منشور کوروش، راهنمای حکمرانی | محمدجواد حقشناس
بازخوانی میراث کوروش نهتنها یک یاد تاریخی بلکه یک نیاز انسانی است
کوروش، الگویی برای صلح و مدارا در حکمرانی | محمدجواد حقشناس
روستاهای ایرانی، بربام گردشگری جهان | محمدجواد حق شناس
مهرگان؛ آیین مهرورزی ، سپاس یزدان و پاسداری از زمین | محمدجواد حق شناس
از داییجان ناپلئون تا ناخدا خورشید؛ مسیر یک سینماگر مؤلف | محمدجواد حق شناس
اسنپبک و ضرورت بازاندیشی در راهبردهای ملی | محمدجواد حقشناس
جغرافیای اقتصادی جدید | آدام اس . پوزن (ترجمه: رضا جلالی)
نوازندگان ارمنی، برای صلح در تختجمشید، مینوازند | محمدجواد حقشناس
ثبت جهانی درههای خرمآباد، گامی بزرگ در مسیر انسجام ملی و توسعه پایدار | محمدجواد حقشناس
بدرود با خالق «قلندرخونه»
وزارت میراثفرهنگی، پرچمدار بازتعریف «ایران» بهعنوان یک تمدن بزرگ است | محمدجواد حقشناس
گهرپارک سیرجان؛ نگین درخشان گردشگری | محمدجواد حقشناس
پس از شی جین پنگ | تایلور جوست و دانیل ماتینگ لی (ترجمه: رضا جلالی)
گویا، لمپنیسم بودن مُد شده | ندا مهیار
ملکالمتکلمین روشنفکر مشروطه | ندا مهیار
چین در اوکراین به دنبال چیست؟ | دا وی (ترجمه: رضا جلالی)
روز خبرنگار، گفتوگوی آینده با گذشته | محمدجواد حقشناس
وقتی دانش در حصر میماند | ندا مهیار
جامعهشناسی جنبش مشروطه از منظر قواعد فیزیک اجتماع | سعید کافی انارکی (ساربان)
تمجید فرانسویها از توسعه سیاسی در ایران مشروطه | علی مفتح*
از هرات تا هشتادان | محسن روحیصفت*
پیشزمینه شکلگیری جنبش مشروطیت در ایران | فریدون مجلسی
ترور نافرجام محمدعلیشاه، پساز شهادت ملکالمتکلمین | شیرین بیانی
پس از یک قرن سکوت | مریم مهدوی اصل*
در خدمت ایران | شیرین بیانی
چگونگی تألیف «تاریخ انقلاب مشروطیت ایران» از نگاه کوچکترین فرد خانواده
ملک المتکلّمین و آرمانش | شیرین بیانی* (اسلامی نُدوشن)
شیرین بیانی، نتیجه فرهنگ تاریخساز ملکالمتکلمین
روسیه نفوذ خود را در منطقه خارج نزدیک* از دست میدهد. | جفریمان کف (ترجمه: رضا جلالی)
استرداد؛ روایت یک عقب نشینی یا تولد یک فضیلت؟ | روزبه کردونی
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
رضاشاه، مهاجری در زمین خود | ندا مهیار
راههای جلب اعتماد مردم | محمدجواد حق شناس
نگاهی انسان شناسانه به جنگ و هویت ملی | مینو سلیمی*
نقش بستهبندی فرهنگ محور صنایع دستی در حفظ و تقویت هویتهای ملی | روح الله رحمانی *
نقش آموزش و پرورش در تقویت هویت ملی و آسیب شناسی سند ۲۰۳۰ | مریم محمدی حبیب *
نقش نمادهای شاخص طبیعی در تقویت هویت ملی | علی قمی اویلی
نقش و تأثیر میراث فرهنگی و طبیعی در بازآفرینی، احساس تعلق و تقویت هویت ملی | علی قمی اویلی *
نقش میراث فرهنگی ناملموس در تقویت هویت ملی | سیما حدادی *
زبان فارسی و هویت بخشی ملی | ندا مهیار
هویت ملی و اهمیت نمادهای آن | مهدی عسگری *
نام واره ایران | مرتضی رحیمنواز
محمدعلی فروغی؛ هویت ایرانی و نهادسازی ملی | علیرضا حسنزاده *
انسجام ملّی و شاهنامه | محمد رسولی *
تهران تمام مرا پس نداد | امید مستوفیراد
هویت ایرانی | رضا حبیبپور *
کردستانات در سایه جنگ: آرامش و همدلی، جلوهای از هویت ملی | حمید امان اللهی *
هویت ایرانی، جریان زنده در دل آیینها و نمادها | رقیه محمدزاده *
آشتی امت با ملت | فتح الله امی
حاکمیت باید پرچم بازگشت به هویت ایرانی را برافرازد؛ هویتی که فراتر از قومیت، مذهب و جناح، همه ایرانیان را در یک نقطه گرد میآورد. بدون این بازگشت، انسجام ملی شکننده خواهد بود.
