دیپلماسی، تخصص دیپلماتهاست راه صحیح خنثی نمودن همگرایی اقتدارگرایان جدید | استفن هادلی (ترجمه: رضا جلالی) «پزشکیان» مسوولیت بخشی از اختیاراتش را به نیروهای رقیب واگذار کرده است دولت چهاردهم و ضرورت تغییر حکمرانی فرهنگی | شهرام گیلآبادی* مهاجرت، صلح و امنیت پایدار | رسول صادقی* صلح اجتماعی و سیاست انتظامی | بهرام بیات* عصرانهای با طعم شعر فرزندان پوتین | آندره ئی کولز نی کف (ترجمه: رضا جلالی) شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد چرا اسرائیل به ایران حمله نکرد؟! | آیت محمدی (کلهر) احیای داعش و القاعده در منطقه | آیت محمدی (کلهر) رونمایی از بزرگترین شهاب سنگ آهنی در مجموعه برج آزادی رهبران پوپولیست چه میراثی برای کشورشان بر جای میگذارند | مانوئل فاتک، کریستوفتری بش و مورتیس شولاریک بحران واقعی اقتصاد چین | ژانگ یوآن ژو لی یو (ترجمه: رضا جلالی) آسیا بدون هژمون | سوزانا پاتون و هروه لماهیو (ترجمه: رضا جلالی) شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد نکاتی درباره دیدگاه رئیس جمهور در ضرورت انتقال پایتخت | عبدالمحمد زاهدی حرکت به روی یال جمعهها خون جای بارون میچکه | مرتضی رحیمنواز داستان آشنایی یک شاعر اجازه خلق آثار عاشقانه را نمیدهند تو زندهای هنوز و غزل فکر میکنی | سمانه نائینی زیبایی کلام در شعر بهمنی | سحر جناتی شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد گفتمان صلح و نگاهی به چالشهای حقوقی در ایران معاصر | محمدرضا ضیایی بیگدلی صلح اجتماعی و مرجعیت رسانه در ایران | ماشاءالله شمسالواعظین صلح ایرانی از نگاه محمدعلی فروغی | مریم مهدوی اصل چگونگی کاهش اثرات تنهایی استراتژیک ایران | نصرت الله تاجیک گفتمان صلح و سیاست خارجی | محمدکاظم سجادپور گفتمان صلح و نیروهای مسلح ایران | حسین علایی اقتصاد صلح محور | فرشاد مومنی* نقش آموزشعالی در شکلگیری گفتمان صلح | مصطفی معین* آخرالزمانیهای ایرانی و اجماعسازی پزشکیان | کیومرث اشتریان* ایران، بحرانهای منطقهای و گفتمان صلح | عبدالامیر نبوی* گفتمان صلح و سیاست همسایگی | ماندانا تیشهیار* گفتمان صلح و محیط زیست | محمد درویش* گفتمان صلح و مساله حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران | مهدی ذاکریان* از چرایی تا چگونگی معرفی کتاب «اخوانالمسلمین» | پیرمحمد ملازهی به نظر میرسد که باید شاهد روند خوبی باشیم شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد محمد جواد حقشناس: کابینهای با حضور زنان جوانان و اهل تسنن سخنی با آقای رئیس جمهور در مورد چگونگی کاهش اثرات تنهایی استراتژیک ایران | نصرت الله تاجیک* انتخاب کابینه در اتاق شیشهای پیام رهبری به مناسبت برگزاری چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری شریعتی، جلال و دیگران | حمید عزیزیان شریف آباد صحافی سنتی | مجید فیضیراد* اگر پزشکیان قشر خاکستری را با خود همراه کند، بازی را برهم میزند نگاه مسعود پزشکیان به اقوام امنیتی نیست | علی مفتح آیا اندیشه شریعتی پاسخگوی جامعه امروز است؟ | محمدجواد حقشناس* فاصله دره احد و تالار رودکی
پوتین اساسا هیچ رقیبی را تحمل نمی کند. در اولین دوره ای که وی با رام کردن یلتسین نامزد ریاست جمهوری شد رقیبی جدی داشت به نام لبدوف که او هم از قضا و شاید به رضای رقیبش در حادثه سقوط هلیکوپتر کشته شد
آنچه به آن اتفاق خصلت ویژه بخشید، علاوهبر غافلگیری، نادربودن آن بود. در طول ۲۴ سال حکمرانی یکهتازانهٔ ولادیمیر پوتین، اقتدار او اینچنین به چالش طلبیده نشده بود. اکنون این تصور که تهدیدی متوجه اقتدارگرایی پوتین نیست و سلطهٔ او خللناپذیر است، فرو پاشیده است.
نخستین نکتهای که میتوان گفت، آن است که آن تحولات، تأثیر منفی بر جایگاه سیاسی پوتین خواهند گذارد. او در طی دو دههای که رهبری بلامنازع روسیه را در دست داشته، همواره تلاش نموده در هیبت رهبری مقتدر، مسلط، قاطع، مصمم و قدرتمند ظاهر شود. کمترین تأثیر اقدام «پریگوژین»، خدشهدار کردن آن هیمنۀ نیرومند و پرصلابتی بود که پوتین همواره سعی کرده از حکومتش بسازد.
بد نیست به عنوان یک سرگرمیِ میانمتنی برای مثال یک فقره از کارهای پریگوژین در این حرفه را بگویم تا حساب کار دستتان بیاید. پریگوژین وقتی میخواست یکی از رقیبانش را از میدان به در کند، ترتیبی داد تا یک سفارش ساختگی برای غذای مهمانی به رقیبش بدهند
پوتین نتوانست کودتا را پیشبینی کند. در نظامهایی که گفتگو و آزادی بیان و اظهار علنی احساسات ممکن نباشد، همین میشود که حاکم از شناخت جامعه خود نیز غافل میگردد و به یکباره با وضعی مواجه میشود که ذهن و روان او از آن غافل بوده است. در ساختاری که سرآشپز خود را به فرماندهی […]
در ایران در زمان سرکوب اعتراضات مردمی، در موقعیت های مختلف، افرادی که نشانه رسمی و نظامی و انتظامی و ... نداشتند، و مثلا مورد اعتماد مقامات بودند، تحت عنوان «لباس شخصی-ها» به صورت باصطلاح «آتش به اختیار»، به جان و مال مردم می افتادند. اینان حتی گاه شامل اراذل و اوباشی زندانی می شدند
با فروپاشیی قدرت جهانیی روسیه، پیشرفت ناتو و غرب در منطقه بیشتر و بیشتر خواهد شد و آنگاه در اولین فرصت نوبت پروندهسازیی بینالمللی برای شرکای روسیه در جنگ خواهد بود.
اوضاع روسیه بیش از پیش بدتر و بدتر میشه، سرنوشت خودتون رو به روسیه و پوتین احمق گره نزنید
مشکلات درونی روسیه به خودش مربوط است. ۲۵ هزار نیروی واگنر کشته شوند، یا همه اکراینیهایی که تا بهحال توسط همین گروه مزدور کشته شدهاند، جز تأسف چیزی برای ما نداشته.