دیپلماسی، تخصص دیپلماتهاست راه صحیح خنثی نمودن همگرایی اقتدارگرایان جدید | استفن هادلی (ترجمه: رضا جلالی) «پزشکیان» مسوولیت بخشی از اختیاراتش را به نیروهای رقیب واگذار کرده است دولت چهاردهم و ضرورت تغییر حکمرانی فرهنگی | شهرام گیلآبادی* مهاجرت، صلح و امنیت پایدار | رسول صادقی* صلح اجتماعی و سیاست انتظامی | بهرام بیات* عصرانهای با طعم شعر فرزندان پوتین | آندره ئی کولز نی کف (ترجمه: رضا جلالی) شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد چرا اسرائیل به ایران حمله نکرد؟! | آیت محمدی (کلهر) احیای داعش و القاعده در منطقه | آیت محمدی (کلهر) رونمایی از بزرگترین شهاب سنگ آهنی در مجموعه برج آزادی رهبران پوپولیست چه میراثی برای کشورشان بر جای میگذارند | مانوئل فاتک، کریستوفتری بش و مورتیس شولاریک بحران واقعی اقتصاد چین | ژانگ یوآن ژو لی یو (ترجمه: رضا جلالی) آسیا بدون هژمون | سوزانا پاتون و هروه لماهیو (ترجمه: رضا جلالی) شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد نکاتی درباره دیدگاه رئیس جمهور در ضرورت انتقال پایتخت | عبدالمحمد زاهدی حرکت به روی یال جمعهها خون جای بارون میچکه | مرتضی رحیمنواز داستان آشنایی یک شاعر اجازه خلق آثار عاشقانه را نمیدهند تو زندهای هنوز و غزل فکر میکنی | سمانه نائینی زیبایی کلام در شعر بهمنی | سحر جناتی شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد گفتمان صلح و نگاهی به چالشهای حقوقی در ایران معاصر | محمدرضا ضیایی بیگدلی صلح اجتماعی و مرجعیت رسانه در ایران | ماشاءالله شمسالواعظین صلح ایرانی از نگاه محمدعلی فروغی | مریم مهدوی اصل چگونگی کاهش اثرات تنهایی استراتژیک ایران | نصرت الله تاجیک گفتمان صلح و سیاست خارجی | محمدکاظم سجادپور گفتمان صلح و نیروهای مسلح ایران | حسین علایی اقتصاد صلح محور | فرشاد مومنی* نقش آموزشعالی در شکلگیری گفتمان صلح | مصطفی معین* آخرالزمانیهای ایرانی و اجماعسازی پزشکیان | کیومرث اشتریان* ایران، بحرانهای منطقهای و گفتمان صلح | عبدالامیر نبوی* گفتمان صلح و سیاست همسایگی | ماندانا تیشهیار* گفتمان صلح و محیط زیست | محمد درویش* گفتمان صلح و مساله حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران | مهدی ذاکریان* از چرایی تا چگونگی معرفی کتاب «اخوانالمسلمین» | پیرمحمد ملازهی به نظر میرسد که باید شاهد روند خوبی باشیم شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد محمد جواد حقشناس: کابینهای با حضور زنان جوانان و اهل تسنن سخنی با آقای رئیس جمهور در مورد چگونگی کاهش اثرات تنهایی استراتژیک ایران | نصرت الله تاجیک* انتخاب کابینه در اتاق شیشهای پیام رهبری به مناسبت برگزاری چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری شریعتی، جلال و دیگران | حمید عزیزیان شریف آباد صحافی سنتی | مجید فیضیراد* اگر پزشکیان قشر خاکستری را با خود همراه کند، بازی را برهم میزند نگاه مسعود پزشکیان به اقوام امنیتی نیست | علی مفتح آیا اندیشه شریعتی پاسخگوی جامعه امروز است؟ | محمدجواد حقشناس* فاصله دره احد و تالار رودکی
پیکر محمدعلی ندوشن ما را به سفری دور در همین نزدیکیها برد، برد به دور دستهای تاریخ بلاخیز ایران، به خراسان. سفرنامهطور یک روزنامهنگار ایرانگرا را بخوانید.
پیکر محمدعلی ندوشن ما را به سفری دور در همین نزدیکیها برد، برد به دور دستهای تاریخ بلاخیز ایران، به خراسان. سفرنامهطور یک روزنامهنگار ایرانگرا را بخوانید.
