در فضای منافع ملی
پیامی که باید از ایران مخابره شود | محمدجواد حق شناس
عواقب اقتصادی تسخیر دولت | الیزابت دیوید بارت (ترجمه: رضا جلالی)
جنگ یا گفتگو | باقر شاملو*
نوروز و تجلی آن در فرهنگ پاکستان | ندا مهیار
جشن آتشافروزان | مرتضی رحیمنواز
دوگانگی در مواجهه با مصاحبه رفیقدوست | احسان هوشمند
حرفهای بیپایه درباره مسائل حساس قومی ـ زبانی را متوقف کنید
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
تلاش تندروها و بیثباتی بازارها
نگاهی دوباره به مشکلات روابط آمریکا با چین | جود بلانشت و ریان هاس (ترجمه: رضا جلالی)
اهمیت راهبردی گردشگری دریایی در توسعه پایدار | محمدجواد حقشناس
ایران در محاصره کوریدورهای ترکیه | علی مفتح*
شخصیسازی حکمرانی یا ناحکمرانی | محمدحسین زارعی*
پوتین و ترجیح اوکراین بر سوریه | الکساندر با نوف (ترجمه: رضا جلالی)
شماره ۷۱ و ۷۲ | ۳۰ دی ۱۴۰۳
زاکانی پس از شرکت در انتخابات رای اکثریت را از دست داد
تصمیمی شجاعانه
ققنوس در آتش | مرتضی رحیمنواز
شمایل یک اسطوره | مرتضی رحیمنواز
بچه خانی آباد | ندا مهیار
کالبد مدنی تهران | بهروز مرباغی*
فضاهای عمومی و تعاملات اجتماعی رو بستر تاریخ | اسکندر مختاری طالقانی
از تهران چه میخواهیم؟ | ترانه یلدا *
داستان تولد یک برنامه | حمید عزیزیان شریف آباد*
تاملی بر نقش سترگ سیدجعفر حمیدی در اعتلای فرهنگ ایران
شبی برای «شناسنامه استان بوشهر»
انجمنهای مردمی خطرناک نیستند به آنها برچسب نزنیم
فشار حداکثری فقط موجب تقویت مادورو خواهد شد | فرانسیسکو رودریگرز
ناکارآمدترین شورا | فتح الله اُمی
نجات ایران | فتح الله امّی
چرا یادمان ۱۶ آذر، هویت بخش جنبشِ دانشجویی است؟
در ۱۶ آذر، هدف ضربه به استقلال و کنشگری دانشگاه بود
یادی از۱۶ آذر | فتح الله امّی
وقایع نگاری یک اعتراض | مرتضی رحیم نواز
روز دانشجو فرصتی برای تیمار زخمها | محمدجواد حقشناس
سیاستورزی صلحآمیز ایرانی از منظر کنشگری مرزی | مقصود فراستخواه*
دهه هشتادیها و صلح با طبیعت | علیاصغر سیدآبادی*
دلایل دوری از سیاست دوستی در جریانهای سیاسی امروز با رویکرد شناختی | عباسعلی رهبر*
شماره ۶۹ و ۷۰ | ۳۰ آبان ۱۴۰۳
دیپلماسی، تخصص دیپلماتهاست
راه صحیح خنثی نمودن همگرایی اقتدارگرایان جدید | استفن هادلی (ترجمه: رضا جلالی)
«پزشکیان» مسوولیت بخشی از اختیاراتش را به نیروهای رقیب واگذار کرده است
دولت چهاردهم و ضرورت تغییر حکمرانی فرهنگی | شهرام گیلآبادی*
مهاجرت، صلح و امنیت پایدار | رسول صادقی*
صلح اجتماعی و سیاست انتظامی | بهرام بیات*
عصرانهای با طعم شعر
فرزندان پوتین | آندره ئی کولز نی کف (ترجمه: رضا جلالی)
شماره ۶۸ | ۳۰ مهر ۱۴۰۳
چرا اسرائیل به ایران حمله نکرد؟! | آیت محمدی (کلهر)
نظام بهتر از من و شما می داند نهضت اصلاحات تمام شده است. اما باور دارد تودهٔ عظیمی که برای حرکت بسوی یک زندگی بهتر بدان دل بستند و ناامید شدند، نمرده اند.
درهرحال پذیرفته نیست کسی دم از ایمان به مردم بزند، اما در عمل و گاه در سخن، شدیدترین توهینها و تحقیرها را متوجه ملت کند. ازیکسو بیصلاحیتهای بدون پشتوانه اکثریت را بر مقدرات کشور حاکم کند و ازسویدیگر مردم را برای رایدادن در رفراندوم، فاقد درک و تحلیل لازم بخواند و به حساب آورد.
نکته این است که همه پرسی نمی تواند ما را به یک نتیجه قطعی برساند. اینها ایراداتی است که به همهپرسی گرفته شده است
تجربه اعمال حاکمیت در سالیان گذشته نشان میدهد که از دیدگاه مسئولان تنها نقش حمایتی مردم اصالت داشته و از ایشان برای تأیید سیاستهای رسمی بهره برده و از این جهت به آنان افتخار کردهاند
مهمترین وظیفهُ یک رهبر، مربیگری برای رشد و تقویت آحاد جامعه از طریق تسهیل تشکل یابی در نهادهای مدنی و مشارکت در امور کشور از جمله با شکل گیری و تقویت احزاب در راستای توانمندسازی ملت است!
لازم است آقای روحانی در این باره هم با رهبری سخن بگوید که مشکلات اقتصادی کشور راه حل سیاسی بخصوص تغییر در سیاست خارجی دارد و تا وقتی ایران به جامعه بین المللی و نرمها و قواعد آن برنگردد و دست از ماجراجویی منطقه ای برندارد و در سودای ابرقدرت منطقه ای شدن با وجود اقتصادی ضعیف و فقدان انسجام ملی و تعطیلی مردم سالاری باشد، رشد تولید و مهار تورم شعاری بیش نیست.
وقتی مبنای اعتبار رفراندم را اصل تعیین حق سرنوشت دانستیم و نه کشف حقیقت، در این صورت حتی اگر در مورد یا مواردی اکثریت در فهم حقیقت دچار اشتباه شود، به این اعتبار، آسیبی نمیرساند
علاوه بر اقتصاد اوضاع و احوال اجتماعی هم حال و روز خوبی ندارد. پر شدن این فاصله به نظر میرسد با رفراندوم شدنی باشد. «شاید» با رفراندوم بتوان آن قشر خاکستری که تا امروز وارد صحنه اعتراض نشدند را راضی کرد.
مجید فراهانی، رئیس شورای مرکزی حزب ندای ایرانیان، با بیان اینکه براساس آماری که خبرگزاری فارس در ناآرامیهای اخیر منتشر کرد، اشاره کرد که نیمی از بازداشتیها در اعتراضات اخیر در سنین ۲۰ تا ۳۵ سال بودهاند و جانشین فرمانده کل سپاه نیز در سخنرانی خود گفته است: «میانگین سنی بسیاری از دستگیرشدگان ۱۵ سال بوده است»؛ بنابراین همه شواهد نشان میدهد که حضور نسل Z در این اعتراضات بسیار گسترده بوده است و این یعنی بخش مهمی از بدنه اجتماعی که اعتراض میکنند، در همین جامعه بعد از انقلاب متولد شده و رشد کردهاند و مطالبات مهمی دارند و نباید آنها را در تحلیلها نادیده بگیریم.