در آستانه یلدا | ندا مهیار
«یلدا» حلقه پیوند جشنهای بزرگ ایرانی از «مهرگان» تا «نوروز» است | محمدجواد حقشناس
روایت ایرانی روشنایی؛ از تالارهای تاریخی تا فهرست جهانی | محمدجواد حقشناس
لالهزار؛ سوختن یک تاریخ نه یک سینما | محمدجواد حقشناس
منشور کوروش، راهنمای حکمرانی | محمدجواد حقشناس
بازخوانی میراث کوروش نهتنها یک یاد تاریخی بلکه یک نیاز انسانی است
کوروش، الگویی برای صلح و مدارا در حکمرانی | محمدجواد حقشناس
روستاهای ایرانی، بربام گردشگری جهان | محمدجواد حق شناس
مهرگان؛ آیین مهرورزی ، سپاس یزدان و پاسداری از زمین | محمدجواد حق شناس
از داییجان ناپلئون تا ناخدا خورشید؛ مسیر یک سینماگر مؤلف | محمدجواد حق شناس
اسنپبک و ضرورت بازاندیشی در راهبردهای ملی | محمدجواد حقشناس
جغرافیای اقتصادی جدید | آدام اس . پوزن (ترجمه: رضا جلالی)
نوازندگان ارمنی، برای صلح در تختجمشید، مینوازند | محمدجواد حقشناس
ثبت جهانی درههای خرمآباد، گامی بزرگ در مسیر انسجام ملی و توسعه پایدار | محمدجواد حقشناس
بدرود با خالق «قلندرخونه»
وزارت میراثفرهنگی، پرچمدار بازتعریف «ایران» بهعنوان یک تمدن بزرگ است | محمدجواد حقشناس
گهرپارک سیرجان؛ نگین درخشان گردشگری | محمدجواد حقشناس
پس از شی جین پنگ | تایلور جوست و دانیل ماتینگ لی (ترجمه: رضا جلالی)
گویا، لمپنیسم بودن مُد شده | ندا مهیار
ملکالمتکلمین روشنفکر مشروطه | ندا مهیار
چین در اوکراین به دنبال چیست؟ | دا وی (ترجمه: رضا جلالی)
روز خبرنگار، گفتوگوی آینده با گذشته | محمدجواد حقشناس
وقتی دانش در حصر میماند | ندا مهیار
جامعهشناسی جنبش مشروطه از منظر قواعد فیزیک اجتماع | سعید کافی انارکی (ساربان)
تمجید فرانسویها از توسعه سیاسی در ایران مشروطه | علی مفتح*
از هرات تا هشتادان | محسن روحیصفت*
پیشزمینه شکلگیری جنبش مشروطیت در ایران | فریدون مجلسی
ترور نافرجام محمدعلیشاه، پساز شهادت ملکالمتکلمین | شیرین بیانی
پس از یک قرن سکوت | مریم مهدوی اصل*
در خدمت ایران | شیرین بیانی
چگونگی تألیف «تاریخ انقلاب مشروطیت ایران» از نگاه کوچکترین فرد خانواده
ملک المتکلّمین و آرمانش | شیرین بیانی* (اسلامی نُدوشن)
شیرین بیانی، نتیجه فرهنگ تاریخساز ملکالمتکلمین
روسیه نفوذ خود را در منطقه خارج نزدیک* از دست میدهد. | جفریمان کف (ترجمه: رضا جلالی)
استرداد؛ روایت یک عقب نشینی یا تولد یک فضیلت؟ | روزبه کردونی
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
رضاشاه، مهاجری در زمین خود | ندا مهیار
راههای جلب اعتماد مردم | محمدجواد حق شناس
نگاهی انسان شناسانه به جنگ و هویت ملی | مینو سلیمی*
نقش بستهبندی فرهنگ محور صنایع دستی در حفظ و تقویت هویتهای ملی | روح الله رحمانی *
نقش آموزش و پرورش در تقویت هویت ملی و آسیب شناسی سند ۲۰۳۰ | مریم محمدی حبیب *
نقش نمادهای شاخص طبیعی در تقویت هویت ملی | علی قمی اویلی
