دیپلماسی، تخصص دیپلماتهاست راه صحیح خنثی نمودن همگرایی اقتدارگرایان جدید | استفن هادلی (ترجمه: رضا جلالی) «پزشکیان» مسوولیت بخشی از اختیاراتش را به نیروهای رقیب واگذار کرده است دولت چهاردهم و ضرورت تغییر حکمرانی فرهنگی | شهرام گیلآبادی* مهاجرت، صلح و امنیت پایدار | رسول صادقی* صلح اجتماعی و سیاست انتظامی | بهرام بیات* عصرانهای با طعم شعر فرزندان پوتین | آندره ئی کولز نی کف (ترجمه: رضا جلالی) شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد چرا اسرائیل به ایران حمله نکرد؟! | آیت محمدی (کلهر) احیای داعش و القاعده در منطقه | آیت محمدی (کلهر) رونمایی از بزرگترین شهاب سنگ آهنی در مجموعه برج آزادی رهبران پوپولیست چه میراثی برای کشورشان بر جای میگذارند | مانوئل فاتک، کریستوفتری بش و مورتیس شولاریک بحران واقعی اقتصاد چین | ژانگ یوآن ژو لی یو (ترجمه: رضا جلالی) آسیا بدون هژمون | سوزانا پاتون و هروه لماهیو (ترجمه: رضا جلالی) شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد نکاتی درباره دیدگاه رئیس جمهور در ضرورت انتقال پایتخت | عبدالمحمد زاهدی حرکت به روی یال جمعهها خون جای بارون میچکه | مرتضی رحیمنواز داستان آشنایی یک شاعر اجازه خلق آثار عاشقانه را نمیدهند تو زندهای هنوز و غزل فکر میکنی | سمانه نائینی زیبایی کلام در شعر بهمنی | سحر جناتی شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد گفتمان صلح و نگاهی به چالشهای حقوقی در ایران معاصر | محمدرضا ضیایی بیگدلی صلح اجتماعی و مرجعیت رسانه در ایران | ماشاءالله شمسالواعظین صلح ایرانی از نگاه محمدعلی فروغی | مریم مهدوی اصل چگونگی کاهش اثرات تنهایی استراتژیک ایران | نصرت الله تاجیک گفتمان صلح و سیاست خارجی | محمدکاظم سجادپور گفتمان صلح و نیروهای مسلح ایران | حسین علایی اقتصاد صلح محور | فرشاد مومنی* نقش آموزشعالی در شکلگیری گفتمان صلح | مصطفی معین* آخرالزمانیهای ایرانی و اجماعسازی پزشکیان | کیومرث اشتریان* ایران، بحرانهای منطقهای و گفتمان صلح | عبدالامیر نبوی* گفتمان صلح و سیاست همسایگی | ماندانا تیشهیار* گفتمان صلح و محیط زیست | محمد درویش* گفتمان صلح و مساله حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران | مهدی ذاکریان* از چرایی تا چگونگی معرفی کتاب «اخوانالمسلمین» | پیرمحمد ملازهی به نظر میرسد که باید شاهد روند خوبی باشیم شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد محمد جواد حقشناس: کابینهای با حضور زنان جوانان و اهل تسنن سخنی با آقای رئیس جمهور در مورد چگونگی کاهش اثرات تنهایی استراتژیک ایران | نصرت الله تاجیک* انتخاب کابینه در اتاق شیشهای پیام رهبری به مناسبت برگزاری چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری شریعتی، جلال و دیگران | حمید عزیزیان شریف آباد صحافی سنتی | مجید فیضیراد* اگر پزشکیان قشر خاکستری را با خود همراه کند، بازی را برهم میزند نگاه مسعود پزشکیان به اقوام امنیتی نیست | علی مفتح آیا اندیشه شریعتی پاسخگوی جامعه امروز است؟ | محمدجواد حقشناس* فاصله دره احد و تالار رودکی
دانشگاهها محیط چندفرهنگی هستند که میتوانند دیالوگ و تفاهم میان افراد با پیشینههای مختلف را ترویج دهند. این ارتباطات میتواند به کاهش تعصب، تنگنظری و کلیشههای تنشزا و افزایش همدلی و تفاهم متقابل کمک کند.
در چنین شرایطی پاسخگویی به حداقل مطالبات به حق معلمان و فرهنگیان، تلاش برای جلب رضایت آنان و ایجاد آرامش و امنیت در فضای آموزشی کشور کمترین کاری است که دولت می تواند انجام دهد، اما با کمال تأسف سپردن امور به دست مسؤولان بی کفایت از یک سو و کالایی شدن آموزش و بی عدالتی آموزشی از سوى ديگر كه نتایج آن در کنکور امسال نیز به وضوح نشان داده شد
من صرف تکیه بر تفکر تجربی را ستایش نمی کنم، اما تا اینجا این حرف درست بود که قرآن نگرش واقع گرایانه ای به علم داشت که مسلمانها از آنها دور شدند. از همان ابتدای اسلام، برخلاف روش قرآنی که علم را در معنای عام به کار می برد، علما، علم را به معنای حدیث گرفتند
صنیعخانی جزو سرداران سپاه بود که بهکلی با هملباسهایاش تفاوت داشت و جز او من معدود افرادی را میشناسم که چنین شیوهای را پیشه کرده باشند
او خانوادگی چنین بود و همه مردان خانوادهاش یا در جنگ شهید شدند یا بعضاً همزمان در جبهه بودند. او انقلابی بود ولی به قول سردار علایی «انقلابی معیار» بود و جز خیرخواهی و محبت به دیگران در وجودش و رفتارش نمیدیدید.
