منشور کوروش، راهنمای حکمرانی | محمدجواد حقشناس
بازخوانی میراث کوروش نهتنها یک یاد تاریخی بلکه یک نیاز انسانی است
کوروش، الگویی برای صلح و مدارا در حکمرانی | محمدجواد حقشناس
روستاهای ایرانی، بربام گردشگری جهان | محمدجواد حق شناس
مهرگان؛ آیین مهرورزی ، سپاس یزدان و پاسداری از زمین | محمدجواد حق شناس
از داییجان ناپلئون تا ناخدا خورشید؛ مسیر یک سینماگر مؤلف | محمدجواد حق شناس
اسنپبک و ضرورت بازاندیشی در راهبردهای ملی | محمدجواد حقشناس
جغرافیای اقتصادی جدید | آدام اس . پوزن (ترجمه: رضا جلالی)
نوازندگان ارمنی، برای صلح در تختجمشید، مینوازند | محمدجواد حقشناس
ثبت جهانی درههای خرمآباد، گامی بزرگ در مسیر انسجام ملی و توسعه پایدار | محمدجواد حقشناس
بدرود با خالق «قلندرخونه»
وزارت میراثفرهنگی، پرچمدار بازتعریف «ایران» بهعنوان یک تمدن بزرگ است | محمدجواد حقشناس
گهرپارک سیرجان؛ نگین درخشان گردشگری | محمدجواد حقشناس
پس از شی جین پنگ | تایلور جوست و دانیل ماتینگ لی (ترجمه: رضا جلالی)
گویا، لمپنیسم بودن مُد شده | ندا مهیار
ملکالمتکلمین روشنفکر مشروطه | ندا مهیار
چین در اوکراین به دنبال چیست؟ | دا وی (ترجمه: رضا جلالی)
روز خبرنگار، گفتوگوی آینده با گذشته | محمدجواد حقشناس
وقتی دانش در حصر میماند | ندا مهیار
جامعهشناسی جنبش مشروطه از منظر قواعد فیزیک اجتماع | سعید کافی انارکی (ساربان)
تمجید فرانسویها از توسعه سیاسی در ایران مشروطه | علی مفتح*
از هرات تا هشتادان | محسن روحیصفت*
پیشزمینه شکلگیری جنبش مشروطیت در ایران | فریدون مجلسی
ترور نافرجام محمدعلیشاه، پساز شهادت ملکالمتکلمین | شیرین بیانی
پس از یک قرن سکوت | مریم مهدوی اصل*
در خدمت ایران | شیرین بیانی
چگونگی تألیف «تاریخ انقلاب مشروطیت ایران» از نگاه کوچکترین فرد خانواده
ملک المتکلّمین و آرمانش | شیرین بیانی* (اسلامی نُدوشن)
شیرین بیانی، نتیجه فرهنگ تاریخساز ملکالمتکلمین
روسیه نفوذ خود را در منطقه خارج نزدیک* از دست میدهد. | جفریمان کف (ترجمه: رضا جلالی)
استرداد؛ روایت یک عقب نشینی یا تولد یک فضیلت؟ | روزبه کردونی
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
رضاشاه، مهاجری در زمین خود | ندا مهیار
راههای جلب اعتماد مردم | محمدجواد حق شناس
نگاهی انسان شناسانه به جنگ و هویت ملی | مینو سلیمی*
نقش بستهبندی فرهنگ محور صنایع دستی در حفظ و تقویت هویتهای ملی | روح الله رحمانی *
نقش آموزش و پرورش در تقویت هویت ملی و آسیب شناسی سند ۲۰۳۰ | مریم محمدی حبیب *
نقش نمادهای شاخص طبیعی در تقویت هویت ملی | علی قمی اویلی
نقش و تأثیر میراث فرهنگی و طبیعی در بازآفرینی، احساس تعلق و تقویت هویت ملی | علی قمی اویلی *
نقش میراث فرهنگی ناملموس در تقویت هویت ملی | سیما حدادی *
زبان فارسی و هویت بخشی ملی | ندا مهیار
هویت ملی و اهمیت نمادهای آن | مهدی عسگری *
نام واره ایران | مرتضی رحیمنواز
محمدعلی فروغی؛ هویت ایرانی و نهادسازی ملی | علیرضا حسنزاده *
انسجام ملّی و شاهنامه | محمد رسولی *
تهران تمام مرا پس نداد | امید مستوفیراد
هویت ایرانی | رضا حبیبپور *
کردستانات در سایه جنگ: آرامش و همدلی، جلوهای از هویت ملی | حمید امان اللهی *
هویت ایرانی، جریان زنده در دل آیینها و نمادها | رقیه محمدزاده *
آشتی امت با ملت | فتح الله امی
بازخوانی میراث کوروش، امروز بیش از هر زمان دیگر ضرورتی فرهنگی و ملی است. در جهانی که بیاعتمادی و خشونت، گفتمان غالب سیاست شده، ما نیازمند بازسازی چهرهای اخلاقی از قدرت هستیم.
