در باب کورتکس آسیایی و اروپایی | علی مفتح
بحران واقعی اقتصاد چین | ژانگ یوآن ژو لی یو (ترجمه: رضا جلالی)
به وقت گرهگشایی ازمذاکرات
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
دلیل در اوج ماندن دلار برغم اقدامات مخرب ترامپ | اسوار پراساد (ترجمه: رضا جلالی)
لنجهای چوبی، نماد هویت فرهنگی | محمدجواد حقشناس
جهنم در فومن؛ یک پروژه و چند نکته | علی مفتح
جزیره آزاد هسته ای | حشمتالله جعفری*
خردادگان، بیداری طبیعت و انسان | ندا مهیار
تصمیم برای تغییر نام خلیج فارس خود تاییدی بر اصالت نام آن است | علی مفتح
ظهور استعمار «جهش یافته» در هم آغوشی تاج و تاراج | ابوالفضل فاتح
سخنان ترامپ در عربستان | سید محمود صدری
پکن چگونه تغییر خواهد کرد؟ | رانا میتر (ترجمه: رضا جلالی)
گفتگوهای ایران و آمریکا | سید محمود صدری*
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
فرزند خلیج فارس | محمدجواد حقشناس
در باب پاسداشت زبان فارسی در میان سیاستمداران | محمدجواد حقشناس
در فضای منافع ملی
پیامی که باید از ایران مخابره شود | محمدجواد حق شناس
عواقب اقتصادی تسخیر دولت | الیزابت دیوید بارت (ترجمه: رضا جلالی)
جنگ یا گفتگو | باقر شاملو*
نوروز و تجلی آن در فرهنگ پاکستان | ندا مهیار
جشن آتشافروزان | مرتضی رحیمنواز
دوگانگی در مواجهه با مصاحبه رفیقدوست | احسان هوشمند
حرفهای بیپایه درباره مسائل حساس قومی ـ زبانی را متوقف کنید
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
تلاش تندروها و بیثباتی بازارها
نگاهی دوباره به مشکلات روابط آمریکا با چین | جود بلانشت و ریان هاس (ترجمه: رضا جلالی)
اهمیت راهبردی گردشگری دریایی در توسعه پایدار | محمدجواد حقشناس
ایران در محاصره کوریدورهای ترکیه | علی مفتح*
شخصیسازی حکمرانی یا ناحکمرانی | محمدحسین زارعی*
پوتین و ترجیح اوکراین بر سوریه | الکساندر با نوف (ترجمه: رضا جلالی)
شماره ۷۱ و ۷۲ | ۳۰ دی ۱۴۰۳
زاکانی پس از شرکت در انتخابات رای اکثریت را از دست داد
تصمیمی شجاعانه
ققنوس در آتش | مرتضی رحیمنواز
شمایل یک اسطوره | مرتضی رحیمنواز
بچه خانی آباد | ندا مهیار
کالبد مدنی تهران | بهروز مرباغی*
فضاهای عمومی و تعاملات اجتماعی رو بستر تاریخ | اسکندر مختاری طالقانی
از تهران چه میخواهیم؟ | ترانه یلدا *
داستان تولد یک برنامه | حمید عزیزیان شریف آباد*
تاملی بر نقش سترگ سیدجعفر حمیدی در اعتلای فرهنگ ایران
شبی برای «شناسنامه استان بوشهر»
انجمنهای مردمی خطرناک نیستند به آنها برچسب نزنیم
فشار حداکثری فقط موجب تقویت مادورو خواهد شد | فرانسیسکو رودریگرز
ناکارآمدترین شورا | فتح الله اُمی
نجات ایران | فتح الله امّی
چرا یادمان ۱۶ آذر، هویت بخش جنبشِ دانشجویی است؟
در ۱۶ آذر، هدف ضربه به استقلال و کنشگری دانشگاه بود
دانشگاهها محیط چندفرهنگی هستند که میتوانند دیالوگ و تفاهم میان افراد با پیشینههای مختلف را ترویج دهند. این ارتباطات میتواند به کاهش تعصب، تنگنظری و کلیشههای تنشزا و افزایش همدلی و تفاهم متقابل کمک کند.
اقتصاد ایران به سمت فروپاشی سیر میکند؛ متاسفانه حاضر نیستند به این مساله اعتراف کنند و در مقابل بیان واقعیتها از سوی کارشناسان و دلسوزان، اتهامزنی میکنند و مواضع تندی نشان میدهند. در صورت تداوم این وضع دیر یا زود، اقتصاد کشور فرو خواهد پاشید و پیامدهای آن به شدت غیرقابل پیشبینی و گسترده است
خونه از خودم ندارم و سر برج که می شه برای اجاره ماتم می گیرم و سر سال هم اضطراب اینو دارم که صاحبخونه اگه بیرونم نکنه چقدر می خواد بذاره روی پول خونه؟
ما با روحانیت به عنوان بخشی از نیروی مورد نیاز آموزش و پرورش مشکلی نداریم. اینکه طلبهها در آزمون استخدامی شرکت کرده و در صورت معادلسازی مدرک و البته از سر گذراندن دوره معلمی در کلاسهای درس به صورت تخصصی شرکت کنند، اساسا محل نقد نیست.
«فاطمه خاوری» بعد از ۳۲ سال کار شبانه روزی در مدرسه خودگردان و سر و کله زدن با مشکلات فراوان، معتقد است ثمره تلاش برای تحصیل کودکان مهاجر، هم به جامعه ایرانی برمیگردد، هم به جامعه مهاجران.
