ملکالمتکلمین روشنفکر مشروطه | ندا مهیار
چین در اوکراین به دنبال چیست؟ | دا وی (ترجمه: رضا جلالی)
روز خبرنگار، گفتوگوی آینده با گذشته | محمدجواد حقشناس
وقتی دانش در حصر میماند | ندا مهیار
جامعهشناسی جنبش مشروطه از منظر قواعد فیزیک اجتماع | سعید کافی انارکی (ساربان)
تمجید فرانسویها از توسعه سیاسی در ایران مشروطه | علی مفتح*
از هرات تا هشتادان | محسن روحیصفت*
پیشزمینه شکلگیری جنبش مشروطیت در ایران | فریدون مجلسی
ترور نافرجام محمدعلیشاه، پساز شهادت ملکالمتکلمین | شیرین بیانی
پس از یک قرن سکوت | مریم مهدوی اصل*
در خدمت ایران | شیرین بیانی
چگونگی تألیف «تاریخ انقلاب مشروطیت ایران» از نگاه کوچکترین فرد خانواده
ملک المتکلّمین و آرمانش | شیرین بیانی* (اسلامی نُدوشن)
شیرین بیانی، نتیجه فرهنگ تاریخساز ملکالمتکلمین
روسیه نفوذ خود را در منطقه خارج نزدیک* از دست میدهد. | جفریمان کف (ترجمه: رضا جلالی)
استرداد؛ روایت یک عقب نشینی یا تولد یک فضیلت؟ | روزبه کردونی
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
رضاشاه، مهاجری در زمین خود | ندا مهیار
راههای جلب اعتماد مردم | محمدجواد حق شناس
شکست تکرار ۲۸ مرداد
مراقب بلندگوهایی باشیم که اجزای جامعه را رو در روی هم قرار میدهند
نقد طرح دو فوریتی الزام دولت به شکایت از آمریکا و اسرائیل | دکتر سید محمود کاشانی*
درنگی بر موضوع بازگشت اتباع افغان به کشورشان | ندا مهیار
جنگ اسرائیل با ایران در کانون بحران | ندا مهیار
اقامتگاه های بوم گردی؛ از گذشته تا فردا | پورنگ پورحسینی
ظرفیتهای بومگردی در احیای اکوسیستمهای آسیبدیده طبیعی با مشارکت جامعه محلی | علی قمی اویلی*
گردشگری جامعه محور هدیه ایران به گردشگری جهانی | سید مصطفا فاطمی*
بومگردی و احیای پیوندهای روایی در ایران | روزبه کردونی
روستاگردی، تجربه اصالت در طبیعت | ندا مهیار
در باب کورتکس آسیایی و اروپایی | علی مفتح
بحران واقعی اقتصاد چین | ژانگ یوآن ژو لی یو (ترجمه: رضا جلالی)
به وقت گرهگشایی ازمذاکرات
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
دلیل در اوج ماندن دلار برغم اقدامات مخرب ترامپ | اسوار پراساد (ترجمه: رضا جلالی)
لنجهای چوبی، نماد هویت فرهنگی | محمدجواد حقشناس
جهنم در فومن؛ یک پروژه و چند نکته | علی مفتح
جزیره آزاد هسته ای | حشمتالله جعفری*
خردادگان، بیداری طبیعت و انسان | ندا مهیار
جنبش بوم گردی | نعمت الله فاضلی
تصمیم برای تغییر نام خلیج فارس خود تاییدی بر اصالت نام آن است | علی مفتح
ایران را بهتر بشناسیم | محمدجواد حقشناس
ظهور استعمار «جهش یافته» در هم آغوشی تاج و تاراج | ابوالفضل فاتح
سخنان ترامپ در عربستان | سید محمود صدری
پکن چگونه تغییر خواهد کرد؟ | رانا میتر (ترجمه: رضا جلالی)
گفتگوهای ایران و آمریکا | سید محمود صدری*
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
فرزند خلیج فارس | محمدجواد حقشناس
در باب پاسداشت زبان فارسی در میان سیاستمداران | محمدجواد حقشناس
در فضای منافع ملی
پیامی که باید از ایران مخابره شود | محمدجواد حق شناس
پرونده هسته ای ایران مهم ترین پرونده سیاست خارجی اسراییل در دوران نتانیاهو خواهد بود
مدیر کل آژانس بین المللی انرژی اتمی هفته آینده به اوکراین سفر می کند و انتظار می رود پس از آن به روسیه برود.
یکی از دیپلماتهای اروپایی درگیر در مذاکرات، تهران را مقصر میداند. این مقام که خواست نامش فاش نشود به المانیتور گفت: تهران خود را وسط یک طوفان تمام عیار قرار داد: وضعیت داخلی، انتقال سلاح به روسیه و بن بست بر سر توافق هسته ای.
