در فضای منافع ملی
پیامی که باید از ایران مخابره شود | محمدجواد حق شناس
عواقب اقتصادی تسخیر دولت | الیزابت دیوید بارت (ترجمه: رضا جلالی)
جنگ یا گفتگو | باقر شاملو*
نوروز و تجلی آن در فرهنگ پاکستان | ندا مهیار
جشن آتشافروزان | مرتضی رحیمنواز
دوگانگی در مواجهه با مصاحبه رفیقدوست | احسان هوشمند
حرفهای بیپایه درباره مسائل حساس قومی ـ زبانی را متوقف کنید
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
تلاش تندروها و بیثباتی بازارها
نگاهی دوباره به مشکلات روابط آمریکا با چین | جود بلانشت و ریان هاس (ترجمه: رضا جلالی)
اهمیت راهبردی گردشگری دریایی در توسعه پایدار | محمدجواد حقشناس
ایران در محاصره کوریدورهای ترکیه | علی مفتح*
شخصیسازی حکمرانی یا ناحکمرانی | محمدحسین زارعی*
پوتین و ترجیح اوکراین بر سوریه | الکساندر با نوف (ترجمه: رضا جلالی)
شماره ۷۱ و ۷۲ | ۳۰ دی ۱۴۰۳
زاکانی پس از شرکت در انتخابات رای اکثریت را از دست داد
تصمیمی شجاعانه
ققنوس در آتش | مرتضی رحیمنواز
شمایل یک اسطوره | مرتضی رحیمنواز
بچه خانی آباد | ندا مهیار
کالبد مدنی تهران | بهروز مرباغی*
فضاهای عمومی و تعاملات اجتماعی رو بستر تاریخ | اسکندر مختاری طالقانی
از تهران چه میخواهیم؟ | ترانه یلدا *
داستان تولد یک برنامه | حمید عزیزیان شریف آباد*
تاملی بر نقش سترگ سیدجعفر حمیدی در اعتلای فرهنگ ایران
شبی برای «شناسنامه استان بوشهر»
انجمنهای مردمی خطرناک نیستند به آنها برچسب نزنیم
فشار حداکثری فقط موجب تقویت مادورو خواهد شد | فرانسیسکو رودریگرز
ناکارآمدترین شورا | فتح الله اُمی
نجات ایران | فتح الله امّی
چرا یادمان ۱۶ آذر، هویت بخش جنبشِ دانشجویی است؟
در ۱۶ آذر، هدف ضربه به استقلال و کنشگری دانشگاه بود
یادی از۱۶ آذر | فتح الله امّی
وقایع نگاری یک اعتراض | مرتضی رحیم نواز
روز دانشجو فرصتی برای تیمار زخمها | محمدجواد حقشناس
سیاستورزی صلحآمیز ایرانی از منظر کنشگری مرزی | مقصود فراستخواه*
دهه هشتادیها و صلح با طبیعت | علیاصغر سیدآبادی*
دلایل دوری از سیاست دوستی در جریانهای سیاسی امروز با رویکرد شناختی | عباسعلی رهبر*
شماره ۶۹ و ۷۰ | ۳۰ آبان ۱۴۰۳
دیپلماسی، تخصص دیپلماتهاست
راه صحیح خنثی نمودن همگرایی اقتدارگرایان جدید | استفن هادلی (ترجمه: رضا جلالی)
«پزشکیان» مسوولیت بخشی از اختیاراتش را به نیروهای رقیب واگذار کرده است
دولت چهاردهم و ضرورت تغییر حکمرانی فرهنگی | شهرام گیلآبادی*
مهاجرت، صلح و امنیت پایدار | رسول صادقی*
صلح اجتماعی و سیاست انتظامی | بهرام بیات*
عصرانهای با طعم شعر
فرزندان پوتین | آندره ئی کولز نی کف (ترجمه: رضا جلالی)
شماره ۶۸ | ۳۰ مهر ۱۴۰۳
چرا اسرائیل به ایران حمله نکرد؟! | آیت محمدی (کلهر)
اعدام چند جوان به عنوان محارب و مفسد، موجب اعتراض برخی افراد در داخل و خارج از کشور شده است.
