جنگ اسرائیل با ایران در کانون بحران | ندا مهیار
مراقب بلندگوهایی باشیم که اجزای جامعه را رو در روی هم قرار میدهند
در باب کورتکس آسیایی و اروپایی | علی مفتح
بحران واقعی اقتصاد چین | ژانگ یوآن ژو لی یو (ترجمه: رضا جلالی)
به وقت گرهگشایی ازمذاکرات
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
دلیل در اوج ماندن دلار برغم اقدامات مخرب ترامپ | اسوار پراساد (ترجمه: رضا جلالی)
لنجهای چوبی، نماد هویت فرهنگی | محمدجواد حقشناس
جهنم در فومن؛ یک پروژه و چند نکته | علی مفتح
جزیره آزاد هسته ای | حشمتالله جعفری*
خردادگان، بیداری طبیعت و انسان | ندا مهیار
تصمیم برای تغییر نام خلیج فارس خود تاییدی بر اصالت نام آن است | علی مفتح
ظهور استعمار «جهش یافته» در هم آغوشی تاج و تاراج | ابوالفضل فاتح
سخنان ترامپ در عربستان | سید محمود صدری
پکن چگونه تغییر خواهد کرد؟ | رانا میتر (ترجمه: رضا جلالی)
گفتگوهای ایران و آمریکا | سید محمود صدری*
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
فرزند خلیج فارس | محمدجواد حقشناس
در باب پاسداشت زبان فارسی در میان سیاستمداران | محمدجواد حقشناس
در فضای منافع ملی
پیامی که باید از ایران مخابره شود | محمدجواد حق شناس
عواقب اقتصادی تسخیر دولت | الیزابت دیوید بارت (ترجمه: رضا جلالی)
جنگ یا گفتگو | باقر شاملو*
نوروز و تجلی آن در فرهنگ پاکستان | ندا مهیار
جشن آتشافروزان | مرتضی رحیمنواز
دوگانگی در مواجهه با مصاحبه رفیقدوست | احسان هوشمند
حرفهای بیپایه درباره مسائل حساس قومی ـ زبانی را متوقف کنید
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
تلاش تندروها و بیثباتی بازارها
نگاهی دوباره به مشکلات روابط آمریکا با چین | جود بلانشت و ریان هاس (ترجمه: رضا جلالی)
اهمیت راهبردی گردشگری دریایی در توسعه پایدار | محمدجواد حقشناس
ایران در محاصره کوریدورهای ترکیه | علی مفتح*
شخصیسازی حکمرانی یا ناحکمرانی | محمدحسین زارعی*
پوتین و ترجیح اوکراین بر سوریه | الکساندر با نوف (ترجمه: رضا جلالی)
شماره ۷۱ و ۷۲ | ۳۰ دی ۱۴۰۳
زاکانی پس از شرکت در انتخابات رای اکثریت را از دست داد
تصمیمی شجاعانه
ققنوس در آتش | مرتضی رحیمنواز
شمایل یک اسطوره | مرتضی رحیمنواز
بچه خانی آباد | ندا مهیار
کالبد مدنی تهران | بهروز مرباغی*
فضاهای عمومی و تعاملات اجتماعی رو بستر تاریخ | اسکندر مختاری طالقانی
از تهران چه میخواهیم؟ | ترانه یلدا *
داستان تولد یک برنامه | حمید عزیزیان شریف آباد*
تاملی بر نقش سترگ سیدجعفر حمیدی در اعتلای فرهنگ ایران
شبی برای «شناسنامه استان بوشهر»
انجمنهای مردمی خطرناک نیستند به آنها برچسب نزنیم
فشار حداکثری فقط موجب تقویت مادورو خواهد شد | فرانسیسکو رودریگرز
ناکارآمدترین شورا | فتح الله اُمی
نجات ایران | فتح الله امّی
در حالی که تنشهای نظامی ادامه دارد، ضروری است که مسئولان با اتخاذ تصمیمات درست و برنامهریزیهای مؤثر، برای کاهش تبعات منفی این جنگ تلاش کنند. امنیت و اقتصاد دو مؤلفه کلیدی هستند که باید در راستای رفع مشکلات موجود در نظر گرفته شوند تا زندگی مردم به حالت عادی بازگردد.
