جنگ اسرائیل با ایران در کانون بحران | ندا مهیار
مراقب بلندگوهایی باشیم که اجزای جامعه را رو در روی هم قرار میدهند
در باب کورتکس آسیایی و اروپایی | علی مفتح
بحران واقعی اقتصاد چین | ژانگ یوآن ژو لی یو (ترجمه: رضا جلالی)
به وقت گرهگشایی ازمذاکرات
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
دلیل در اوج ماندن دلار برغم اقدامات مخرب ترامپ | اسوار پراساد (ترجمه: رضا جلالی)
لنجهای چوبی، نماد هویت فرهنگی | محمدجواد حقشناس
جهنم در فومن؛ یک پروژه و چند نکته | علی مفتح
جزیره آزاد هسته ای | حشمتالله جعفری*
خردادگان، بیداری طبیعت و انسان | ندا مهیار
تصمیم برای تغییر نام خلیج فارس خود تاییدی بر اصالت نام آن است | علی مفتح
ظهور استعمار «جهش یافته» در هم آغوشی تاج و تاراج | ابوالفضل فاتح
سخنان ترامپ در عربستان | سید محمود صدری
پکن چگونه تغییر خواهد کرد؟ | رانا میتر (ترجمه: رضا جلالی)
گفتگوهای ایران و آمریکا | سید محمود صدری*
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
فرزند خلیج فارس | محمدجواد حقشناس
در باب پاسداشت زبان فارسی در میان سیاستمداران | محمدجواد حقشناس
در فضای منافع ملی
پیامی که باید از ایران مخابره شود | محمدجواد حق شناس
عواقب اقتصادی تسخیر دولت | الیزابت دیوید بارت (ترجمه: رضا جلالی)
جنگ یا گفتگو | باقر شاملو*
نوروز و تجلی آن در فرهنگ پاکستان | ندا مهیار
جشن آتشافروزان | مرتضی رحیمنواز
دوگانگی در مواجهه با مصاحبه رفیقدوست | احسان هوشمند
حرفهای بیپایه درباره مسائل حساس قومی ـ زبانی را متوقف کنید
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
تلاش تندروها و بیثباتی بازارها
نگاهی دوباره به مشکلات روابط آمریکا با چین | جود بلانشت و ریان هاس (ترجمه: رضا جلالی)
اهمیت راهبردی گردشگری دریایی در توسعه پایدار | محمدجواد حقشناس
ایران در محاصره کوریدورهای ترکیه | علی مفتح*
شخصیسازی حکمرانی یا ناحکمرانی | محمدحسین زارعی*
پوتین و ترجیح اوکراین بر سوریه | الکساندر با نوف (ترجمه: رضا جلالی)
شماره ۷۱ و ۷۲ | ۳۰ دی ۱۴۰۳
زاکانی پس از شرکت در انتخابات رای اکثریت را از دست داد
تصمیمی شجاعانه
ققنوس در آتش | مرتضی رحیمنواز
شمایل یک اسطوره | مرتضی رحیمنواز
بچه خانی آباد | ندا مهیار
کالبد مدنی تهران | بهروز مرباغی*
فضاهای عمومی و تعاملات اجتماعی رو بستر تاریخ | اسکندر مختاری طالقانی
از تهران چه میخواهیم؟ | ترانه یلدا *
داستان تولد یک برنامه | حمید عزیزیان شریف آباد*
تاملی بر نقش سترگ سیدجعفر حمیدی در اعتلای فرهنگ ایران
شبی برای «شناسنامه استان بوشهر»
انجمنهای مردمی خطرناک نیستند به آنها برچسب نزنیم
فشار حداکثری فقط موجب تقویت مادورو خواهد شد | فرانسیسکو رودریگرز
ناکارآمدترین شورا | فتح الله اُمی
نجات ایران | فتح الله امّی
موزه صدا، اولین موزه در کشور و نخستین موزه تخصصی و خصوصی در آذربایجان شرقی است که توسط ریاست محترم جمهور و وزیر محترم وقت میراث فرهنگی در شهر تاریخی تبریز در خانه امیر پرویز افتتاح شد و با وجود مشکلات عدیده محل موزه با نمایش چند صد اشیاء فعالیت خود را آغاز کرد
موضوع موزههای صلح ایده نسبتا نوینی به شمار میآیند. در حالی که در طول چند قرن اخیر از طریق یادمانها، ادبیات، هنر و موزههای جنگ به طرز باشکوهی به مقوله «جنگ» پرداخته شده است. در مقابل این روایتهای تقریبا یک طرفه، این ایده مطرح شد که جزئیات جنگ در فضای سازمان یافته یک موزه به طور کامل ثبت شود.
در مورد موزهها آن چه شگفتانگیز است این است که اشیا در آن نه تنها از کارایی خود خارج میشوند بلکه از زمان و مکان هم بیرون آورده میشوند. موزهای چون موزه جنگ را در نظر بگیرید. کارایی یک ابزار جنگی در آن نه تیراندازی بلکه برانگیختن شگفتی بازدید کننده است.
موزه در جوامع پویا، به مانند یک ژنراتور و موتور محرک و مولد فرهنگی عمل میکند. موزهداری امروز، خود به دانشی قدرتمند، اثربخش و جریان ساز بدل شده است و موزهداران متخصصان و اندیشمندانی هستند که به خوبی میدانند چگونه بین «آثار» و مخاطبان و موزه و نسلها ارتباط اثرگذار و سازنده برقرار گردد.
در گذشته باور عمومی موزه را محلی برای سرگرمی، تفریح و گذران اوقات فراغت تصور میکرد و از این رو جمع آوری و نیز نمایش بهتر اثار و اشیاء در راس اولویتهای مسئولین موزه، جهت جذب مخاطب بیشتر قرار میگرفت. هرچند که این کارکردها نیز خود ارزشمند هستند ولی باید به مفاهیم وتعاریف جدید نیز توجه کرد.
موزه مردمشناسی در خدمت جامعه و توسعه آن است، درهای آن به روی همگان باز است و شواهد ملموس و غیر ملموس انسان و محیط زندگی او را گردآوری و نگهداری و به نمایش میگذارد. موزههای مردمشناسی، از گروه موزههایی هستند که روابط اجتماعی و زیست محیطی انسانها را به تصویر میکشند که به طور مثال به دورانی از تاریخ یک کشور یا منطقه تعلق دارند.
در نظر داشته باشیم که تبلیغ یک امر مستقیم، روبنا است و عمق نمییابد در حالی که فرهنگ یک امر پیوسته و درونی است که به هیچ نتیجه از پیش تعیین شده قطعی نمیانجامد اما به دنبال تعامل جمعی و مفاهمه است
در سال (۱۳۲۳) در محوطه موزه آغاز و در سال (۱۳۲۹)عملیات ساخت آن به پایان رسید. طراحی این بخش توسط اوژن آفتاندیلیان صورت پذیرفت و در بدو امر به عنوان موزه مردمشناسی به بهرهبرداری رسید
تشکیل اداره کل موزهها و بناهای تاریخی در سال ۱۳۴۳ ضمن نظمدهی به فرایند مدیریت موزهها، اکتشافات و حفظ بناهای تاریخی را نیز تحت پوشش قرار داد و به آن به عنوان یک سازمان مستقل موجودیت بخشید. به ویژه که از سال ۱۳۵۲ اداره کل موزهها از اداره کل حفظ بناهای تاریخی مستقل شد و توأم با آن فعالیت هر یک از آنها نیز گسترش پیدا کرد