ظهور استعمار «جهش یافته» در هم آغوشی تاج و تاراج | ابوالفضل فاتح
سخنان ترامپ در عربستان | سید محمود صدری
پکن چگونه تغییر خواهد کرد؟ | رانا میتر (ترجمه: رضا جلالی)
گفتگوهای ایران و آمریکا | سید محمود صدری*
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
فرزند خلیج فارس | محمدجواد حقشناس
در باب پاسداشت زبان فارسی در میان سیاستمداران | محمدجواد حقشناس
در فضای منافع ملی
پیامی که باید از ایران مخابره شود | محمدجواد حق شناس
عواقب اقتصادی تسخیر دولت | الیزابت دیوید بارت (ترجمه: رضا جلالی)
جنگ یا گفتگو | باقر شاملو*
نوروز و تجلی آن در فرهنگ پاکستان | ندا مهیار
جشن آتشافروزان | مرتضی رحیمنواز
دوگانگی در مواجهه با مصاحبه رفیقدوست | احسان هوشمند
حرفهای بیپایه درباره مسائل حساس قومی ـ زبانی را متوقف کنید
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
تلاش تندروها و بیثباتی بازارها
نگاهی دوباره به مشکلات روابط آمریکا با چین | جود بلانشت و ریان هاس (ترجمه: رضا جلالی)
اهمیت راهبردی گردشگری دریایی در توسعه پایدار | محمدجواد حقشناس
ایران در محاصره کوریدورهای ترکیه | علی مفتح*
شخصیسازی حکمرانی یا ناحکمرانی | محمدحسین زارعی*
پوتین و ترجیح اوکراین بر سوریه | الکساندر با نوف (ترجمه: رضا جلالی)
شماره ۷۱ و ۷۲ | ۳۰ دی ۱۴۰۳
زاکانی پس از شرکت در انتخابات رای اکثریت را از دست داد
تصمیمی شجاعانه
ققنوس در آتش | مرتضی رحیمنواز
شمایل یک اسطوره | مرتضی رحیمنواز
بچه خانی آباد | ندا مهیار
کالبد مدنی تهران | بهروز مرباغی*
فضاهای عمومی و تعاملات اجتماعی رو بستر تاریخ | اسکندر مختاری طالقانی
از تهران چه میخواهیم؟ | ترانه یلدا *
داستان تولد یک برنامه | حمید عزیزیان شریف آباد*
تاملی بر نقش سترگ سیدجعفر حمیدی در اعتلای فرهنگ ایران
شبی برای «شناسنامه استان بوشهر»
انجمنهای مردمی خطرناک نیستند به آنها برچسب نزنیم
فشار حداکثری فقط موجب تقویت مادورو خواهد شد | فرانسیسکو رودریگرز
ناکارآمدترین شورا | فتح الله اُمی
نجات ایران | فتح الله امّی
چرا یادمان ۱۶ آذر، هویت بخش جنبشِ دانشجویی است؟
در ۱۶ آذر، هدف ضربه به استقلال و کنشگری دانشگاه بود
یادی از۱۶ آذر | فتح الله امّی
وقایع نگاری یک اعتراض | مرتضی رحیم نواز
روز دانشجو فرصتی برای تیمار زخمها | محمدجواد حقشناس
سیاستورزی صلحآمیز ایرانی از منظر کنشگری مرزی | مقصود فراستخواه*
دهه هشتادیها و صلح با طبیعت | علیاصغر سیدآبادی*
دلایل دوری از سیاست دوستی در جریانهای سیاسی امروز با رویکرد شناختی | عباسعلی رهبر*
شماره ۶۹ و ۷۰ | ۳۰ آبان ۱۴۰۳
دیپلماسی، تخصص دیپلماتهاست
راه صحیح خنثی نمودن همگرایی اقتدارگرایان جدید | استفن هادلی (ترجمه: رضا جلالی)
«پزشکیان» مسوولیت بخشی از اختیاراتش را به نیروهای رقیب واگذار کرده است
نمی توان از مردمی که دغدغه نیازهای حداقلی مثل خوراک، پوشاک و اجاره را دارند انتظار داشت که برای فعالیت های هنری وقت و هزینه اختصاص دهند. این یک واقعیت انکارناپذیر است که شرایط از همه جنبهها شرایط خوبی نیست.
وقتی برخوردهای نامناسب با آنها کردید، آنچه در ذهن و سلیقه خودتان است را به عنوان نظام به آنها تحمیل کردید، مسلم است که این هنرمندان و ورزشکاران زیر بار تحمیل نمیروند و تنها نتیجه چنین اقداماتی این میشود که شما نفرت پراکنی کردید.
جنتی وزیر سابق ارشاد اسلامی در ادامه اظهار کرد: باید به فکر بود که هنرمندان را به نظام برگردانیم، اجازه ندهیم که از نظام فاصله بگیرند و سیاستهایی در پیش بگیریم که هنرمندان بتوانند نیازهای جامعه را برطرف کنند. در هر صورت مردم نیاز به سرگرمی، تفریح و آرامش دارند. در حال حاضر سینما هیچ رونقی ندارد، تئاتر رونق ندارد، در موسیقی کسی با علاقه به کنسرت نمیرود که گوش کند. همه این موارد نشان دهنده این است که وقتی کسی حالش خوب نباشد به دنبال هیچ کدام از اینها نمیرود. در صدا و سیما و تلویزیون هم که وضعیت به آن صورت است و نمیدانم چقدر بیننده دارد. لذا در این شرایط طبیعی است که به تدریج فاصله مردم زیاد شود. از این رو باید سعی کنیم که پیوند مردم با نظام را محکم کنیم.
در پی مطالب مطرح شده درباره دادگاه خانم کتایون ریاحی از هنرمندان سینما و مطلب مطرح شده درباره غیاب نماینده خانه سینما، توضیحاتی درباره جزییات این اتفاق از سوی کمیته حمایت حقوقی و قضایی خانه سینما ارایه شد.
رئیس هیئت مدیره خانه سینما با اشاره به اینکه کمتر از ۴۰ نفر از سینما و بیش از ۱۰۰ نفر از حوزههای مختلف هنر در بازداشت هستند، گفت که یک درخواست از کمیته پیگیری هنرمندان بازداشتی نسبت به مسائل دانشجویان هنر مطرح شده است.
برخی منابع خبر از فوت ابوالفضل پورعرب بازیگر سینما و تلویزیون بر اثر بیماری سرطان دادند، اما این خبر خوشبختانه تکذیب شد
خانه سینما در دو ماه اخیر سعی کرد سیر پیگیری آرام و منطقی خود را داشته باشد، با نهادهای ذیربط گفتوگو کند تا بخشی از این مشکلات حل شود ولی به نظر میرسد در جاهایی ترجیح داده میشود که این گفتوگو با آن شکلی که در حال پیش رفتن بود، ادامه نداشته باشد. انگار برخی به دنبال این هستند که بهنوعی لشکرکشی اتفاق بیفتد.