ولادیمیر پوتین به مناسبت کریسمس مسیحان ارتدوکس، آتشبس ۳۶ ساعته اعلام کرد
در جهان هیچ کشوری به اندازه ایران طعم موشک روسی را نچشیده و به اندازه آن در طی جنگ هشتساله ایران و عراق به رهبری صدامحسین، متحد روسیه (اتحادجماهیرشوروی) از اصابت انواع موشکهای روسی به شهرهای خود آسیب جانی و مالی ندیده است
سخنگوی وزارت خارجه افزود: آقای زلنسکی بهتر است از سرنوشت برخی رهبران کشورها که به حمایت آمریکا دلخوش کردند، عبرت بگیرد.
جان کربی هماهنگ کننده ارتباطات راهبردی شورای امنیت ملی کاخ سفید چهارشنبه شب اعلام کرد: مذاکره با ایران در دستور کار نیست.
دیپلمات پیشین کشورمان گفت:رئیس جمهور جوان اوکراین به جای اینکه در پی حل سریع مشکل باشد و ملت خود را از درگیری با یک غول خطرناک اتمی نجات دهد در دام رقابت های غرب با روسیه افتاده است.
این تردید و پرسش برای مقامهای ایرانی باید محسوستر از دیگران باشد، زیرا در جهان هیچ کشوری به اندازه ایران طعم موشک روسی را نچشیده و به اندازه آن در طی جنگ هشتساله ایران و عراق به رهبری صدامحسین، متحد روسیه (اتحادجماهیرشوروی) از اصابت انواع موشکهای روسی به شهرهای خود آسیب جانی و مالی ندیده است!
اعضای قدیمی پیمان ورشو شامل اسلواکی، بلغارستان و لهستان که امروزه به عضویت سازمان پیمان آتلانتیک (ناتو) درآمدهاند، به ترتیب 14، 11 و ۲۸ فروند میگ ۲۹ روسی در اختیار دارند. رضایت احتمالی این کشورها به تحویل این جنگندهها یعنی پذیرفتن خطر، چرا که تحویل جنگندهها به اوکراین میتواند «مشارکت فعال در جنگ» قلمداد شود.
من فکر میکنم آمریکا و ناتو تمایل داشتند فضایی برای روسیه ایجاد کنند تا بتوانند روسها را در درازمدت به کنترل دربیاورند. بنابراین با اقداماتی که انجام دادند دولت اوکراین را تحریک کردند که به عضویت ناتو دربیاید. در واقع این موضوع باعث ایجاد چنین باتلاقی برای روسیه شد.
به ادعای مقامات ترکیه، مذاکرات اخیر در استانبول نتایج مثبتی در میان افکار عمومی مردم این کشور داشته است. نتایج نظرسنجی موسسه «آردا سوروی» در نوع خود جالب است در این نظر سنجی از مردم سئوال شده که به نظر آنها ترکیه در قبال جنگ روسیه با اوکراین چه رویکردی باید داشته باشد. ۹۱.۵ درصد از مردم، از سیاست بیطرفی ترکیه در قبال جنگ اوکرین و روسیه استقبال میکنند و ۵.۹ درصد از شرکت کنندگان نظر دادهاند که ترکیه نباید در این جنگ طرف اوکراین را بگیرد. ۲.۵ درصد نیز معتقدند ترکیه باید درکنار روسیه بایستد.
اتحادیه اروپا و سازمان ملل متحد از جمله سازمانهایی بودند که پس از جنگ جهانی دوم با هدف برقراری صلح پایدار شروع به شکلگیری کردند و در نیمه دوم قرن بیستم با سرعتی باورنکردنی و منحصر به فرد گسترش یافتند و بر دایره قدرت و نفوذ خود در جهان افزودند. آنچنان که در شروع قرن ۲۱ میلادی، رویای صلح پایدار جهانی بیش از همیشه دست یافتنی به نظر میآمد.
من بارها تاكيد كردم که احیای برجام بايد قبل از جنگ قابل بینی روسیه انجام میشد و متذکر شدم که روسیه برجام را خواهد فروخت. اگر آن زمان برجام امضا میشد، ایران در شاهراه انرژی جهان قرار میگرفت. متاسفانه اینکار صورت نگرفت و جالب اینکه مسئولان ایران برای تطهیر این موضوع به روسیه هم سفر کردند.
در خصوص تجاوز روسیه به اوکراین از منظر حقوق بینالملل چه ارزیابیای میتوان ارائه کرد؟ مشخصا آیا این اقدام روسیه مشروعیت دارد؟ توسل به زور در حقوق بینالملل هیچگاه عملی مشروع نیست؛ مگر آنکه مطابق ماده ۵۱ منشور سازمان ملل یک کشوری به شما تجاوز کند و شما بخواهید در مقام دفاع از عنصر نظامی […]
پس از فروپاشی شوروی و استقلال اوکراین و توافقهایی که در مینسک شده بود، انتظار میرفت اوکراین به رعایت نیمه روسی خود وارد جبهه اتحادیه اروپا و خصوصا سازمان نظامی ناتو نشود. زیرا ناتو پس از شوروی هم به بقای خود ادامه داده و رنگ خصومتآمیز مهار روسیه را به خود گرفته بود.