واقعیت این است که در یک تحلیل عقلانی، نمیتوان نقش زمینه و زمانه را در تحقق روئیدن و بالیدن و شکوفائی و به ثمر رسیدن و بهره وری سرمایههای انسانی و مدیران جامعه یا مانع ظهور و بروز بایسته و شایسته توانمندی و کارایی و اثربخشی آنان شدن را نادیده گرفت؛ عملکرد مدیران و استادان و دانشجویان علوم انسانی و اجتماعی نیز برخاسته از زمینهها و زمانه و ساختارهائی است که نمیتوان و نباید از آنها چشم پوشید
من فکر میکنم آمریکا و ناتو تمایل داشتند فضایی برای روسیه ایجاد کنند تا بتوانند روسها را در درازمدت به کنترل دربیاورند. بنابراین با اقداماتی که انجام دادند دولت اوکراین را تحریک کردند که به عضویت ناتو دربیاید. در واقع این موضوع باعث ایجاد چنین باتلاقی برای روسیه شد.
من بارها تاكيد كردم که احیای برجام بايد قبل از جنگ قابل بینی روسیه انجام میشد و متذکر شدم که روسیه برجام را خواهد فروخت. اگر آن زمان برجام امضا میشد، ایران در شاهراه انرژی جهان قرار میگرفت. متاسفانه اینکار صورت نگرفت و جالب اینکه مسئولان ایران برای تطهیر این موضوع به روسیه هم سفر کردند.
مقابله با خشونت و مهار آن، قبل از هر چیز نیازمند یک عزم جدی است و مسوولان رده بالای کشور باید بپذیرند که مقوله خشونت به یک بحران جدی در جامعه ایرانی بدل شده و باید از طریق راهکارهای تخصصی و علمی، این روند مدیریت شود. برای این منظور بد نیست، نمادهای خشونت در جامعه دستهبندی و انواع خشونتها در جامعه بررسی شود.
دیگر وقت آن رسیده است تا یک بازنگری جدی در نظام انتخاباتی کشور صورت بگیرد تا کشور از حضور شایستگان محروم نشود. در واقع باید به گونهای برنامهریزی شود که گروههای سیاسی به جای اینکه نگران تایید صلاحیت خود توسط شورای نگهبان باشند، نگران جلبتوجه افکار عمومی و عمل به وعدههایشان باشند
یکی از ادعاهای تیم جناب رئیسی این بود که معیشت مردم را نباید به مذاکرات و برجام گره زد و جایگزینها را وعده دادند. آیا امروز انتظار معجزه از امضای یک توافق که در دولت قبلی توسط همفکران این تیم سند خیانت نامیده میشد و اینک رسیدن به آن را برخی مسئولین دولت سقف آمال عنوان میکنند
مذاکرات ایران با کشورهای موسوم به ۱+۴ برای احیای برجام به روزهای پایانی خود نزدیک شده است. شواهد و قرائن نیز نشان از آن دارد که طرفین در حال رفع اختلافات و بستن پرانتزهای مورد بحث بوده و به احتمال زیاد دستیابی به توافق نهایی و احیای برجام به زودی محقق میشود.
جنگ در اوکراین بر خطرات وابستگی اروپا به گاز روسیه تاکید دارد. تنشهای کنونی ترس از اختلال در جریان گاز روسیه را برانگیخته است. این امر کمبود انرژی موجود را تشدید میکند و حتی به قیمتهای بالاتر برای مصرفکنندگان اروپایی که با بحران شدید هزینههای زندگی مواجه هستند، میانجامد.
مذاکرات برجام به مرحلهای رسیده که ابعاد آن به مسائل خارج از گفتوگوها گره خورده است. تضمینخواهی روسیه و تأثیرگذاری عربستان و اسرائیل بر روند مذاکرات نشاندهنده آن است که برخی کشورها به دنبال منفعتطلبی از میز مذاکرات هستند.
اگر نگویم اصول، حداقل رویکردهای پارادوکسیال و متناقض گونه در سیاست خارجی ایران کم نیستند! این تناقضات: انسجام (Consistency) در اجرای سیاست خارجی را کم نموده، باعث سردرگمی خود ما و طرف های مقابل و جامعه جهانی می شود که نمی توانند فهم مشترکی از الگوی رفتاری ما داشته باشند. همچنین از ایجاد گفتمان غالب و شکل گیری پارادایم در سیاست خارجی و روابط بین المللی ایران که بستر اولیه طراحی و اجرای تنظیمات سیاست خارجی ایران است جلوگیری می کند.
