دیپلماسی، تخصص دیپلماتهاست راه صحیح خنثی نمودن همگرایی اقتدارگرایان جدید | استفن هادلی (ترجمه: رضا جلالی) «پزشکیان» مسوولیت بخشی از اختیاراتش را به نیروهای رقیب واگذار کرده است دولت چهاردهم و ضرورت تغییر حکمرانی فرهنگی | شهرام گیلآبادی* مهاجرت، صلح و امنیت پایدار | رسول صادقی* صلح اجتماعی و سیاست انتظامی | بهرام بیات* عصرانهای با طعم شعر فرزندان پوتین | آندره ئی کولز نی کف (ترجمه: رضا جلالی) شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد چرا اسرائیل به ایران حمله نکرد؟! | آیت محمدی (کلهر) احیای داعش و القاعده در منطقه | آیت محمدی (کلهر) رونمایی از بزرگترین شهاب سنگ آهنی در مجموعه برج آزادی رهبران پوپولیست چه میراثی برای کشورشان بر جای میگذارند | مانوئل فاتک، کریستوفتری بش و مورتیس شولاریک بحران واقعی اقتصاد چین | ژانگ یوآن ژو لی یو (ترجمه: رضا جلالی) آسیا بدون هژمون | سوزانا پاتون و هروه لماهیو (ترجمه: رضا جلالی) شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد نکاتی درباره دیدگاه رئیس جمهور در ضرورت انتقال پایتخت | عبدالمحمد زاهدی حرکت به روی یال جمعهها خون جای بارون میچکه | مرتضی رحیمنواز داستان آشنایی یک شاعر اجازه خلق آثار عاشقانه را نمیدهند تو زندهای هنوز و غزل فکر میکنی | سمانه نائینی زیبایی کلام در شعر بهمنی | سحر جناتی شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد گفتمان صلح و نگاهی به چالشهای حقوقی در ایران معاصر | محمدرضا ضیایی بیگدلی صلح اجتماعی و مرجعیت رسانه در ایران | ماشاءالله شمسالواعظین صلح ایرانی از نگاه محمدعلی فروغی | مریم مهدوی اصل چگونگی کاهش اثرات تنهایی استراتژیک ایران | نصرت الله تاجیک گفتمان صلح و سیاست خارجی | محمدکاظم سجادپور گفتمان صلح و نیروهای مسلح ایران | حسین علایی اقتصاد صلح محور | فرشاد مومنی* نقش آموزشعالی در شکلگیری گفتمان صلح | مصطفی معین* آخرالزمانیهای ایرانی و اجماعسازی پزشکیان | کیومرث اشتریان* ایران، بحرانهای منطقهای و گفتمان صلح | عبدالامیر نبوی* گفتمان صلح و سیاست همسایگی | ماندانا تیشهیار* گفتمان صلح و محیط زیست | محمد درویش* گفتمان صلح و مساله حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران | مهدی ذاکریان* از چرایی تا چگونگی معرفی کتاب «اخوانالمسلمین» | پیرمحمد ملازهی به نظر میرسد که باید شاهد روند خوبی باشیم شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد محمد جواد حقشناس: کابینهای با حضور زنان جوانان و اهل تسنن سخنی با آقای رئیس جمهور در مورد چگونگی کاهش اثرات تنهایی استراتژیک ایران | نصرت الله تاجیک* انتخاب کابینه در اتاق شیشهای پیام رهبری به مناسبت برگزاری چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری شریعتی، جلال و دیگران | حمید عزیزیان شریف آباد صحافی سنتی | مجید فیضیراد* اگر پزشکیان قشر خاکستری را با خود همراه کند، بازی را برهم میزند نگاه مسعود پزشکیان به اقوام امنیتی نیست | علی مفتح آیا اندیشه شریعتی پاسخگوی جامعه امروز است؟ | محمدجواد حقشناس* فاصله دره احد و تالار رودکی
تصمیمسازی در حوزه سیاست خارجی باید تخصصی شده و سیاستگذاریها در این بخش به جای شورای عالی امنیت ملی به وزارت خارجه منتقل شوند. در عین حال سایر نهادهایی که در حوزه سیاست خارجی پاسخگو نیستند، اما تحرکات و کنشگریهای آنان میتواند مسالهساز شده و هزینههایی را متوجه کشور و منافع مردم کند باید کنترل شوند.
