دیپلماسی، تخصص دیپلماتهاست راه صحیح خنثی نمودن همگرایی اقتدارگرایان جدید | استفن هادلی (ترجمه: رضا جلالی) «پزشکیان» مسوولیت بخشی از اختیاراتش را به نیروهای رقیب واگذار کرده است دولت چهاردهم و ضرورت تغییر حکمرانی فرهنگی | شهرام گیلآبادی* مهاجرت، صلح و امنیت پایدار | رسول صادقی* صلح اجتماعی و سیاست انتظامی | بهرام بیات* عصرانهای با طعم شعر فرزندان پوتین | آندره ئی کولز نی کف (ترجمه: رضا جلالی) شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد چرا اسرائیل به ایران حمله نکرد؟! | آیت محمدی (کلهر) احیای داعش و القاعده در منطقه | آیت محمدی (کلهر) رونمایی از بزرگترین شهاب سنگ آهنی در مجموعه برج آزادی رهبران پوپولیست چه میراثی برای کشورشان بر جای میگذارند | مانوئل فاتک، کریستوفتری بش و مورتیس شولاریک بحران واقعی اقتصاد چین | ژانگ یوآن ژو لی یو (ترجمه: رضا جلالی) آسیا بدون هژمون | سوزانا پاتون و هروه لماهیو (ترجمه: رضا جلالی) شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد نکاتی درباره دیدگاه رئیس جمهور در ضرورت انتقال پایتخت | عبدالمحمد زاهدی حرکت به روی یال جمعهها خون جای بارون میچکه | مرتضی رحیمنواز داستان آشنایی یک شاعر اجازه خلق آثار عاشقانه را نمیدهند تو زندهای هنوز و غزل فکر میکنی | سمانه نائینی زیبایی کلام در شعر بهمنی | سحر جناتی شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد گفتمان صلح و نگاهی به چالشهای حقوقی در ایران معاصر | محمدرضا ضیایی بیگدلی صلح اجتماعی و مرجعیت رسانه در ایران | ماشاءالله شمسالواعظین صلح ایرانی از نگاه محمدعلی فروغی | مریم مهدوی اصل چگونگی کاهش اثرات تنهایی استراتژیک ایران | نصرت الله تاجیک گفتمان صلح و سیاست خارجی | محمدکاظم سجادپور گفتمان صلح و نیروهای مسلح ایران | حسین علایی اقتصاد صلح محور | فرشاد مومنی* نقش آموزشعالی در شکلگیری گفتمان صلح | مصطفی معین* آخرالزمانیهای ایرانی و اجماعسازی پزشکیان | کیومرث اشتریان* ایران، بحرانهای منطقهای و گفتمان صلح | عبدالامیر نبوی* گفتمان صلح و سیاست همسایگی | ماندانا تیشهیار* گفتمان صلح و محیط زیست | محمد درویش* گفتمان صلح و مساله حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران | مهدی ذاکریان* از چرایی تا چگونگی معرفی کتاب «اخوانالمسلمین» | پیرمحمد ملازهی به نظر میرسد که باید شاهد روند خوبی باشیم شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد محمد جواد حقشناس: کابینهای با حضور زنان جوانان و اهل تسنن سخنی با آقای رئیس جمهور در مورد چگونگی کاهش اثرات تنهایی استراتژیک ایران | نصرت الله تاجیک* انتخاب کابینه در اتاق شیشهای پیام رهبری به مناسبت برگزاری چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری شریعتی، جلال و دیگران | حمید عزیزیان شریف آباد صحافی سنتی | مجید فیضیراد* اگر پزشکیان قشر خاکستری را با خود همراه کند، بازی را برهم میزند نگاه مسعود پزشکیان به اقوام امنیتی نیست | علی مفتح آیا اندیشه شریعتی پاسخگوی جامعه امروز است؟ | محمدجواد حقشناس* فاصله دره احد و تالار رودکی
به ندرت یک جوان شاغل در شرکتهای دولتی، دادگاهها، وزارتخانهها یا ادارات شجاعت مخالفت با سیاستهای دولت در حضور مدیران عالی را دارد. بسیاری از این جوانان سرخود را به زیر انداخته و با اصرار بر اینکه آنها نظم حاکم را متابعت مینمایند، به کار خود ادامه میدهند.