اندیشمندان روابط بین الملل روابط کشورها با یکدیگر را در سه دسته رقابت، همکاری و رقابت و همکاری تقسیمبندی نموده و جالب آن است که شکل اول را رقابت در نظر میگیرند. مقاله زیر به خوبی نحوه رفتار کشورهای حوزه اوراسیا را در هر سه شکل به تصویر کشیده و میتواند برای فعالان این حوزه مفید باشد.
مردم ایران در روزهای بحرانی بهوضوح ثابت کردند که برای حفاظت از سرزمین، تاریخ و آینده ایران آمادهاند از جان، مال، خانواده و همه چیز خود بگذرند. این اتفاق، نه تنها دشمنان را غافلگیر کرد،
ترکیب حافظه تاریخی مقاومت، هویت مذهبی شیعه، وحدت ملی در برابر تهدیدات خارجی، نقش رهبری بسیجکننده و فرهنگ غنی میهنپرستانه باعث شده که ایرانیان در مقاطع حساسی مانند، جنگها با انسجامی چشمگیر از کیان ایران دفاع کنند.
آموزش و پرورش، به عنوان یکی از اصلیترین نهادهای اجتماعی، نقشی بنیادین در شکلگیری شخصیت، نگرشها و هویت افراد دارد. یکی از مهمترین وظایف این نهاد، انتقال فرهنگ، ارزشها و باورهای ملی به نسلهای آینده است. در این مسیر، آموزش و پرورش میتواند بهعنوان عامل انسجام اجتماعی و تقویتکننده هویت ملی عمل کند.
نمادهای طبیعی، منابعی ارزشمند برای بازتعریف و تحکیم هویت ملی در دوران معاصر به شمار میآیند. در جهانی که هویتها در معرض چالشهای گوناگون هستند، رجوع به عناصر پایدار، معنادار و مشترک مانند کوهها، دریاها، جنگلها و کویرها میتواند راهی برای ایجاد پیوندهای مستحکم میان ملت و سرزمین باشد
میراث طبیعی نقش بسیار مؤثری در ایجاد و تقویت حس تعلق به سرزمین دارد، زیرا این آثار و مناظر طبیعی، علاوه بر ارزش اکولوژیکی و زیستمحیطی، حامل لایههای عمیق فرهنگی، تاریخی و معنوی هستند که ارتباط افراد با محیط زندگیشان را تعریف و تعمیق میبخشند.
ایران، با تاریخ و فرهنگ غنی خود، نمونههای برجستهای از میراث ناملموس ارائه میدهد که در تقویت هویت ملی نقش دارند. تاکنون، ایران 26 عنصر میراث فرهنگی ناملموس را در فهرست میراث بشری یونسکو به ثبت رسانده است.
با آشنایی بیشتر با غرب و جنبش مشروطه، نیاز به بیان مفاهیم جدید سیاسی، اجتماعی و علمی، نهضت نوسازی زبان را به رهبری اندیشمندانی مانند میرزا فتحعلی آخوندزاده و بعدها محمدعلی فروغی و ملکالشعرای بهار رقم زد و فرهنگستان زبان و ادب فارسی که در تاریخ ۱۳۴۱ تأسیس شد، نقش مهمی در واژهسازی و پالایش زبان ایفا کرده است.
در کشورهایی با هویت چندقومی و چندفرهنگی مانند کانادا، پرچم ملی نمادی است که همه اقوام مختلف آن را به عنوان نماینده وحدت و همزیستی مسالمتآمیز میپذیرند. این کشور نمونهای است از اینکه چگونه پرچم میتواند به عاملی برای ایجاد اتحاد در میان تنوع فرهنگی بدل شود.