نقش و تأثیر میراث فرهنگی و طبیعی در بازآفرینی، احساس تعلق و تقویت هویت ملی | علی قمی اویلی *
نقش میراث فرهنگی ناملموس در تقویت هویت ملی | سیما حدادی *
زبان فارسی و هویت بخشی ملی | ندا مهیار
هویت ملی و اهمیت نمادهای آن | مهدی عسگری *
نام واره ایران | مرتضی رحیمنواز
محمدعلی فروغی؛ هویت ایرانی و نهادسازی ملی | علیرضا حسنزاده *
انسجام ملّی و شاهنامه | محمد رسولی *
تهران تمام مرا پس نداد | امید مستوفیراد
حاکمیت باید پرچم بازگشت به هویت ایرانی را برافرازد؛ هویتی که فراتر از قومیت، مذهب و جناح، همه ایرانیان را در یک نقطه گرد میآورد. بدون این بازگشت، انسجام ملی شکننده خواهد بود.
علنی شدن هژمونی جمهوری خلق چین بر تایوان و دریای چین، در عمل راهی جز رویارویی با ایالات متحده آمریکا باقی نگذاشته است. نبردی که هر دو طرف هم از نتایج بسیار مهیب آن آگاهند و هم هیچ یک قصد خالی کردن میدان را دستکم تا اینجای کار ندارند زیرا آنکه میدان را خالیکند به برتری طرف مقابل خود برای دههها رسمیت خواهد بخشید.
با آنکه نزدیک به چهار ماه از به قدرت رسیدن دوباره طالبان در افغانستان میگذرد، همچنان تشکیل حکومت فراگیر اصلیترین خواسته منتقدان و مخالفان داخلی طالبان به شمار میآید. طالبان با آنکه بارها اعلام کرده حکومتش فراگیر خواهد بود،
در مجموع طالبان میتواند افغانستان را به سرزمینی بیدولت تبدیل نماید که در آن امکان شکل گیری هر حرکت خطرناک منسجم و یا کور و غیر منسجمی وجود دارد. همگی این نگرانیها از قدرت گیری طالبان به جا و معقول و منطقی است ولی یک موضوع مغفول مانده است چون گویا متولی ندارد که نگران این خطر بالقوه طالبان باشد، خطر و تهدیدی که از قوه به فعل هم درآمده است و آن نابودی فرهنگ و تمدن ایرانی در افغانستان و ایرانیزدایی در افغانستان است.
در طول تاریخ، همیشه هستند حکومتهایی که آزادی و یا حقوق مشروع شهروندانشان را نادیده گرفته و یا تضییع کردهاند و اکثرا در مقابل این حاکمان مستبد، افرادی نیز وجود دارند که ظلم را بر نمیتابند و در راه احقاق حقوق مردم، برمیخیزند.
بیش از ۵ ماه پس از آغاز به کار دولت سیزدهم در ایران، هنوز تلاشها در پایتخت اتریش برای احیای توافق هستهای میان ایران، ایالات متحده و ۱+۴ ادامه دارد. مذاکرات در دولت جدید از روز هشتم آذرماه با پایان یافتن وقفهای شش ماهه در حالی آغاز شد که تمام اعضای اولیه توافق هستهای مصوب سال ۲۰۱۵ (۱۳۹۴) میگویند اراده سیاسی برای بازگشت به اجرای کامل برجام را دارند.
در آستانه پنجمین سالگرد درگذشت یکی از بزرگترین چهرههای سیاسی تاریخ معاصر ایران، آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی هستیم، درگذشتی که من آن را عروج مینامم. دراین نوشتار مختصر برآنم که به برخی از ویژگیهای این چهرهی تاریخی که بعضی به درستی او را امیر کبیر ثانی ایران نامیده اند، اشاراتی داشته باشم.