در نظامهای استبدادی، علوم تجربی بر علوم انسانی ارجحیت پیدا میکند و در میان علوم انسانی نیز، علومی مانند جامعه شناسی، حقوق، فلسفه و علوم سیاسی که جنبه انتقادی بیشتری دارند در لیست سیاه حکومت قرار میگیرند.
چریک های فلسطینی که از وطنشان آواره شده بود مناطق جنوبی لبنان را که کلا شیعیان در آن سکونت داشتند به سکوی مبارزه و عملیات ایذایی علیه دشمن اشفالگر تبدیل کرده بودند و انجام چنین عملیات هایی هزینه های سنگینی بر شیعیان تحمیل می کرد
بازدارندگی از طریق دیپلماسی یک مفهوم قدیمی به عمر جنگ میان ملتهاست. دیپلماسی یک ابزار ارزان است و دستکم از جنگ ارزانتر است و اگر به خوبی استفاده شود
شواهد حاکی از آن است که این روش فعلی امریکا، شباهت فراوانی با مفروضات و استراتژی آمریکا نسبت به کمونیسم شوروی در دوران جنگ سرد دارد که توسط روس شناس آمریکایی George Kennan طراحی شده بود
علی مفتح در یادداشتی برای دیپلماسی ایرانی می نویسد: بیایید تا بدون در نظر گرفتن اینکه طرفدار کدام طیف سیاسی هستیم بر این نکته توافق کنیم که آمریکا در دشمنی آشکار با ایران است. اما دشمنی آن با ما به دشمنی آمریکا با شوروی در زمان جنگ سرد می ماند یعنی همان زمان که بلوک غرب با افزایش هزینه های تسلیحاتی شوروی را بازی داد و مجبور کرد تا تمام توان خود را روی شکست بلوک غرب در این «مسابقه تسلیحاتی» بگذارد. اسم آن را هم «مسابقه» گذاشت، غافل از اینکه این مسابقه تمام نیروی شوروی را به باد داد و کمر آن را شکست! بیایید یک بار هم که شده قبول کنیم آمریکا قصد نابودی ایران را دارد، اما با وارد کردن کشورمان به «مسابقه» ضد آمریکایی!
در ژاپن ریزترین مسائل هم به صورت آماری بررسی میشن. مثلا مدرسهای که من درس میدم، هر ماه یه نمودار بهمون میدن که چند درصد از کسانی که کلاس آزمایشی میان، واقعا برای ثبتنام برمیگردن و هر معلم چند درصد در جذب شاگردان آزمایشی موفق بوده.
در آمریکا هم اساتید مخالف حکومت را از دانشگاهها اخراج میکنند.» لازم دیدم در این باره یک مختصر روشنگریای بکنم تا دروغگویی این آقا روشن شود
در کل همان طرح "عربستان سبز" هم در صورت اجرای موفق، کشورهای منطقه نیز از آثار آن بسیار بهرهمند خواهند شد و بیابانزدایی در داخل این کشور سهم بسزایی در کاهش آلودگیهای زیستمحیطی در کل منطقه خواهد داشت
پوتین اساسا هیچ رقیبی را تحمل نمی کند. در اولین دوره ای که وی با رام کردن یلتسین نامزد ریاست جمهوری شد رقیبی جدی داشت به نام لبدوف که او هم از قضا و شاید به رضای رقیبش در حادثه سقوط هلیکوپتر کشته شد
شواهد حاکی از آن است که این روش فعلی امریکا، شباهت فراوانی با مفروضات و استراتژی آمریکا نسبت به کمونیسم شوروی در دوران جنگ سرد دارد که توسط روس شناس آمریکایی George Kennan طراحی شده بود
صلح مفهومی ورای دولتها است و مردمی پا بر بستر صلح نهاده، خواهند توانست فرایند برقراری صلح را برای دولتها تسهیل کنند. در مقام تشریح روابط متقابل مردم دو کشور باید گفت رشد روزافزون ارتباطات و دادوستد فرهنگی در دهههای اخیر در کنار حضور گروهی زحمتکش از افغانستانیهای عزیز در ایران سبب شده است،
برای تضمین پیشرفت و توسعهای پایدار برای زنان، نیاز به تقویت و پایداری نهادهای حمایتی مانند سازمانهای غیردولتی، سازمان ملل متحد و دولت است. این نهادها باید به تعهدات خود عمل کرده و با همکاری بینالمللی تلاش کنند تغییرات مثبت را برای زنان افغانستان ایجاد کنند.