مذاکرات هستهای روزهای آخر خود را در وین پشت سر میگذارد و به نظر میرسد تا چند روز آینده توافق نهایی حاصل خواهد شد. با توجه به این شرایط دکتر محمدجواد حق شناس در گفتگویی با پایگاه خبری فردا به تحلیل مسائل سیاست خارجی و از جمله مذاکرات وین پرداخت
بیش از ۵ ماه پس از آغاز به کار دولت سیزدهم در ایران، هنوز تلاشها در پایتخت اتریش برای احیای توافق هستهای میان ایران، ایالات متحده و ۱+۴ ادامه دارد. مذاکرات در دولت جدید از روز هشتم آذرماه با پایان یافتن وقفهای شش ماهه در حالی آغاز شد که تمام اعضای اولیه توافق هستهای مصوب سال ۲۰۱۵ (۱۳۹۴) میگویند اراده سیاسی برای بازگشت به اجرای کامل برجام را دارند.
در آستانه پنجمین سالگرد درگذشت یکی از بزرگترین چهرههای سیاسی تاریخ معاصر ایران، آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی هستیم، درگذشتی که من آن را عروج مینامم. دراین نوشتار مختصر برآنم که به برخی از ویژگیهای این چهرهی تاریخی که بعضی به درستی او را امیر کبیر ثانی ایران نامیده اند، اشاراتی داشته باشم.
اصلاحطلبان ضمن اینکه از قدرت به دور هستند، گویا بیبرنامه و نا امید هم هستند و خبری از برنامه برای آینده از سوی این جریان سیاسی به گوش نمیرسد. تک و توکی از فعالان این جریان نقادانه خواهان خوداصلاحی و تعریف راهبرد جامعه محور هستند. از محمدجواد حقشناس، عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی و نماینده مردم تهران در شورای پنجم خواستهایم تا نقطه نظرات خود را درباره آخرین شرایط جریان اصلاحات و اصلاحطلبان با ما در میان بگذارد. آنچه میخوانید مشروح یک گفتگوی کوتاه است.
آیت الله صافی گلپایگانی با نزدیک به ۱۰۳ سال سن، خطر و ریشه خطر را به درستی تشخیص داد و بیاعتنا به این که سخنش ممکن است تلخ و ناگوار جلوه کند، حرفی که به اعتقادش و البته به درستی، حق و راست است را به زبان آورد، درگذشت آیتالله صافی گلپایگانی، فقدان یک روحانی پایبند بر اصول است.
مظالعه مبنایی آن چیز که به انقلاب مشروطه، جنبش ملی شدن نفت و در نهایت انقلاب اسلامی منتهی شد نشان دهنده آن است که جامعه، حتی در پائینترین سطح اجتماعی خود دغدغههایی مترقی داشت و آن را در الویتهای روزمره خود قرار داده بود. در تمام این جنبشهای اجتماعی طبقه متوسط به پایین جامعه بود که میدانداری رویدادها را بر عهده داشت و او بود که به جای نان، به آزادی اندیشه و رای اندیشید.
جامعه ایران جامعهای است که دایم اراده بر نمایش «هستی سیاسی» خود دارد و هرگز اجازه نمیدهد تجمیع زمان مانع از فاصله گرفتن آن از زمانه خود و بحرانی ساختن جامعه خود شود. بحرانی بودن جامعه ایران بیش از هر چیز ریشه در «ذهنیت انتقادی» مردم آن و توان بحرانسازی ذهنیت انسان ایرانی دارد
چرا از سنت سخن میگویم؟ چون گویا همه انقلابها در معرض این دگردیسی قرار دارند. مرتضی مطهری را بیشک باید یکی از پایهگذاران این انقلاب دانست. او رابطه وثیقی با رهبری فرهیخته انقلاب امام خمینی داشت. شاید نگرانی از همین سنتهای نانوشته بود که او را وادار کرد تا در کتاب «مقدمهای بر انقلاب اسلامی» از تهدیدی سخن براند که همه جنبشها و نهضتهای تاریخی را میتواند در معرض خطر قرار دهد.
در زبانهای فرنگی اصطلاحی وجود دارد به نام «وکیل شیطان». ظاهرا در قرون گذشته در حوزههای کلیسای مسیحی کسانی نقش مخالف منطق پذیرفته شده را بازی میکردند تا طلاب بتوانند در برابر هر پرسشی که در مقابلشان مطرح میشد، پاسخی روشن و دقیق در آستین داشته باشند.
«اشتیاق انقلابی تنها یک نتیجه ممکن دارد: ختمشدن به گفتمان ارباب، این موضوع را تجربه ثابت کرده است. آنچه شما بهعنوان انقلابیون تمنایش را دارید، یک باب است، یکی هم بهدست خواهید آورد.» (ژاک لکان)