اصلاحطلبان ضمن اینکه از قدرت به دور هستند، گویا بیبرنامه و نا امید هم هستند و خبری از برنامه برای آینده از سوی این جریان سیاسی به گوش نمیرسد. تک و توکی از فعالان این جریان نقادانه خواهان خوداصلاحی و تعریف راهبرد جامعه محور هستند. از محمدجواد حقشناس، عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی و نماینده مردم تهران در شورای پنجم خواستهایم تا نقطه نظرات خود را درباره آخرین شرایط جریان اصلاحات و اصلاحطلبان با ما در میان بگذارد. آنچه میخوانید مشروح یک گفتگوی کوتاه است.
آیت الله صافی گلپایگانی با نزدیک به ۱۰۳ سال سن، خطر و ریشه خطر را به درستی تشخیص داد و بیاعتنا به این که سخنش ممکن است تلخ و ناگوار جلوه کند، حرفی که به اعتقادش و البته به درستی، حق و راست است را به زبان آورد، درگذشت آیتالله صافی گلپایگانی، فقدان یک روحانی پایبند بر اصول است.
مظالعه مبنایی آن چیز که به انقلاب مشروطه، جنبش ملی شدن نفت و در نهایت انقلاب اسلامی منتهی شد نشان دهنده آن است که جامعه، حتی در پائینترین سطح اجتماعی خود دغدغههایی مترقی داشت و آن را در الویتهای روزمره خود قرار داده بود. در تمام این جنبشهای اجتماعی طبقه متوسط به پایین جامعه بود که میدانداری رویدادها را بر عهده داشت و او بود که به جای نان، به آزادی اندیشه و رای اندیشید.
جامعه ایران جامعهای است که دایم اراده بر نمایش «هستی سیاسی» خود دارد و هرگز اجازه نمیدهد تجمیع زمان مانع از فاصله گرفتن آن از زمانه خود و بحرانی ساختن جامعه خود شود. بحرانی بودن جامعه ایران بیش از هر چیز ریشه در «ذهنیت انتقادی» مردم آن و توان بحرانسازی ذهنیت انسان ایرانی دارد
چرا از سنت سخن میگویم؟ چون گویا همه انقلابها در معرض این دگردیسی قرار دارند. مرتضی مطهری را بیشک باید یکی از پایهگذاران این انقلاب دانست. او رابطه وثیقی با رهبری فرهیخته انقلاب امام خمینی داشت. شاید نگرانی از همین سنتهای نانوشته بود که او را وادار کرد تا در کتاب «مقدمهای بر انقلاب اسلامی» از تهدیدی سخن براند که همه جنبشها و نهضتهای تاریخی را میتواند در معرض خطر قرار دهد.
در زبانهای فرنگی اصطلاحی وجود دارد به نام «وکیل شیطان». ظاهرا در قرون گذشته در حوزههای کلیسای مسیحی کسانی نقش مخالف منطق پذیرفته شده را بازی میکردند تا طلاب بتوانند در برابر هر پرسشی که در مقابلشان مطرح میشد، پاسخی روشن و دقیق در آستین داشته باشند.
«اشتیاق انقلابی تنها یک نتیجه ممکن دارد: ختمشدن به گفتمان ارباب، این موضوع را تجربه ثابت کرده است. آنچه شما بهعنوان انقلابیون تمنایش را دارید، یک باب است، یکی هم بهدست خواهید آورد.» (ژاک لکان)
در شب هنگام ۲۸ آبان ۱۴۰۰ در برنامهای که به مناسبت درگذشت شادروان اردشیر زاهدی از شبکه شش سیما پخش شد، با یادآوری شجاعت اخلاقی و میهندوستی وی که بسیار به جا بود در آغاز این برنامه گفته شد وی «پسر فضلالله زاهدی است که بعد از کودتای ۲۸ مرداد به جای مصدق نشست».