وجود داشت. در جمهوری اسلامی حتی اگر مسئلۀ حجاب حل شود، به نظرم این به معنای حل شدن مسئلۀ اصلی نخواهد بود. مسئلۀ ما فقط آزادی پوشش زنان نیست. این آزادی پوشش باید به رسمیت شناخته شود. یعنی شهروندی و حقوق زنان بیحجاب باید به رسمیت شناخته شود.
البته در فضای قبل از انقلاب، خیلی ها این مدل چادر را از سر برداشتند و عطایش را به لقایش بخشیدند!
این ادبیات و این نگاهی که سرگوبگران در پیش گرفته اند نیازمند ابزار و افرادی است که نه از لحاظ تخصصی و حرفه ای کارآمد و شایسته هستند و نه از نظر تربیتی و ظرفیت درونی توسعه یافته که آنچه میان ساحت فردی و شخصی است
در دنیا این قانون وجود دارد که ترک فعلی که قانون آن را تعریف کرده و سبب وقوع ضرر یا جنایت شود، جرم است.
۱۳۱۴ که قرار شد زنان چادر و روبنده را بردارند،مردها هم موظف شدند به جای کلاه پهلوی یا ملی،کلاه شاپو یا بین المللی استفاده کنند.حتی اجازه تنوع در پوشش کلاه هم بهشان داده شد و وزارت داخله دفترچه راهنمایی منتشر کرد راجع به کارکرد انواع کلاه ها و اینکه کجا باید کلاه را برداشت
اگر افرادی نخواهند خودشان را فریب دهند، باید به صراحت اعتراف کنند که اعتراضات ۱۴۰۱ فقط برای حجاب نبود بلکه ناشی از نارضایتیها و انبوه مطالباتی بود که به صورت خشم فروخفته در متن و بطن جامعه تلنبار شده بود.
افراد محجبه استقبال کننده از بی حجابان، شاهد یک دستاورد بزرگ برای کشور و بلکه خودشان هستند که فضای استبداد دینی را که بسیار زیانبار برای دین و دینداری در جامعه است، در حال شکست و عقب نشینی می بینند