ایلخانیان، نام ایران را برای جغرافیای سیاسی کشور تثبیت نمودند. به گونهای که تقریبا از دوره آنها به بعد این نام همواره در اسناد و مکاتبات و قراردادهای سیاسی و نیز شرح احوالات به جا مانده به چشم میخورد.
محمدعلی فروغی، با درکی عمیق از تاریخ فرهنگی ایران و دانش فلسفی مدرن، تلاش کرد مفهوم «هویت ملی» را از سطح شعارهای باستانگرایانه به عرصههای معرفتشناسانه، نهادی و گفتمانی بکشاند.
بیشتر مردم شخصیتها و اشخاص مشهور خود را که حرف دل آنها را بیان میکنند دوست دارند. در نتیجه هر نوع رفتار ناروا به این اشخاص و چهرههای خاص میتواند سبب دلزدگی مردم و تضعیف انسجام ملّی گردد. این امر برای آثار و مفاخر ملّی هم صدق میکند. برای مثال در کشور ایران، شخصیتهای تاریخی و فرهنگی و ملّی مردم بسیار مورد علاقه عموم ملّت میباشد.
من تهران مانده بودم اما «تهران» رفته بود و پشت سرش کسی آب نریخت، اسپند دود نکرد، تنها بودم در خیابانی که نشان از شهر نداشت، دلم شبیه آهن بود و خندههای کودکان بر تابها و سرسرهها فرود نمیآمد. شهر مرا بجا نمیآورد من غریبه بودم گویی در این رود خانه خروشان، چیزی جز اندوه نمیتوانستم صید کنم.
درک این هویت چندلایه نیازمند نگاهی همهجانبه و ژرفنگر است. از یک سو، باید به سراغ سنگنبشتههای تختجمشید رفت و فلسفه مدیریتی هخامنشیان را درک کرد که چگونه توانستند بزرگترین امپراتوری چندفرهنگی عصر خود را اداره کنند.
دین و معنویت: دین اسلام، با آموزههای مشترک میان کردها و سایر مسلمانان ایران، بهعنوان یکی از عوامل وحدتبخش، نقش مهمی در شکلگیری هویت ملی در این منطقه ایفا نموده است. آموزههای دینی، بهعنوان بستری مشترک برای تعامل و همزیستی مسالمتآمیز میان اقوام و مذاهب مختلف، همواره موردتوجه مردم کردستانات بوده است
در فرهنگ ایرانی، مرگ پایان وجود نیست، بلکه مرحلهای برای اتصال به عالم بالاتر است. مراسم سوم، هفتم و چهلم، فراتر از سوگواری، فرصتی برای تجدید عهد با خود، خانواده و تاریخ هستند. این نگرش، در دوره انقلاب اسلامی، نقش تعیینکنندهای داشت.
ترکیب سرود «ای ایران» که مرحوم محمد نوری به زیبایی خوانده بود، توسط مداح معروف و تبدیل آن به نوحه، البته با همان آهنگ ولی با ترکیبی از اشعار مذهبی و تکرار آن بنا به تقاضای مقام رهبری در حضور ایشان، نوید آشتی ملی بود.
شرایطی که اکنون در آن قرار گرفتیم، مهمترین وضعیت تاریخ فکر ایران است. وضعیتی که با طرح پرسشهای جدید، سنت را در معرض مواجه با فرآیندی قرار میدهد که به زایش و برساختگی امر جدید منتهی میشود.
هویت مشترک، مهمترین خروجی نهاد تمدن برای اعضاء خود است. تمدنها با اتکا به حافظه تاریخی بلندمدتِ خود، تنشهای قبلی پیش آمده را با شبکهای از منشهای معنادار در سطح فرهنگی، برچسبگذاری نموده و به عنوان دستنامه چارهجویی و مقابله با تنش به نسلهای بعدی منتقل میکنند.
در جوامع چندقومیتی مانند ایران، گردشگری داخلی میتواند به عاملی مؤثر در نزدیکی فرهنگی اقوام و اقلیتها با یکدیگر تبدیل شود. بازدید از مناطق بومی دیگر، مشاهده سنتها، زبان، غذا، پوشاک و سبک زندگی متفاوت در عین وحدت ملی، به شکلگیری فهم متقابل و احترام متقابل منجر میشود که بسترساز انسجام فرهنگی و کاهش گسستهای اجتماعی خواهد بود.