در فاجعه جانخراش سرنگونی هواپیمای اوکراینی هم این منطق نقش ایفا کرد. در این فاجعه اگر هر ابهامی باشد، این مساله روشن است که آن شب بحرانی در شرایطی که همه کشورهای منطقه آسمانشان را کلیر کرده بودند
«قتل عمد نبود، زیرا بیش از بیست نفر به مرحوم عجمیان ضربه زدند.» «کدام ضربه باعث مرگ ایشان شده است؟» و پاسخ داده که «مشخص نیست».
دو خانواده در يك پرونده روبه روي هم قرار گرفتهاند اما هردو سرگذشت يكساني دارند؛ مهاجرت، حاشيهنشيني و تحمل بار سياستهاي غلط اقتصادي
اختفای شما پشت تابوت شهدا هیچ چیز از جرائمتان کم نمیکند. جرم بزرگ شما این است که ناظر بر نظریهی پایان مماشات، خطای محسن شکاری را میبینید
قرایی مقدم میگوید: معترضین برای اینکه مطالباتشان را به گوش مسئولان برسانند، به شکلهای مختلفی صدای اعتراضشان را بلند میکنند. در واقع از آنجایی که مردم صاحبان اصلی کشور هستند، هیچکس نمیتواند بهدلیل کنشگری اعتراضی خردهای به آنها بگیرد.
وزرای خارجه ۹ کشور آمریکا، انگلیس، استرالیا، کانادا، شیلی، ایسلند، نیوزلند، جمهوری کره و سوئد نیز ۱۷ آذر ماه در بیانیه ای مشترک در تداوم دخالت در امور داخلی ایران، تهران را به نقض حقوق زنان متهم کردند.
فرجامخواهی سامان صیدی (یاسین) از متهمان حوادث اخیر از سوی دیوان عالی کشور پذیرفته شد و با عنایت به نواقص تحقیقاتی و مستنداً به بند 2 شق ب ماده 469 قانون آیین دادرسی کیفری پرونده نامبرده جهت رسیدگی مجدد به همان دادگاه ارجاع شده است.
ناگفته پیدا است شدّتِ عمل فوق العاده اى که اسلام در مورد محاربان به خرج داده، براى حفظِ خون هاى بى گناهان و جلوگیرى از حملات و تجاوزهاى افراد قلدر، زورمند، جانى، چاقوکش و آدمکش، به جان و مال و نوامیسِ مردم بى گناه است.
یک نماینده مجلس شورای اسلامی گفت: آنچه که امروز از سوی برخی از همکاران مشاهده میکنیم، پدیده بسیار ناراحتکنندهای است و کار به جای رسیده که رئیس قوه قضائیه از گفتگو صحبت میکند و کسانی که رسالت نمایندگی مردم را بر دوش دارند و باید بانیان ایجاد فضای گفتگو باشند، اینگونه حرف میزنند
تناقض درباره سخنان این عضو ارشد جریان موتلفه را تنها با تردید درباره اعتبار و اصالت مواضع وی میتوان روشن کرد.
به واسطه آن نامهای که توسط ۲۲۷ نفر امضا شد، آنها قادر به درک شرایط موجود کشور نیستند. چه بسا تعدادی از آنها برداشتشان این است که نسل بعد هم باید مثل نسل فعلی یا قبلی باشد.
به نظر میرسد که صحبتهای آقای میرسلیم قابل بیان نیست و رئیس مجلس در چنین شرایطی که نمایندگان چنین اظهارنظرهای عمومی میکنند، باید ورود پیدا کرده و در این خصوص موضعگیری کند.