مذاکرات ایران با کشورهای موسوم به ۱+۴ برای احیای برجام به روزهای پایانی خود نزدیک شده است. شواهد و قرائن نیز نشان از آن دارد که طرفین در حال رفع اختلافات و بستن پرانتزهای مورد بحث بوده و به احتمال زیاد دستیابی به توافق نهایی و احیای برجام به زودی محقق میشود.
جنگ در اوکراین بر خطرات وابستگی اروپا به گاز روسیه تاکید دارد. تنشهای کنونی ترس از اختلال در جریان گاز روسیه را برانگیخته است. این امر کمبود انرژی موجود را تشدید میکند و حتی به قیمتهای بالاتر برای مصرفکنندگان اروپایی که با بحران شدید هزینههای زندگی مواجه هستند، میانجامد.
مذاکرات برجام به مرحلهای رسیده که ابعاد آن به مسائل خارج از گفتوگوها گره خورده است. تضمینخواهی روسیه و تأثیرگذاری عربستان و اسرائیل بر روند مذاکرات نشاندهنده آن است که برخی کشورها به دنبال منفعتطلبی از میز مذاکرات هستند.
اگر نگویم اصول، حداقل رویکردهای پارادوکسیال و متناقض گونه در سیاست خارجی ایران کم نیستند! این تناقضات: انسجام (Consistency) در اجرای سیاست خارجی را کم نموده، باعث سردرگمی خود ما و طرف های مقابل و جامعه جهانی می شود که نمی توانند فهم مشترکی از الگوی رفتاری ما داشته باشند. همچنین از ایجاد گفتمان غالب و شکل گیری پارادایم در سیاست خارجی و روابط بین المللی ایران که بستر اولیه طراحی و اجرای تنظیمات سیاست خارجی ایران است جلوگیری می کند.
مذاکرات هستهای روزهای آخر خود را در وین پشت سر میگذارد و به نظر میرسد تا چند روز آینده توافق نهایی حاصل خواهد شد. با توجه به این شرایط دکتر محمدجواد حق شناس در گفتگویی با پایگاه خبری فردا به تحلیل مسائل سیاست خارجی و از جمله مذاکرات وین پرداخت
بیش از ۵ ماه پس از آغاز به کار دولت سیزدهم در ایران، هنوز تلاشها در پایتخت اتریش برای احیای توافق هستهای میان ایران، ایالات متحده و ۱+۴ ادامه دارد. مذاکرات در دولت جدید از روز هشتم آذرماه با پایان یافتن وقفهای شش ماهه در حالی آغاز شد که تمام اعضای اولیه توافق هستهای مصوب سال ۲۰۱۵ (۱۳۹۴) میگویند اراده سیاسی برای بازگشت به اجرای کامل برجام را دارند.
در آستانه پنجمین سالگرد درگذشت یکی از بزرگترین چهرههای سیاسی تاریخ معاصر ایران، آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی هستیم، درگذشتی که من آن را عروج مینامم. دراین نوشتار مختصر برآنم که به برخی از ویژگیهای این چهرهی تاریخی که بعضی به درستی او را امیر کبیر ثانی ایران نامیده اند، اشاراتی داشته باشم.
