دیپلماسی، تخصص دیپلماتهاست راه صحیح خنثی نمودن همگرایی اقتدارگرایان جدید | استفن هادلی (ترجمه: رضا جلالی) «پزشکیان» مسوولیت بخشی از اختیاراتش را به نیروهای رقیب واگذار کرده است دولت چهاردهم و ضرورت تغییر حکمرانی فرهنگی | شهرام گیلآبادی* مهاجرت، صلح و امنیت پایدار | رسول صادقی* صلح اجتماعی و سیاست انتظامی | بهرام بیات* عصرانهای با طعم شعر فرزندان پوتین | آندره ئی کولز نی کف (ترجمه: رضا جلالی) شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد چرا اسرائیل به ایران حمله نکرد؟! | آیت محمدی (کلهر) احیای داعش و القاعده در منطقه | آیت محمدی (کلهر) رونمایی از بزرگترین شهاب سنگ آهنی در مجموعه برج آزادی رهبران پوپولیست چه میراثی برای کشورشان بر جای میگذارند | مانوئل فاتک، کریستوفتری بش و مورتیس شولاریک بحران واقعی اقتصاد چین | ژانگ یوآن ژو لی یو (ترجمه: رضا جلالی) آسیا بدون هژمون | سوزانا پاتون و هروه لماهیو (ترجمه: رضا جلالی) شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد نکاتی درباره دیدگاه رئیس جمهور در ضرورت انتقال پایتخت | عبدالمحمد زاهدی حرکت به روی یال جمعهها خون جای بارون میچکه | مرتضی رحیمنواز داستان آشنایی یک شاعر اجازه خلق آثار عاشقانه را نمیدهند تو زندهای هنوز و غزل فکر میکنی | سمانه نائینی زیبایی کلام در شعر بهمنی | سحر جناتی شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد گفتمان صلح و نگاهی به چالشهای حقوقی در ایران معاصر | محمدرضا ضیایی بیگدلی صلح اجتماعی و مرجعیت رسانه در ایران | ماشاءالله شمسالواعظین صلح ایرانی از نگاه محمدعلی فروغی | مریم مهدوی اصل چگونگی کاهش اثرات تنهایی استراتژیک ایران | نصرت الله تاجیک گفتمان صلح و سیاست خارجی | محمدکاظم سجادپور گفتمان صلح و نیروهای مسلح ایران | حسین علایی اقتصاد صلح محور | فرشاد مومنی* نقش آموزشعالی در شکلگیری گفتمان صلح | مصطفی معین* آخرالزمانیهای ایرانی و اجماعسازی پزشکیان | کیومرث اشتریان* ایران، بحرانهای منطقهای و گفتمان صلح | عبدالامیر نبوی* گفتمان صلح و سیاست همسایگی | ماندانا تیشهیار* گفتمان صلح و محیط زیست | محمد درویش* گفتمان صلح و مساله حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران | مهدی ذاکریان* از چرایی تا چگونگی معرفی کتاب «اخوانالمسلمین» | پیرمحمد ملازهی به نظر میرسد که باید شاهد روند خوبی باشیم شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد محمد جواد حقشناس: کابینهای با حضور زنان جوانان و اهل تسنن سخنی با آقای رئیس جمهور در مورد چگونگی کاهش اثرات تنهایی استراتژیک ایران | نصرت الله تاجیک* انتخاب کابینه در اتاق شیشهای پیام رهبری به مناسبت برگزاری چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری شریعتی، جلال و دیگران | حمید عزیزیان شریف آباد صحافی سنتی | مجید فیضیراد* اگر پزشکیان قشر خاکستری را با خود همراه کند، بازی را برهم میزند نگاه مسعود پزشکیان به اقوام امنیتی نیست | علی مفتح آیا اندیشه شریعتی پاسخگوی جامعه امروز است؟ | محمدجواد حقشناس* فاصله دره احد و تالار رودکی
چرایی تاثیرگذاری فروغی را بههنگام بزرگترین خطر نظامی سیاست بینالمللی که جای کار بسیاری برای آن وجود دارد، و اسناد آرشیوی وزارتامورخارجه ایران بهترین دادهها و منابع مطالعاتی را در اختیار پژوهشگران و روزنامهنگاران مستقل کشور میگذارد،
پیرمحمد ملازهی هرچند بیشترین دوران عمر پرگرانقدر خود را چه پیشاز بازنشستگی و چه پساز آن در فعالیتهای مستمر رسانهای بهویژه در بخش رادیو و تلویزیون سپری کرد، اما علاوه بر تجربههای رسانهای صوتی و تصویری و حضور در مناطق برون مرزی برای مشاهده و تجربه میدانی خبرنگاری از تلاش و کوشش بسیاری برای رسیدن به مرحله کارشناسی متبحر هم غفلت نورزید.
نمیتوانی هرسال که روز ۲۵ اردیبهشت فرا میرسد، نام بلندآوازه استاد سخن و حماسه و داستانهای به یادگار نهاده برای اتحاد ایران را احساس نکنی حتی در پس بدترین ناملایمات روزگار که فردوسی روح جمعی ایرانیان در تمامی گستره ایران فرهنگی شده است.
سیاست «فارسیزدایی» در افغانستان با برداشتی خاص از مقوله «ملت» همراه شد، این سیاست از دهه دوم قرن بیستم میلادی آغاز شد. میتوان گفت که این نوع برداشت با این موضوع که ملتها باید دارای «زبان واحد» یا «یک زبان ملی» باشند، همراه شد
با شروع تحولات اخیر در افغانستان، حوزه دانشگاه و شرایط استادان، مانند برخیدیگر از بخشها در وضعیت ناپایدار قرار گرفت و اسباب مهاجرت شماری از استادان و آموزگاران به بیرون از افغانستان شده است که این موضوع شامل دانشآموختگان افغانستانی از دانشگاههای ایران نیز میشود.
حقوق و مالکیت مادی و معنوی جزایر سهگانه ایرانی ابوموسی، تنببزرگ و تنبکوچک در خلیج فارس طی سهماه گذشته خیلی بیشتر از سهدهه گذشته مورد هجوم سیاستهای منطقهای و فرامنطقهای قرار گرفته و کشورهای حاشیه جنوبی خلیج فارس با همراهی و همکاری آمریکا، چین و روسیه مبادرت به صدور بیانیههای سیاسی علیه حقوق و مالکیت این جزایر تاریخی ایران در خلیج فارس از دوره تاریخی امپراتوری هخامنشیان تاکنون کردهاند.
ما دراین ویژهنامه حداکثر کوشش خودمان را بهکار بستیم تا شخصیت، چهره و جایگاه متفاوت استاد باوندرا از لحاظ علمی، کنشگر سیاسی و دیگر وجوه او متمایز و بازشناسی کنیم. درواقع شماره گذشته نشریه نیمروز، استاد فقید را از منظری چندوجهی به مخاطبان عاموخاص، معرفیکرده است.»
من از استاد دکتر هرمیداس باوند نه حقوق و روابط بینالملل را سر کلاسهای درس دانشگاهی آموختهام و نه دیپلمات بودن را که آرزوی جوانیام بوده است در وزارت امورخارجه. من در همنشینی با دکتر باوند در خانهای که همسر و دخترانشان با خوشقلبی پذیرای حضور همیشگی من بودند روزنامهنگار دیپلمات، پژوهشگر و نویسنده شدم تا فقط این را بفهمم و درک کنم،