دیپلماسی، تخصص دیپلماتهاست راه صحیح خنثی نمودن همگرایی اقتدارگرایان جدید | استفن هادلی (ترجمه: رضا جلالی) «پزشکیان» مسوولیت بخشی از اختیاراتش را به نیروهای رقیب واگذار کرده است دولت چهاردهم و ضرورت تغییر حکمرانی فرهنگی | شهرام گیلآبادی* مهاجرت، صلح و امنیت پایدار | رسول صادقی* صلح اجتماعی و سیاست انتظامی | بهرام بیات* عصرانهای با طعم شعر فرزندان پوتین | آندره ئی کولز نی کف (ترجمه: رضا جلالی) شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد چرا اسرائیل به ایران حمله نکرد؟! | آیت محمدی (کلهر) احیای داعش و القاعده در منطقه | آیت محمدی (کلهر) رونمایی از بزرگترین شهاب سنگ آهنی در مجموعه برج آزادی رهبران پوپولیست چه میراثی برای کشورشان بر جای میگذارند | مانوئل فاتک، کریستوفتری بش و مورتیس شولاریک بحران واقعی اقتصاد چین | ژانگ یوآن ژو لی یو (ترجمه: رضا جلالی) آسیا بدون هژمون | سوزانا پاتون و هروه لماهیو (ترجمه: رضا جلالی) شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد نکاتی درباره دیدگاه رئیس جمهور در ضرورت انتقال پایتخت | عبدالمحمد زاهدی حرکت به روی یال جمعهها خون جای بارون میچکه | مرتضی رحیمنواز داستان آشنایی یک شاعر اجازه خلق آثار عاشقانه را نمیدهند تو زندهای هنوز و غزل فکر میکنی | سمانه نائینی زیبایی کلام در شعر بهمنی | سحر جناتی شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد گفتمان صلح و نگاهی به چالشهای حقوقی در ایران معاصر | محمدرضا ضیایی بیگدلی صلح اجتماعی و مرجعیت رسانه در ایران | ماشاءالله شمسالواعظین صلح ایرانی از نگاه محمدعلی فروغی | مریم مهدوی اصل چگونگی کاهش اثرات تنهایی استراتژیک ایران | نصرت الله تاجیک گفتمان صلح و سیاست خارجی | محمدکاظم سجادپور گفتمان صلح و نیروهای مسلح ایران | حسین علایی اقتصاد صلح محور | فرشاد مومنی* نقش آموزشعالی در شکلگیری گفتمان صلح | مصطفی معین* آخرالزمانیهای ایرانی و اجماعسازی پزشکیان | کیومرث اشتریان* ایران، بحرانهای منطقهای و گفتمان صلح | عبدالامیر نبوی* گفتمان صلح و سیاست همسایگی | ماندانا تیشهیار* گفتمان صلح و محیط زیست | محمد درویش* گفتمان صلح و مساله حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران | مهدی ذاکریان* از چرایی تا چگونگی معرفی کتاب «اخوانالمسلمین» | پیرمحمد ملازهی به نظر میرسد که باید شاهد روند خوبی باشیم شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد محمد جواد حقشناس: کابینهای با حضور زنان جوانان و اهل تسنن سخنی با آقای رئیس جمهور در مورد چگونگی کاهش اثرات تنهایی استراتژیک ایران | نصرت الله تاجیک* انتخاب کابینه در اتاق شیشهای پیام رهبری به مناسبت برگزاری چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری شریعتی، جلال و دیگران | حمید عزیزیان شریف آباد صحافی سنتی | مجید فیضیراد* اگر پزشکیان قشر خاکستری را با خود همراه کند، بازی را برهم میزند نگاه مسعود پزشکیان به اقوام امنیتی نیست | علی مفتح آیا اندیشه شریعتی پاسخگوی جامعه امروز است؟ | محمدجواد حقشناس* فاصله دره احد و تالار رودکی
ماجرای سعید طوسی و مدیر مجموعه ارشاد گیلان، نشان از عدم توان سیستم برای برخورد با فسادهای اخلاقی درون حکومت دارد. فساد اقتصادی مدیران را هم که نباید کش داد و با تساهل از آن عبور میشود. رانت و فساد به نحوی با موجودیت نظام گره خوردهاست.
