شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
دلیل در اوج ماندن دلار برغم اقدامات مخرب ترامپ | اسوار پراساد (ترجمه: رضا جلالی)
لنجهای چوبی، نماد هویت فرهنگی | محمدجواد حقشناس
جهنم در فومن؛ یک پروژه و چند نکته | علی مفتح
جزیره آزاد هسته ای | حشمتالله جعفری*
خردادگان، بیداری طبیعت و انسان | ندا مهیار
تصمیم برای تغییر نام خلیج فارس خود تاییدی بر اصالت نام آن است | علی مفتح
ظهور استعمار «جهش یافته» در هم آغوشی تاج و تاراج | ابوالفضل فاتح
سخنان ترامپ در عربستان | سید محمود صدری
پکن چگونه تغییر خواهد کرد؟ | رانا میتر (ترجمه: رضا جلالی)
گفتگوهای ایران و آمریکا | سید محمود صدری*
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
فرزند خلیج فارس | محمدجواد حقشناس
در باب پاسداشت زبان فارسی در میان سیاستمداران | محمدجواد حقشناس
در فضای منافع ملی
پیامی که باید از ایران مخابره شود | محمدجواد حق شناس
عواقب اقتصادی تسخیر دولت | الیزابت دیوید بارت (ترجمه: رضا جلالی)
جنگ یا گفتگو | باقر شاملو*
نوروز و تجلی آن در فرهنگ پاکستان | ندا مهیار
جشن آتشافروزان | مرتضی رحیمنواز
دوگانگی در مواجهه با مصاحبه رفیقدوست | احسان هوشمند
حرفهای بیپایه درباره مسائل حساس قومی ـ زبانی را متوقف کنید
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
تلاش تندروها و بیثباتی بازارها
نگاهی دوباره به مشکلات روابط آمریکا با چین | جود بلانشت و ریان هاس (ترجمه: رضا جلالی)
اهمیت راهبردی گردشگری دریایی در توسعه پایدار | محمدجواد حقشناس
ایران در محاصره کوریدورهای ترکیه | علی مفتح*
شخصیسازی حکمرانی یا ناحکمرانی | محمدحسین زارعی*
پوتین و ترجیح اوکراین بر سوریه | الکساندر با نوف (ترجمه: رضا جلالی)
شماره ۷۱ و ۷۲ | ۳۰ دی ۱۴۰۳
زاکانی پس از شرکت در انتخابات رای اکثریت را از دست داد
تصمیمی شجاعانه
ققنوس در آتش | مرتضی رحیمنواز
شمایل یک اسطوره | مرتضی رحیمنواز
بچه خانی آباد | ندا مهیار
کالبد مدنی تهران | بهروز مرباغی*
فضاهای عمومی و تعاملات اجتماعی رو بستر تاریخ | اسکندر مختاری طالقانی
از تهران چه میخواهیم؟ | ترانه یلدا *
داستان تولد یک برنامه | حمید عزیزیان شریف آباد*
تاملی بر نقش سترگ سیدجعفر حمیدی در اعتلای فرهنگ ایران
شبی برای «شناسنامه استان بوشهر»
انجمنهای مردمی خطرناک نیستند به آنها برچسب نزنیم
فشار حداکثری فقط موجب تقویت مادورو خواهد شد | فرانسیسکو رودریگرز
ناکارآمدترین شورا | فتح الله اُمی
نجات ایران | فتح الله امّی
چرا یادمان ۱۶ آذر، هویت بخش جنبشِ دانشجویی است؟
در ۱۶ آذر، هدف ضربه به استقلال و کنشگری دانشگاه بود
یادی از۱۶ آذر | فتح الله امّی
وقایع نگاری یک اعتراض | مرتضی رحیم نواز
روز دانشجو فرصتی برای تیمار زخمها | محمدجواد حقشناس
اگر در تطبیق عنوان سالب حیات محاربه، کمی سختگیری میشد و کمی فقط کمی احتیاط در دماء چاشنی تحلیل موضوع قرار میگرفت الان با سه جوان زیرخاک مواجه نبودیم؛ جوانانی که قطعاً مجرم بودند اما مستحق مرگ، خیر
دفاع مقاله نویس از حجاب به عنوان یک ایمان مورد احترام است ولی شیوه دفاع و استدلالش به ویژه وقتی مجهز به قوه قهریه می شود و فردی که مدعی روزنامه نگاری است دعوت به اقدام ازطرف دستگاه امنیتی و قضایی هم می کند، زیانبار است.
کنعانی مقدم در پایان گفت: این روزها عده ای را به جرم برهم زدن امنیت جامعه محاربه شناخته می شوند، باید گفت هر کسی که از تریبون های رسمی به نفع جریان سیاسی متبوعش مقدمات ناامنی را به وجود می آورد، محارب است.
