منشور کوروش، راهنمای حکمرانی | محمدجواد حقشناس
بازخوانی میراث کوروش نهتنها یک یاد تاریخی بلکه یک نیاز انسانی است
کوروش، الگویی برای صلح و مدارا در حکمرانی | محمدجواد حقشناس
روستاهای ایرانی، بربام گردشگری جهان | محمدجواد حق شناس
مهرگان؛ آیین مهرورزی ، سپاس یزدان و پاسداری از زمین | محمدجواد حق شناس
از داییجان ناپلئون تا ناخدا خورشید؛ مسیر یک سینماگر مؤلف | محمدجواد حق شناس
اسنپبک و ضرورت بازاندیشی در راهبردهای ملی | محمدجواد حقشناس
جغرافیای اقتصادی جدید | آدام اس . پوزن (ترجمه: رضا جلالی)
نوازندگان ارمنی، برای صلح در تختجمشید، مینوازند | محمدجواد حقشناس
ثبت جهانی درههای خرمآباد، گامی بزرگ در مسیر انسجام ملی و توسعه پایدار | محمدجواد حقشناس
بدرود با خالق «قلندرخونه»
وزارت میراثفرهنگی، پرچمدار بازتعریف «ایران» بهعنوان یک تمدن بزرگ است | محمدجواد حقشناس
گهرپارک سیرجان؛ نگین درخشان گردشگری | محمدجواد حقشناس
پس از شی جین پنگ | تایلور جوست و دانیل ماتینگ لی (ترجمه: رضا جلالی)
گویا، لمپنیسم بودن مُد شده | ندا مهیار
ملکالمتکلمین روشنفکر مشروطه | ندا مهیار
چین در اوکراین به دنبال چیست؟ | دا وی (ترجمه: رضا جلالی)
روز خبرنگار، گفتوگوی آینده با گذشته | محمدجواد حقشناس
وقتی دانش در حصر میماند | ندا مهیار
جامعهشناسی جنبش مشروطه از منظر قواعد فیزیک اجتماع | سعید کافی انارکی (ساربان)
تمجید فرانسویها از توسعه سیاسی در ایران مشروطه | علی مفتح*
از هرات تا هشتادان | محسن روحیصفت*
پیشزمینه شکلگیری جنبش مشروطیت در ایران | فریدون مجلسی
ترور نافرجام محمدعلیشاه، پساز شهادت ملکالمتکلمین | شیرین بیانی
پس از یک قرن سکوت | مریم مهدوی اصل*
در خدمت ایران | شیرین بیانی
چگونگی تألیف «تاریخ انقلاب مشروطیت ایران» از نگاه کوچکترین فرد خانواده
ملک المتکلّمین و آرمانش | شیرین بیانی* (اسلامی نُدوشن)
شیرین بیانی، نتیجه فرهنگ تاریخساز ملکالمتکلمین
روسیه نفوذ خود را در منطقه خارج نزدیک* از دست میدهد. | جفریمان کف (ترجمه: رضا جلالی)
استرداد؛ روایت یک عقب نشینی یا تولد یک فضیلت؟ | روزبه کردونی
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
رضاشاه، مهاجری در زمین خود | ندا مهیار
راههای جلب اعتماد مردم | محمدجواد حق شناس
نگاهی انسان شناسانه به جنگ و هویت ملی | مینو سلیمی*
نقش بستهبندی فرهنگ محور صنایع دستی در حفظ و تقویت هویتهای ملی | روح الله رحمانی *
نقش آموزش و پرورش در تقویت هویت ملی و آسیب شناسی سند ۲۰۳۰ | مریم محمدی حبیب *
نقش نمادهای شاخص طبیعی در تقویت هویت ملی | علی قمی اویلی
نقش و تأثیر میراث فرهنگی و طبیعی در بازآفرینی، احساس تعلق و تقویت هویت ملی | علی قمی اویلی *
نقش میراث فرهنگی ناملموس در تقویت هویت ملی | سیما حدادی *
زبان فارسی و هویت بخشی ملی | ندا مهیار
هویت ملی و اهمیت نمادهای آن | مهدی عسگری *
نام واره ایران | مرتضی رحیمنواز
محمدعلی فروغی؛ هویت ایرانی و نهادسازی ملی | علیرضا حسنزاده *
انسجام ملّی و شاهنامه | محمد رسولی *
تهران تمام مرا پس نداد | امید مستوفیراد
هویت ایرانی | رضا حبیبپور *
کردستانات در سایه جنگ: آرامش و همدلی، جلوهای از هویت ملی | حمید امان اللهی *
هویت ایرانی، جریان زنده در دل آیینها و نمادها | رقیه محمدزاده *
آشتی امت با ملت | فتح الله امی
امضاءکنندگان بیانیه حجاب اجباری را «دستآویزی شده برای هتک حرمت و کرامت زن ایرانی و پایمالکردن حقوق او» خوانده و با اشاره به نامهی محرمانهی وزیر کشور که اخیراً توسط روزنامه اعتماد افشا شد آنرا «نشاندهندهی اتخاذ سیاستهای پنهانکارانهای» خواندهاند که «تصمیمگیرندگانِ آن، جرأت پذیرش مسئولیت مربوطه را ندارند».