مطالبه تحصیل دختران نباید از دستور کار کشورها بهویژه همسایگان افغانستان و دو قدرت چین و روسیه که خطر افراطگرایی را پشت مرزهای خود احساس میکنند، خارج شود. جامعهای که زنانش پشت دیوارهای جهل و نفرت اسیر باشند، محیط مناسبی برای رشد و نمو افراطگرایی است.
رژیمهای سیاسی در افغانستان با ناکامیهای متعدد مواجه بوده که از جمله ضعف دولت و ملت-سازی، اشاعه اختلافات قومی و مذهبی و زمینههای سوء استفاده از قدرت سیاسی در طول دهههای گذشته موجوب آشوب طولانی مدت در این کشور شده است که این خلاءهای عظیم، افغانستان را مکانی برای جنگ نیابتی و نفوذ کشورهای منطقهای و فرامنطقهای مهیا ساخته است.
برخورد خشن و سختگیری نسبت به زنان و ممنوعیت تحصیل و اشتغال آنان، سیاست کوچاندن اجباری غیر پشتونها، مخالفت شدید با زبان فارسی و آموزش آن و بیاعتنایی به حقوق و آزادیهای مشروع فردی از جمله رویکردهای ثابت امارت اسلامی در این دو سال بوده که فردای افغانستان را تیرهتر از قبل کرده است.
به دنبال چنین ملتباوریست که رتوریکهای افغان/پشتون، پی خلق اسطورههای جدید، و باز تعریف تاریخ جدید برای پشتونها و زبان پشتو هستند. چنان خلقتِ که دیگر اقوام بومی این سرزمین را بهعنوان اقلیتهای کوچکِ این سرزمین دانستهاند که بهسبب رفتار ناخوششان، مبنی بر مناقشه آنان در برابر هویت ملی افغانستان، مورد نفرت پشتونها/افغانها قرار گرفته است.
طالبان به عنوان یک واقعیت، بخشی از جامعه افغانستان را تشکیل میدهند. اما این نیز بسیار روشن است که آنها بدون درنظر گرفتن واقعیتهای قومی، زبانی و مذهبی مردم افغانستان عمری نخواهند کرد.
طبق آمار غیر رسمی، بیشتر از ۱۵۰ هزار خانواده توسط طالبان کوچ اجباری داده شدهاند. اخیراً طالبان تعدادی از خانوادهها را در مرکز ولایت هرات مجبور به ترک خانههایشان نمودهاند.
هسته اصلی ایدئولوژی طالبانی، دیوبندیت و پشتونیت است. دو مکتبی که حداقل صد سال میان کنش داشتهاند و با هم اردواج کردهاند. پس ایدئولوژی طالبان دیوبندیسم پشتونی یا پشتونیسم دیوبندی است. ملحقات این ایدئولوژی تروریسم سلفی، دکترین ژئوپولیتیکی مغولی پاکستان و دکترین ژئوپولیتیک ناتو است.
عریض و طویل کردن تشکیلات امنیتی طالبان تنها در صورتی میتواند به عنوان یک گزینه واقعی مطرح شود که این گروه بتواند به سرعت به حمایتهای مالی دسترسی پیدا کند؛ چون این رژیم در بحثهای تأمین درآمدی، فاقد گزینههای جایگزینی پایدار است،