در تبیین صلح اجتماعی این دیدگاه نسبتا اجماعی وجود دارد که انسجام اجتماعی هرجامعهای بر میزان جریان یافتگی و سرایت و شمولیت ارزشها و هنجارهای اجتماعی قوت و قابلیت پیدا میکند و از این منظر ارزشهای جامعه برای پیاده سازی به روشهای عاقلانه و هوشمندانه نیاز دارد
به ندرت یک جوان شاغل در شرکتهای دولتی، دادگاهها، وزارتخانهها یا ادارات شجاعت مخالفت با سیاستهای دولت در حضور مدیران عالی را دارد. بسیاری از این جوانان سرخود را به زیر انداخته و با اصرار بر اینکه آنها نظم حاکم را متابعت مینمایند، به کار خود ادامه میدهند.
این شهاب سنگ که از دسته شهاب سنگیهای آهنی میباشد با وزنی حدود ۱۰۰ کیلوگرم، بزرگترین شهاب سنگی است که تا کنون از این دسته شهاب سنگها رونمایی شده است.
برغم دوام زیاد دولتهای پوپولیستی، پژوهشهای سیستماتیک کمی راجع به اینکه چگونه تحت حاکمیت پوپولیستها اقتصاد توسعه یافته و عمل میکند، انجام شده است. اما به آسانی میتوان به نمونههایی دست یافت که پوپولیستها عامل ایجاد خسارات اقتصادی بودهاند.
هرگاه دولت چین یک بخش را در اولویت قرار میدهد به گونهای اجتناب ناپذیر سرمایهگذاریهای تکراری دولتهای محلی در حکم هیزمی هستند که در آتش رقابت شدید داخلی ریخته میشود.
ثبات ناشی از نظام دو قطبی آسیا که به اندازه هر کشور دیگری به امریکا هم سود رسانده، نادیده گرفته شده است. آنچه میتوانند شعله جنگ در آسیا را روشن کند کم نیستند و در راس آنها تایوان و دریای چین جنوبی قرار دارند.
اساساً اگر کسی از من بپرسد کجایی هستی، بلافاصله میگویم بوشهریام. یک کلام. با اینکه ممکن است سرجمع حتی یک سال هم در استان بوشهر زندگی نکرده ام ولی فکر میکنم سبک زندگی، علائقم، افتخاراتم، ریشهام همه اینها خلاصه در بوشهر و تنگستان و در این دیار است.
رژیم در ماجرای هفدهم شهریور 1357 به ظن بسیاری از تحلیلگران سیاسی رفتار خردمندانهتری میتوانست از خود نشان دهد. همچنان که در روزهای بعد، به سمت و سوی انجام آن حرکت نمود.
بهمنی با بهمنی در رقابت بود برای مهربانی، تواضع و اخلاق. چنانکه اکنون فروردین را آغاز شعر میدانم و تولدش را شروع خودم در دنیای واژهها. اکنون چنان آرزویم را در سینه میفشرم که مبادا کمی از کم داشتنهایش کمترم کند. فروردین تنها تولد بهمنی نیست، تولد نسلیست که آرزویشان دیدار پدری مهربان بود و اکنون شعرهایشان را بیشک مدیون او هستند.
این موضوع ذهن من را روشن کرد که اصلاً اگر ما بخواهیم معنای شعر خودمان را هم بدهیم، داریم به اذهان دیگران آسیب میرسانیم. کسانی که دوست دارند و گوش میکنند، برداشتی که ذهن خودشان دارد، باعث لذت آنها میشود نه اینکه آنها را محکوم به قبول کردن همان معنایی کنیم که در ذهن ما از آن شعر وجود داشته است.