اصلاحطلبان ضمن اینکه از قدرت به دور هستند، گویا بیبرنامه و نا امید هم هستند و خبری از برنامه برای آینده از سوی این جریان سیاسی به گوش نمیرسد. تک و توکی از فعالان این جریان نقادانه خواهان خوداصلاحی و تعریف راهبرد جامعه محور هستند. از محمدجواد حقشناس، عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی و نماینده مردم تهران در شورای پنجم خواستهایم تا نقطه نظرات خود را درباره آخرین شرایط جریان اصلاحات و اصلاحطلبان با ما در میان بگذارد. آنچه میخوانید مشروح یک گفتگوی کوتاه است.
آیت الله صافی گلپایگانی با نزدیک به ۱۰۳ سال سن، خطر و ریشه خطر را به درستی تشخیص داد و بیاعتنا به این که سخنش ممکن است تلخ و ناگوار جلوه کند، حرفی که به اعتقادش و البته به درستی، حق و راست است را به زبان آورد، درگذشت آیتالله صافی گلپایگانی، فقدان یک روحانی پایبند بر اصول است.
مظالعه مبنایی آن چیز که به انقلاب مشروطه، جنبش ملی شدن نفت و در نهایت انقلاب اسلامی منتهی شد نشان دهنده آن است که جامعه، حتی در پائینترین سطح اجتماعی خود دغدغههایی مترقی داشت و آن را در الویتهای روزمره خود قرار داده بود. در تمام این جنبشهای اجتماعی طبقه متوسط به پایین جامعه بود که میدانداری رویدادها را بر عهده داشت و او بود که به جای نان، به آزادی اندیشه و رای اندیشید.
جامعه ایران جامعهای است که دایم اراده بر نمایش «هستی سیاسی» خود دارد و هرگز اجازه نمیدهد تجمیع زمان مانع از فاصله گرفتن آن از زمانه خود و بحرانی ساختن جامعه خود شود. بحرانی بودن جامعه ایران بیش از هر چیز ریشه در «ذهنیت انتقادی» مردم آن و توان بحرانسازی ذهنیت انسان ایرانی دارد
چرا از سنت سخن میگویم؟ چون گویا همه انقلابها در معرض این دگردیسی قرار دارند. مرتضی مطهری را بیشک باید یکی از پایهگذاران این انقلاب دانست. او رابطه وثیقی با رهبری فرهیخته انقلاب امام خمینی داشت. شاید نگرانی از همین سنتهای نانوشته بود که او را وادار کرد تا در کتاب «مقدمهای بر انقلاب اسلامی» از تهدیدی سخن براند که همه جنبشها و نهضتهای تاریخی را میتواند در معرض خطر قرار دهد.
در زبانهای فرنگی اصطلاحی وجود دارد به نام «وکیل شیطان». ظاهرا در قرون گذشته در حوزههای کلیسای مسیحی کسانی نقش مخالف منطق پذیرفته شده را بازی میکردند تا طلاب بتوانند در برابر هر پرسشی که در مقابلشان مطرح میشد، پاسخی روشن و دقیق در آستین داشته باشند.
«اشتیاق انقلابی تنها یک نتیجه ممکن دارد: ختمشدن به گفتمان ارباب، این موضوع را تجربه ثابت کرده است. آنچه شما بهعنوان انقلابیون تمنایش را دارید، یک باب است، یکی هم بهدست خواهید آورد.» (ژاک لکان)
در شب هنگام ۲۸ آبان ۱۴۰۰ در برنامهای که به مناسبت درگذشت شادروان اردشیر زاهدی از شبکه شش سیما پخش شد، با یادآوری شجاعت اخلاقی و میهندوستی وی که بسیار به جا بود در آغاز این برنامه گفته شد وی «پسر فضلالله زاهدی است که بعد از کودتای ۲۸ مرداد به جای مصدق نشست».