*پشت فرمان به خصوص وقتی قرار است انسان مسیری نسبتا طولانی تا مقصد را طی کند، شرایطی را ایجاد میکنند، که گاهی به موضوع و سوژهای بیاندیشیم.* غروب پنجشنبه یازدهم خرداد ۱۴۰۲، پشت فرمان به سمت مقصدی نسبتا طولانی و در اتوبانی خلوت یک چنین شرایطی ایجاد شد که در ذهن موضوعی را برانداز کنم، […]
محمد جواد حقشناس در قسمت اول از هفتمین برنامه رکن سه به مباحثی چون، احزاب، انتخابات نقش حاکمیت در جایگاهی که امروز احزاب دارند و عدم ارتباط معنادار احزاب و نهاد انتخابات، پرداخت.
حشدالشعبی و امثالهم تا زمانی با ما هستند که برایشان سود داشته باشیم، اما برخی مفاهیم به حدی برای آنها مهم است که قید هر سودی را میزنند و برایش جان میدهند، مانند بحث هویت عربی
صادق زیباکلام نوشت: «من سادهانگارانه تصور میکردم با عنایات حضرت حق و رأی تبرئۀ هیأت منصفۀ علیاکبر خان داور، شکایت نیروی محترم انتظامی ختم بهخیر شده است».
اسفندیار عبداللهی در یادداشتی نوشت: به سپاه پاسداران و دبیر شورای عالی امنیت ملی پیشنهاد میکنم،سطح روابط دیپلماتیک با عراق را یک درجه کاهش داده و در مورد اقدامات جدی بعدی، محرمانه به آن کشور اخطار دهند.
به نظر میرسد توپ در زمین نظام است. لذا هسته مرکزی و معقول نظام با لحاظ و شناسایی مسائل حل نشده، به رسمیت شناختن گروهها و خاستگاههای شناسنامهدار، اولویتبندی و صورتبندی واقعی مطالبات و در نظر گرفتن خطراتی که در آینده نامعلوم ممکن است گریبانگیر همه شود، باید دست به ابتکار عمل بزند
برخلاف برخی که مسئولان را ناآگاه و بیخبر میدانند، نگارنده معتقد است، مغز مرکزی نظام کاملا باهوش است، اما معطوف به نتیجه (نفع تفکر غالب و برتر)، که با تحلیلی خاص، نتیجه دلخواه خود را از آن بگیرد. اما مردمی با خصوصیات و ویژگیهای ذکر شده به قدرت خود آگاه هستند، حریف را دست کم نمیگیرند، به راحتی به هیچ شخص و گروه و تبلیغاتی اعتماد نمیکنند، به روز هستند و مسلح به رسانه و رفتار ژلهای و غیر قابل مهندسی شدن هستند. پس بخوان حدیث مفصل از این مجمل.
دوازدهم مرداد سالگرد روزی بود که حسن روحانی کلید پاستور را تقدیم رئیس جمهور انقلابی و جهادی جمهوری اسلامی ایران کرد و رفت. گرچه نباید انتظار داشت رئیس جمهور همه مشکلات تاریخی، ساختاری و چند بعدی کشور را ظرف یک سال حل کند، اما حوزه مخابرات و عملکرد دولت درحوزه توسعه و کیفیت اینترنت و فضای مجازی «مشتی از خروار است». خرواری از مشکلات و مسائل حل نشده مختلف.
شعار رئیسی «دولت مردمی» و «سلام ابراهیم» بود، گفتمان او مخلوط یا التقاطی از رفتارهای اجرائی هاشمی، اندیشه سیاسی خاتمی، اقدامات پوپولیستی احمدینژاد و رویکرد بینالمللی حسن روحانی بود، برخی هم دولت سیزدهم را دولت بیگفتمان مینامند.
اسفندیار عبداللهی در روزنامه مستقل نوشت: در ۱۶ اسفند ۱۴۰۰ مدیرکل جدید و جوان و انقلابی اخبار داخلی ایرنا اینجانب را صدا زد و گفت که با توجه صحبتها و مشورتهایی که با مدیرعامل و معاون خبر انجام داده است، «صلاح نیست» در سرویس سیاسی ایرنا حضور داشته باشید.
اصلاحطلبان ضمن اینکه از قدرت به دور هستند، گویا بیبرنامه و نا امید هم هستند و خبری از برنامه برای آینده از سوی این جریان سیاسی به گوش نمیرسد. تک و توکی از فعالان این جریان نقادانه خواهان خوداصلاحی و تعریف راهبرد جامعه محور هستند. از محمدجواد حقشناس، عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی و نماینده مردم تهران در شورای پنجم خواستهایم تا نقطه نظرات خود را درباره آخرین شرایط جریان اصلاحات و اصلاحطلبان با ما در میان بگذارد. آنچه میخوانید مشروح یک گفتگوی کوتاه است.