در این یادداشت قصدم رفتن به سراغ کارنامه شاعری بهمنی یا حتی کارنامه اجتماعی شعرش نیست. این یادداشت مرور شاعرانگیِ رفتاریِ شاعری است که چون شعرهایش زلال است و چون شعرهایش مهربان. شاعری که هر چند میگوید «گاهی چنان بدم که مبادا ببینیام» اما هر آینه که از قیل و قال دنیا دلگیر باشی میتوانی در گوشه دنجی میهمان مهربانیاش شوی و برایت بخواند.
زبان در شعر بهمنی ساده و حقیقی است یعنی به همان گونه که سخن میگوید شعر میگوید. از ابهام و استعارات سخت در شعرش خبری نیست و برای یافتن مضمون خواننده را دچار سردرگمی نمیکند. شاید به جرأت بتوان گفت بزرگترین ویژگی شهر بهمنی، سهل و ممتنع بودن آن است.
ما در واقع مواجه هستیم با یک مرجع و نهادی به نام ریاست جمهوری که در قانون اساسی تقریباً ۴۰ اصل را به خود اختصاص داده است. خوب این اصولی که ما میبینیم، بیشتر مسئولیتها و تکالیفی است که بر دوش رئیس جمهور گذاشته شده، اما از اختیارات آنچنان که باید و شاید و در نظامهای ریاستی وجود دارد، خبری نیست.
رسانهای که میخواهد مرجعیت کسب کند باید اعتماد عمومی را جلب کند و این امر نیاز به برنامهریزی دارد. در این زمینه میتوان به روزنامه جامعه در دهه ۱۳۷۰ اشاره کرد و قتل نوه مرحوم مصدق در آن دوره را مثال زد که پتانسیل تبدیل به یک بحران سیاسی را داشت، اما با تیتر روزنامه و اطلاعرسانی شفاف این روزنامه که مورد وثوق مردم بود، این موضوع پس از سه روز فراموش شد.
ما باید هر جایی که منافعمان ایجاب میکند با یک قطب جهانی یا قدرت جهانی به ویژه در بخش اقتصادی وارد کار و تعامل شویم، از این فرصت اگر استفاده نکنیم، فرصتهای همراهی با تحولات جهانی و استفاده از مزایای آن و دوری از مضارش را از دست میدهیم.
رخی با تصور اینکه میتوان او را به استثمار سیاسی کشید، سعی کردند از او نردبانی برای ترقی خود یا پتکی برای منکوبکردن مخالفان بسازند اما در عمل او برای آنان و برای همه نیروهای سیاسی چالشبرانگیز شد. او هنوز از محبوبیت بالایی برای «آخرالزمانیهای ایرانی» برخوردار است.
روشن است که برخی موضوعات و مسائل منطقهای و جهانی صبغه امنیتی دارند و برخی صبغه سیاسی. با اینحال و به دلایل مختلف، ایران دهههاست که همه موضوعات و مسائل را «امنیتی» و «هویتی» تلقی و براین اساس اعلام موضع میکند.
همین دور افتادگی از آشنایی با زبانهای این حوزه تمدنی، سبب شده که کمتر به پیوندهای ادبی میان جوامعمان توجه داشته باشیم. مثنوی معنوی و گلستان و دیوان حافظ اگرچه هنوز خوانندگان پرشماری در سراسر این منطقه دارد، اما ما چقدر با آنها در ارتباط و گفتگو هستیم؟
يكي از مهمترين پرسشها به نظرم بحث در خصوص همين كليدواژهها از جمله چيستي «كابينه وحدت ملي» است؛ هم مردمي كه راي دادهاند و هم اكثريتي كه راي ندادهاند، نگران دورنماي آينده كشورند. دولت هم وعده تشكيل كابينه وحدت ملي را داده اما مشخص نكرده كه اين كابينه بايد چه شكل و شمايلي داشته باشد.
انسجام ملی، مباحث گسل های اجتماعی و تبعات امنیتی آنها مانند قومیتها، مذاهب، حقوق بشر، تقسیم ثروت و قدرت بین مناطق داخلی کشور و امنیت و یکپارچگی سرزمینی از جمله مسائل مهمی هستند که در مسائل سیاست خارجی و دکترینهای آن قایل توجه و تاثیر گذار هستند