فکر کنیم ببینیم اگر به زنی تجاوز میشود چه عواملی دخیل اند؟ در چه حوزه هایی باید طلب اقدام موثر داشته باشیم؟
محض همراهی آنان، بایستی هر از گاهی بگیروببند در مورد حجاب بهراه انداخت که خاطرشان آزرده نشود.
حال اگر متولیان حکومت دینی هنر و استعداد و جدیتی دارند ولی نمیخواهند آن را در خدمت بازگرداندن آرامش به بازار و تقویت قدرت خرید مردم و بازگرداندن اعتبار به پول کشور به کار گیرند تا از خود در این رابطه چهرهای شکستخورده نسبت به شعار "ما میتوانیم" در تاریخ به جا نگذارند
اگر قبلا از فردی که سطل ماست به سر خانم بی حجابی ریخته بود، گله داشتیم و می گفتیم بیسواد است یا با قانون آشنا نیست ولی این رای توسط قاضی که دانشکده حقوق را پشت سر گذاشته و مدتها کارآموز بوده و بعد دادیار بازپرس و فعلا ریاست دادگاه است، باعث تعجب شد.
نامبرده برخلاف صلاحیت قانونی وزیر کشور و مغایر با قوانین موجود اقدام به صدور و ابلاغ مصوباتی در قالب ستاد حجاب و عفاف کشور نموده است و برای نهادهای مختلف حقوق و تکالیف مختلف ایجاد کرده است
شهید بهشتی طرفدار حجاب اختیاری بودند. نه فقط درخصوص حجاب، بلکه در همه شؤون دینی و غیردینی طرفدار نوع اختیاری و انتخابی تصمیمات بودند
در این گشتنها زنان را با پوشش های متفاوت می بینم از چادری و مقنعه تا بدون روسری همه در کنار هم بدون مزاحمت رفت و آمد دارند
محمد درویش در سخنانی گفت: بخش های بزرگی از ایران کمتر از هزار مترمکعب در سال، آب در دسترس دارند و وارد جدی ترین تنش آبی شدهاند/ طبق آخرین آمار بدترین اوضاع را در اصفهان داریم؛
بزرگترین اصل بعد از پیروزى یک انقلاب چیست؟ تداوم همان انقلاب. همانطور که مردم ما با آزادى بهراه اسلام آمدند و رهبرى اسلام را پذیرفتند، همانطور که حتى یک مسیحى ارمنى رهبرى عالى اسلامى ما را آزادانه پذیرفت
سیدعلیرضا بهشتی میگوید پدرم هیچگونه سخنی درباره حجاب اجباری نزده است
نقشهٔ دشمنان خارجی جمهوری اسلامی هم کم و بیش دارد رخ مینماید. اول مهار و عقب راندن نظام در ازای آزاد کردن چند میلیارد دلار پولهای مسدود شدهاش و محدود کردن بساط اپوزیسیون غیر دموکرات نظام
در حالی که اصل برائت یک اصل مهم حقوقی در تاریخ بشر، یک اصل اساسی حقوق بشری( مندرج در ماده۱۱ اعلامیه جهانی حقوق بشر) و اصل۳۷ قانون اساسی و یک اصل مهم شرعی است اما با تلقی پیش گفته در مورد ترک فعل، همگان مجرمند مگر آنکه خلافش ثابت شود.
شاه چنین زنانی را به رسمیت نمیشناخت و به همین دلیل چنین تضادی در درون آن سیستم وجود داشت. در جمهوری اسلامی حتی اگر مسئلۀ حجاب حل شود، به نظرم این به معنای حل شدن مسئلۀ اصلی نخواهد بود. مسئلۀ ما فقط آزادی پوشش زنان نیست. این آزادی پوشش باید به رسمیت شناخته شود. یعنی شهروندی و حقوق زنان بیحجاب باید به رسمیت شناخته شود.
البته در فضای قبل از انقلاب، خیلی ها این مدل چادر را از سر برداشتند و عطایش را به لقایش بخشیدند!
این ادبیات و این نگاهی که سرگوبگران در پیش گرفته اند نیازمند ابزار و افرادی است که نه از لحاظ تخصصی و حرفه ای کارآمد و شایسته هستند و نه از نظر تربیتی و ظرفیت درونی توسعه یافته که آنچه میان ساحت فردی و شخصی است
در دنیا این قانون وجود دارد که ترک فعلی که قانون آن را تعریف کرده و سبب وقوع ضرر یا جنایت شود، جرم است.
۱۳۱۴ که قرار شد زنان چادر و روبنده را بردارند،مردها هم موظف شدند به جای کلاه پهلوی یا ملی،کلاه شاپو یا بین المللی استفاده کنند.حتی اجازه تنوع در پوشش کلاه هم بهشان داده شد و وزارت داخله دفترچه راهنمایی منتشر کرد راجع به کارکرد انواع کلاه ها و اینکه کجا باید کلاه را برداشت
اگر افرادی نخواهند خودشان را فریب دهند، باید به صراحت اعتراف کنند که اعتراضات ۱۴۰۱ فقط برای حجاب نبود بلکه ناشی از نارضایتیها و انبوه مطالباتی بود که به صورت خشم فروخفته در متن و بطن جامعه تلنبار شده بود.
افراد محجبه استقبال کننده از بی حجابان، شاهد یک دستاورد بزرگ برای کشور و بلکه خودشان هستند که فضای استبداد دینی را که بسیار زیانبار برای دین و دینداری در جامعه است، در حال شکست و عقب نشینی می بینند