علل ناکارآمدی ها می توان به فاجعه بزرگ دارو در بازار سیاه اشاره کرد. تک تک اقلام دارو چه تولید داخلی و چه وارداتی مشخص است و مسیر توزیع هر یک نیز معلوم. پرسش این است که چگونه این دارو در اوج بروز بیماری واگیردار کرونا که روزانه جان صدها نفر از شهروندان و هموطنان را می گرفت دارو از بسیاری از قربانیان دریغ شد و بسیاری نیز مجبور به پرداخت ده ها برابری قیمت رسمی آن در بازار سیاه برای نجات جان عزیزانشان شدند
مبارزه با فساد باید از خواص و امثال اقازاده ها شروع شود نه اینکه وقتی مبارزه ازفساد می شود ابتدا به سراغ بازار و چهار راه استانبول برویم.
علی رغم تمامی تلاشها برای مبارزه با فساد و ناکامیهای از میان بردن آن در جامعه اسلامیمان به نظر میرسد که باید مبدأ میل به فساد را در خود و در قاعده گذاریهای بازیگران نهادهای سهگانه مذکور جستجو کرده و به اصلاح آنها بپردازیم و نه جامعه و آنچه در عرصه عمومی میبینیم زیرا به سخن استاد جوادی آملی «ظاهر مردم، باطن مسئولان است».
تا زمانیکه بهجای مقابله با فساد، فقط مبارزه با مفسد را در دستور کار قرار میدهیم و همچنین تا زمانیکه بیتالمال در اختیار نهادهای انتصابی و غیرپاسخگو قرار میگیرد، آش همین آش است و کاسه، همین کاسه!
تاریخ و تجربه نشان داده جوامعی به سوی سقوط و تباهی حرکت میکنند که فساد و دروغگویی که همزاد یکدیگر هستند در آن جوامع رونق پیدا کند. عامل اصلی بروز و شروع فساد در هر جامعهای، شرایط ناگوار و سخت اقتصادی است.
حکومتها برای دوام و حفظ اقتدار خود ناگزیر به ارتقاء سلامت اداری و مقابله با فساد هستند. در این زمینه در نظام جمهوری اسلامی بطور مشخص و در اجرای اصل ۱۲۳ قانون اساسی، قانونی تحت عنوان «ارتقاء سلامت نظام اداری و مقابله با فساد» را در ۳۵ ماده در تاریخ ۱۹/۹/۱۳۹۰ به تصویب رسانده است.
ما امروز بایستی نهاد غارتگری را به عنوان یک نهاد باستانی به رسمیت بشناسیم. آنچه که بینهایت خطرناک است آن است که یک خشونت درنده خویی و قتل و غارتی که در گذشته به عنوان یکی از نهادهای بشری، توسط نیاکان ما انجام میگرفته در حال حاضر نیز توسط انسانهای متمدن پیگیری شود.
اگر افراد این طور تربیت شوند که منافع ملی و کشور برای آنها مهم باشد نه منافع حقیر شخصی، دیدگاه آنان متفاوت میشود و به جای خود، جامعه را خواهند دید و فساد نمیکنند.
آژانسهای مبارزه با فساد (Anti-Corruption Agencies) بدون شک نقشی حیاتی در شناسایی، مبارزه و کاهش انواع فسادهای مالی، از جمله پولشویی، اختلاس، فاینانس تروریزم و یا رشوه دارند. این آژانسها به دلیل عدم وابستگی دولتی و به کارگیری مکانیزمهای مختلف ردیابی، شناسایی و یا استرداد، نقش بسیار موثر و غیر قابل انکاری را در مقابله با فساد سیستماتیک ایفا مینمایند.