نعمت احمدی میگوید: در رسیدگی قضایی، ما سه مرحله داریم که در این دو حکم اجرا شده آن را نمیبینم. من به اصل جرم کار ندارم و فرض را بر این میگذارم که هر دوی آنها محارب بودند؛ اما آیین دادرسی که باید رعایت شود! آیین دادرسی یعنی شما وقتی یک فردی را بازداشت میکنید و میخواهید رسیدگی کنید باید سه مرحله را پشت سر بگذارید، مرحله تحقیق مقدماتی یعنی دادسرا و صدور قرار مجرمیت و بررسی از ناحیه دادستان و صدور کیفرخواست و ارسال به دادگاه است که تمام این روندها زمانبر هستند.
بنبستی که اکنون کشور در آن گرفتار آمده است از آن روست که بنا نبوده و نیست که سخن و نظر اکثریت مردم شنیده شود/به کیان پیرفلک، کودک شیرین سخن این سرزمین بنگرید، قتل او لرزه بر اندام هر انسان با وجدان و با شرفی میاندازد/هنوز فراموش نکردهایم که تا بر ملا شدن فاجعه شلیک به هواپیمای اوکراینی، حاکمیت مسئولیت سرنگونی آن را به عهده نگرفت و جنایتی که خود رقم زده بود را جوسازی و دروغپردازی بیگانگان می خواند.حال این مردم معترض، منتقد، رنجدیده و گرفتار در مصائب اقتصادی و معیشتی چگونه مخالفت خود را با خطمشی و سیاستهایی که نظرات و تصمیمات رهبری نظام را در آن دخیل میدانند، اعلام کنند؟سکوت مراجع و علمای شیعه در برابر رفتار و عملکرد تنشزا و پراشتباه حکومت برای بسیاری از مردم سئوالبرانگیز شده است/
ما بعنوان تربیت کنندگان نسل فردای کشور خود را همواره در کنار و همراه نسل جوان و مسئول باروری و رشد علمی و معنوی آنها می دانیم
قبلا در یادداشت «قضاوتسیاسی» به نقل از کریستوفر لاکینز موضوع تست «سوا ِل سیاسی» را برای سنجش استقلال و بی طرفی قضایی دستگاه قضایی کشورھا مطرح کرده بودم. پروندهھای اعدا ِم معترضان ماهھای اخیر برای نظام قضایی کشور از ھمان تستھای «سوال سیاسی» است که با آن مواجه است
سامان صیدی گفت: من پروندهاش را نخواندهام در تلویزیون آقای قاضی با فرزندم صحبت میکند و میگوید شما قبلاً یازده فقره تهدید داشتهاید، بچه من یک روز هم حبس نکشیده است و زندان هم نرفته است. رخواست دارم پسرم مورد بخشش قرار گیرد، اگر خطایی از پسر من سر زده است میخواهم که مورد بخشش و رأفت اسلامی قرار گیرد. حتی خانوادگی تعهد میدهیم اگر یکی از اعضای ما در یک جمعی به ضرر جمهوری اسلامی حرکتی کرد، بدون، چون و چرا همهمان را اعدام کنند. خدا میداند اگر خدایی نکرده اتفاقی پیش بیاید ما ۴، ۵ نفر مردهایم و دیگر زندگی نداریم. همسرم و دخترم چند بار میخواستند خودکشی کنند که گفتم روله چیزی نیست صبر کن، خدا بزرگ است. به خدا همین الان هم جلویشان را گرفتهام. خانوادهام از هم متلاشی میشود.
افرادی که در شهر اصفهان اسیدپاشی کردند را اعدام نکردند. چگونه است که جوانی که کار اشتباهی کرده را اعدام میکنند؟!
پدر سهند نورمحمدزاده و وکیل تسخیری او با تکذیب اخبار و مطالب منتشر شده مبنی بر انتقال سهند نورمحمدزاده به انفرادی و زندان رجاییشهر برای اجرای حکم، ابراز امیدواری کردند که حکم او در دیوان عالی کشور نقض شود.