از لحاظ فقهی فتوای اکثر فقها آن است که نگاه کردن به مو و بدن زن غیرمسلمان جایز است مگر آنکه چنین نگاهی آلوده به اموری مانند قصد التذاذ یا خوف افتادن در گناه باشد. پس حکم اوّلی، جواز نظر به این تماشاگران و ورزشکاران است. بله هر مرد مسلمانی خود باید مراقبت نماید و از نظر حرام پرهیز نماید.
وبالاخره از یک روحانی پرسیدم عشق چیست ؟ گفت حرام است گرد آن نچرخید !!
نمیدانم آیا حق دارم بگویم افسوس که امروز کسی پیدا میشود که نام همه همسایگان کوچه خود را بداند که حتی کسانیکه در آپارتمانها زندگی میکنند در حالیکه گوئی در یک ساختمان اما در اتاقهای متعدد بهسر میبرند.
دین در حوزه شخصی کارآمدتر است و اخلاقی زیستن و فلسفی زیستن نمی تواند در ساحت شخصی جانشین دین باشد و همان کارکردهای دینی را برای انسان داشته باشد
امنیت و بهداشت عمومی یک وجه کاملاً مشترک دارند امکان جداسازی مردم وجود ندارد؛ یا امنیت برای همه وجود دارد یا هیچکس از آن بهرهمند نخواهد بود. در بیماریهای واگیردار نیز همین منطق حاکم است
واقعیت این است که بیشتر اعضای یک خانواده گرایش سیاسی مشابه و یکسانی دارند و تعداد افرادی که گرایش و کنش سیاسی آنها با دیگر افراد خانواده متمایز و متضاد باشد بسیار کم است. با این همه این مساله در خانواده های سیاستمداران و فعالان سیاسی مطرح کشور از بازتاب رسانه ای بیشتری برخوردار است. […]
به نظرم کشور در کل و دانشگاه ما بخصوص به نخبگانی نظیر آقای شریفی زارچی نیاز دارد و باید آنها را جذب کند، از تخصص و علم آنها استفاده کند
در ژاپن ریزترین مسائل هم به صورت آماری بررسی میشن. مثلا مدرسهای که من درس میدم، هر ماه یه نمودار بهمون میدن که چند درصد از کسانی که کلاس آزمایشی میان، واقعا برای ثبتنام برمیگردن و هر معلم چند درصد در جذب شاگردان آزمایشی موفق بوده.
در آمریکا هم اساتید مخالف حکومت را از دانشگاهها اخراج میکنند.» لازم دیدم در این باره یک مختصر روشنگریای بکنم تا دروغگویی این آقا روشن شود
یکی دیگر از مباحثی که در چند دهۀ اخیر به طور جدی در دنیا مطرح شده است، انجام مسئولیت اجتماعی اساتید دانشگاهی با ورود به عرصۀ عمومی و انتقال دانش خویش به زبان عموم مردم است
دانشجو به شرایط استاد خود نگاه میکند و تصمیم میگیرد. منزوی سازی دانشمندان کشور، جایگاه دادن به چاپلوسان و ریاکاران، جذب بیسوادان پر ادعا در مناصب دانشگاهی و اجرایی، سیاسی کاری در امور علمی و ... هر دانشجوی عالمی را وادار به فرار از کشور می کند
در دهۀ ۱۳۲۰ این قطعۀ سزاوار تحسین را در کتاب کلاس دوم دبستان به کودکان یاد میدادهاند. نمیدانم آیا ازین سادهتر میتوان برای طفل کلاس دومی شعری ساخت و او را از آزردن حیوانات برحذر داشت؟
در این روزها که دانشگاه مورد تاراج علم ستیزان قرار گرفته واجد اهمیت مضاعف است:
به گزارش اعتماد، تمامی علل و دلایلی که سبب شد تا میزان مشارکت مردم در انتخابات دوره یازدهم مجلس به پایینترین حد خود یعنی ۴۲.۷٪ برسد تا این روزها نیز به قوت خود باقی بوده و در بسیاری از حوزهها شاهد افزایش مشکلات و میزان نارضایتی عمومی هستیم که به برخی از آنها اشاره میشود. […]
نمیدانم آیا حق دارم بگویم افسوس که امروز کسی پیدا میشود که نام همه همسایگان کوچه خود را بداند که حتی کسانیکه در آپارتمانها زندگی میکنند در حالیکه گوئی در یک ساختمان اما در اتاقهای متعدد بهسر میبرند. به طرز شگفتآوری پس از گذشت ماهها و شاید سالها نام ساکن آپارتمان طبقه بالا یا پائین خود را نمیدانند چه رسد به آنکه به درد هم برسند