اعدام چند جوان به عنوان محارب و مفسد، موجب اعتراض برخی افراد در داخل و خارج از کشور شده است.
محاربه چیست و محارب کیست؟ این روزها حتی بین روحانیون برجسته و شناخته شده هم بر سر اتهام محاربه اختلاف نظری جدی به وجود آمده است. گروهی شرایط سختگیرانهای برای محاربه قائل هستند و معتقدند به سادگی نمیتوان حکم اعدام صادر کرد. دستهای دیگر هم هر اقدامی اعتراضآمیز خشن را مصداق محاربه میدانند و قویا […]
ناگفته پیدا است شدّتِ عمل فوق العاده اى که اسلام در مورد محاربان به خرج داده، براى حفظِ خون هاى بى گناهان و جلوگیرى از حملات و تجاوزهاى افراد قلدر، زورمند، جانى، چاقوکش و آدمکش، به جان و مال و نوامیسِ مردم بى گناه است.
نعمت احمدی میگوید: در رسیدگی قضایی، ما سه مرحله داریم که در این دو حکم اجرا شده آن را نمیبینم. من به اصل جرم کار ندارم و فرض را بر این میگذارم که هر دوی آنها محارب بودند؛ اما آیین دادرسی که باید رعایت شود! آیین دادرسی یعنی شما وقتی یک فردی را بازداشت میکنید و میخواهید رسیدگی کنید باید سه مرحله را پشت سر بگذارید، مرحله تحقیق مقدماتی یعنی دادسرا و صدور قرار مجرمیت و بررسی از ناحیه دادستان و صدور کیفرخواست و ارسال به دادگاه است که تمام این روندها زمانبر هستند.
افرادی که در شهر اصفهان اسیدپاشی کردند را اعدام نکردند. چگونه است که جوانی که کار اشتباهی کرده را اعدام میکنند؟!
محکوم به اعدام شده است. خودش چهارشنبه ساعت ۲بعدازظهر به ما زنگ زد و گفت بابا حکمها را به ما دادهاند؛ حکم من اعدام است. پسرم گریه میکرد و میگفت به مامان چیزی نگو... مادرش وابستگی زیادی به مهدی دارد. پسرم ورزشکار است و همیشه تلاش میکرد که افتخار کسب کند. اگر اتفاقی برای مهدی بیفتد، زندگی ما هم به پایان میرسد. به آقای آصف حسینی گفتم، تو رو خدا دوبار، حبس ابد به بچه من بدهید، اما او را اعدام نکنید. پسر من چندین قهرمانی کشور در رشته کاراته دارد. من دستفروش هستم و با نان کارگری او را بزرگ کردهام. همه آشنایان، همسایگان و همکارانم میدانند من دستفروشی میکردم تا این پسر بتواند یک روپایی ورزشی بگیرد و افتخارآفرینی کند. من نمیدانم امروز دادم را به کجا ببرم. به من گفتند، «شما راضی هستی حکم خدا و پیغمبر را زیر سوال ببرم؟» به او پاسخ دادم که نه، اگر حکم خدا و پیغمبر این است که بچه من اعدام شود. حلال خدا و پیغمبر باشد. نخواستم... انگار این بچه را نداشتم. چه میتوانستم بگویم؟ وقتی ما را در برابر خدا و پیغمبر میگذارند. مدتهاست که سرکار نرفتهام، من دستفروشی میکنم و دستمال کاغذی میفروشم. صبح میروم دادگاه و زندان و بعد در کوچهها بیهدف راه میروم.
همانطور که امام (ره) هم فرمودند که برای حفظ نظام باید بعضی از احکام را تعطیل کرد، حال برای حفظ جامعه و صلاح ملت اگر حکمی باعث شود که مصالح ملت زیر سوال برود، حکم را باید تعطیل کرد.
در قانون مجازات اسلامی سابق(مصوب 1370) اگرچه در ماده 183 همان تعبیر فقهی محاربه بکار رفته بود اما در مواردی، جرایمی که علیه نظام سیاسی کشور صورت میگرفت را نیز «محارب و مفسد فی الارض» قلمداد نموده بود؛ از جمله مواد 186 و 187 در خصوص قیام گروهی مسلحانه علیه نظام و تهیه مهمات با طرح براندازی نظام سیاسی کشور.
واقعیت آن است که بیشترین لطمه را به امنیت کشور بیاعتمادی مردم نسبت به دادگاههای غیرعلنی و غیرشفاف و صدور احکام و اجرای شائبهبرانگیز این احکام میزند