غلامعلی رجایی، فعال سیاسی اصلاحطلب درباره احتمال افزایش محدودیتهای رسانهای گفت: من فکر میکنم فضا در حال بستهتر شدن است و احتمالا تصمیماتی گرفته شده است که تصور میکنند با محدودیت میتوانند فضا را کنترل کنند اما اصلا اینطور نیست و این روشها به جایی نمیرسد.
سر خط اخبار دانشگاه طی روزهای اخیر به اخراج و پایان کار اساتید ختم شده است، اغلب از مسائل و جزئیات اخبار اخراجیها گفته و نوشتهایم،اما اساتیدی که سرکار هستند و باید از ابتدای سال تحصیلی سر کلاسها حاضر شوند، این روزها چه حال و هوایی دارند؟ فضای دانشگاه برای آنها چطور بوده و خواهد بود؟ حسین آخانی یکی از این اساتید است، او دکترای گیاهشناسی از دانشگاه مونیخ آلمان دارد و عضو هیأت علمی دانشکده علوم دانشگاه تهران است. در این گفتوگو او درباره اخراج اساتید، مشکلات موجود، فضای دانشگاه، سطح علمی دانشجویان و مهاجرتها میگوید. این گفتوگو را بخوانید:
اخراج استادان از دانشگاه ها، تصویب لایحه عفاف و حجاب، فرافکنی در حوزه های اقتصادی و ارائه آمارهای جعلی از وضعیت رشد اقتصادی و تورم، برخورد با روشنفکران و بازداشت ها و محکومیت ها و اقداماتی از این دست، نمایش هایی است تا اذهان عمومی را از مسئله اصلی که فروپاشی ساختاری است
استادی باید « تحصیل» شود. کسی استاد، زاده نمیشود. سرشت این هستی، بر تدریج استوار است. هیچ بذری ناگهان درخت نمیشود، قطرهای ناگهان مروارید نمیشود، نطفه ای ناگهان نوزاد نمیشود و ...
به یاد دارم که از ۱۳۵۸ تا اواسط دههُ ۶۰ در دانشگاههای ایران تسویههائی گاه بسیار بیرحمانه شد. بسیاری از استادان، با رویکرد انقلابی تسویه و اخراج شدند.
نکته ظریف (در ژاپن دانش آموزان تا ۱۰ سالگی امتحان ندارند. آن ها تا این زمان یاد می گیرند که چگونه زندگی کنند. یاد می گیرند از حیوانات مراقبت کنند، به دیگران احترام بگذارند و طبیعت را درک کنند. آن ها در طول این مدت ارزش هایی چون خودکنترلی، مسئولیت و عدالت را می آموزند.) […]
به بیان دیگر گویی دولت سیزدهم می خواهد پروژه ناتمام دولت احمدی نژاد را با یک برنامه ریزی حساب شده وحداکثری در وزارتخانه های علوم و بهداشت و با انتخاب هدفمند افراد معتقد به ایده های کنترلی و ضد علمی،میدان علم را به جریان هایی مثل بسیج اساتید و جبهه پایداری واگذار کند.
در چنین شرایطی پاسخگویی به حداقل مطالبات به حق معلمان و فرهنگیان، تلاش برای جلب رضایت آنان و ایجاد آرامش و امنیت در فضای آموزشی کشور کمترین کاری است که دولت می تواند انجام دهد، اما با کمال تأسف سپردن امور به دست مسؤولان بی کفایت از یک سو و کالایی شدن آموزش و بی عدالتی آموزشی از سوى ديگر كه نتایج آن در کنکور امسال نیز به وضوح نشان داده شد
صنیعخانی جزو سرداران سپاه بود که بهکلی با هملباسهایاش تفاوت داشت و جز او من معدود افرادی را میشناسم که چنین شیوهای را پیشه کرده باشند
امنیت و بهداشت عمومی یک وجه کاملاً مشترک دارند امکان جداسازی مردم وجود ندارد؛ یا امنیت برای همه وجود دارد یا هیچکس از آن بهرهمند نخواهد بود. در بیماریهای واگیردار نیز همین منطق حاکم است
به نظرم کشور در کل و دانشگاه ما بخصوص به نخبگانی نظیر آقای شریفی زارچی نیاز دارد و باید آنها را جذب کند، از تخصص و علم آنها استفاده کند
در آمریکا هم اساتید مخالف حکومت را از دانشگاهها اخراج میکنند.» لازم دیدم در این باره یک مختصر روشنگریای بکنم تا دروغگویی این آقا روشن شود
یکی دیگر از مباحثی که در چند دهۀ اخیر به طور جدی در دنیا مطرح شده است، انجام مسئولیت اجتماعی اساتید دانشگاهی با ورود به عرصۀ عمومی و انتقال دانش خویش به زبان عموم مردم است
در دهۀ ۱۳۲۰ این قطعۀ سزاوار تحسین را در کتاب کلاس دوم دبستان به کودکان یاد میدادهاند. نمیدانم آیا ازین سادهتر میتوان برای طفل کلاس دومی شعری ساخت و او را از آزردن حیوانات برحذر داشت؟
در این روزها که دانشگاه مورد تاراج علم ستیزان قرار گرفته واجد اهمیت مضاعف است: