دیپلماسی، تخصص دیپلماتهاست راه صحیح خنثی نمودن همگرایی اقتدارگرایان جدید | استفن هادلی (ترجمه: رضا جلالی) «پزشکیان» مسوولیت بخشی از اختیاراتش را به نیروهای رقیب واگذار کرده است دولت چهاردهم و ضرورت تغییر حکمرانی فرهنگی | شهرام گیلآبادی* مهاجرت، صلح و امنیت پایدار | رسول صادقی* صلح اجتماعی و سیاست انتظامی | بهرام بیات* عصرانهای با طعم شعر فرزندان پوتین | آندره ئی کولز نی کف (ترجمه: رضا جلالی) شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد چرا اسرائیل به ایران حمله نکرد؟! | آیت محمدی (کلهر) احیای داعش و القاعده در منطقه | آیت محمدی (کلهر) رونمایی از بزرگترین شهاب سنگ آهنی در مجموعه برج آزادی رهبران پوپولیست چه میراثی برای کشورشان بر جای میگذارند | مانوئل فاتک، کریستوفتری بش و مورتیس شولاریک بحران واقعی اقتصاد چین | ژانگ یوآن ژو لی یو (ترجمه: رضا جلالی) آسیا بدون هژمون | سوزانا پاتون و هروه لماهیو (ترجمه: رضا جلالی) شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد نکاتی درباره دیدگاه رئیس جمهور در ضرورت انتقال پایتخت | عبدالمحمد زاهدی حرکت به روی یال جمعهها خون جای بارون میچکه | مرتضی رحیمنواز داستان آشنایی یک شاعر اجازه خلق آثار عاشقانه را نمیدهند تو زندهای هنوز و غزل فکر میکنی | سمانه نائینی زیبایی کلام در شعر بهمنی | سحر جناتی شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد گفتمان صلح و نگاهی به چالشهای حقوقی در ایران معاصر | محمدرضا ضیایی بیگدلی صلح اجتماعی و مرجعیت رسانه در ایران | ماشاءالله شمسالواعظین صلح ایرانی از نگاه محمدعلی فروغی | مریم مهدوی اصل چگونگی کاهش اثرات تنهایی استراتژیک ایران | نصرت الله تاجیک گفتمان صلح و سیاست خارجی | محمدکاظم سجادپور گفتمان صلح و نیروهای مسلح ایران | حسین علایی اقتصاد صلح محور | فرشاد مومنی* نقش آموزشعالی در شکلگیری گفتمان صلح | مصطفی معین* آخرالزمانیهای ایرانی و اجماعسازی پزشکیان | کیومرث اشتریان* ایران، بحرانهای منطقهای و گفتمان صلح | عبدالامیر نبوی* گفتمان صلح و سیاست همسایگی | ماندانا تیشهیار* گفتمان صلح و محیط زیست | محمد درویش* گفتمان صلح و مساله حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران | مهدی ذاکریان* از چرایی تا چگونگی معرفی کتاب «اخوانالمسلمین» | پیرمحمد ملازهی به نظر میرسد که باید شاهد روند خوبی باشیم شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد محمد جواد حقشناس: کابینهای با حضور زنان جوانان و اهل تسنن سخنی با آقای رئیس جمهور در مورد چگونگی کاهش اثرات تنهایی استراتژیک ایران | نصرت الله تاجیک* انتخاب کابینه در اتاق شیشهای پیام رهبری به مناسبت برگزاری چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری شریعتی، جلال و دیگران | حمید عزیزیان شریف آباد صحافی سنتی | مجید فیضیراد* اگر پزشکیان قشر خاکستری را با خود همراه کند، بازی را برهم میزند نگاه مسعود پزشکیان به اقوام امنیتی نیست | علی مفتح آیا اندیشه شریعتی پاسخگوی جامعه امروز است؟ | محمدجواد حقشناس* فاصله دره احد و تالار رودکی
اقدامات اسرائیل نقض بدیهی ترین قوانین جنگ و مبانی #حقوق_بین_الملل بشر دوستانه و مصداق آشکار جنایت علیه بشریت، #نسل_کشی و پاکسازی قومی است.
روحانی برخلاف آنچه بعدا اصولگرایان در جریان رای اعتماد مجلس گفتند دولت را به صورت شرکت سهامی اداره نمیکرد. اصولگرایان میگفتند رحمانیفضلی (وزیر کشور) سهمیه علی لاریجانی، عباس آخوندی (وزیر راه و شهرسازی) سهمیه علیاکبر ناطقنوری، محمود حجتی (وزیر کشاورزی) سهمیه عبدالله نوری، مجید انصاری (معاون حقوقی و پارلمانی رئیسجمهور) سهمیه سیدحسن خمینی و اسحاق جهانگیری (معاون اول رئیسجمهور) سهمیه اکبر هاشمیرفسنجانی است. اما روحانی این سهمیهبندی را قبول ندارد و انتخاب وزیران را انتخاب خودش میداند.
هرچند حاکمیت در همه سطوح یکدست شده است، دستگاه قضا و بنگاهای خصولتی پشت سر دولت هستند، اما مجموعه شرایط ناکارآمدی دولت را نشان میدهد.
نکوداشت این عزیز علاوه بر اینکه ادای دین به ایشان است، نشانه توجه به فرهیختگی توأم با مسئولیت شناسی است
عملکرد ظریف درخشان ترین عملکردها در جمهوری اسلامی است. یک انسان با شرافت است. یک انسان با لیاقت است. تا به امروز نه امریکایی ها می توانند طرح دیگری غیر از برجام را مطرح کنند و نه مخالفان برجام که در مجلس برجام را آتش زدند و جلوی چشم ما و ملت ضربه زدند به امنیت کشور. تندروها هم هیچ طرح دیگری جز احیای همین برجام ندارند.
نکته قابل تامل دیگر خروج شبانه هدایای احمدی نژاد در شب تحلیف رییس جمهور روحانی مرداد ۱۳۹۲ از موزه هدایای ریاست جمهوری در سعدآباد به مقصد ساختمان لادن در ولنجک (دفتر کار احمدی نژاد) بود که تا امروز معلوم نیست این هدایا کجا رفته و سرنوشت آنها چه شده است.
من، علیرغم انتقاداتی که نسبت به جریان اصلاحات داشتهام، چه در همان مقطع باشکوه بعد از دوم خرداد۷۶، که آنان بر فراز ابرها و در آسمانها بودند، و چه بعدها که محبوبیتشان تنزل پیدا کرد، اما امروز همراهی و همصدایی با اپوزیسیون بهمنظور بهرهبرداری از خشم و کینۀ مردم علیه خاتمی و جریان اصلاحات را درست نمیدانم. قبول دارم زدن اصلاحطلبان و آنان را همردیف اصولگرایان حاکمیتی نشان دادن، باعث ایجاد محبوبیت میشود؛ اما آن را غیر اخلاقی میدانم.
لازم است شرایطی فراهم شود تا با بهبود شیوهها، شاهد حضور حداکثری مردم باشیم، در غیر این صورت و در شرایط فعلی فضا برای حضور در انتخابات سرد و مأیوس کننده به نظر میآید. لذا همان طور که مقام رهبری مهمترین مشکل را در پیام نوروزی و در سخنرانی در حرم امام رضا (ع) اقتصاد دانستند، لازم است برای افزایش مشارکت به موضوع اقتصاد توجه جدی شود.
سال ۷۶ و ۷۷ بود که تقابل فکری و عملی من با جریان اصلاحات آغاز شد. این تنفر و تقابل بسیار هم شدید بود. پس از اینکه متوجه خطرات فراوان اصلاح طلبی برای کشور شدم، سال ۷۷ نامهای ناشناس به آقای خاتمی ارسال کرده و در آن صریحا ایشان را خطری برای مملکت خطاب کردم و او را مرید شیطان دانستم.
دولت های سازندگی و اصلاحات در سیاست خارجی به دنبال تنش زدایی،نه تنش آفرینی بودند و از سیاست تهاجمی پرهیز می کردند.این دولت ها رابطه خوبی با کشورهای منطقه به ویژه عربستان داشتند.ارتباط آنقدر بهبود پیدا کرده بود که ملک عبدالله پادشاه عربستان سال 1376 برای شرکت در کنفرانس اسلامی به تهران آمد و علاوه بر دیدار با خاتمی رئیس جمهور وقت به منزل شخصی هاشمی رفسنجانی هم رفت.
سید محمد خاتمی در پیامی تاکید کرد: «اصلاح خشونت پرهیز امور» کم هزینهترین و پرفایدهترین راه است؛ اصلاحطلبی راستین راه و شیوهای را میبیند و پیشنهاد میکند که امکان تحقق آنها بیشتر است
اجلاسیه های خبرگان که اغلب با دیدار با رهبری همراه است، عمدتا به منظور تجدید بیعت و ارادت صورت میگیرد و بعید است تاکنون حتی یک مورد در باره نظارت بر رهبری و حتی دستگاههای انتصابی رهبری، در این نشستها که هر بار صدها میلیون برای آن هزینه میشود، سخنی رفته باشد.
مدتی قبل پیشنهادی را با آقای خاتمی مطرح کردم که شما هم مثل همان نامهای که آقایان بهشتی، موسوی اردبیلی، خامنهای و هاشمی که به «نامه بدون سلام» معروف شد
هر اندازه از جانب مردم مطالبه اصلاح صورت گرفته، از جانب قدرت مستقر بی توجهی و بی اعتنایی سرزده است. تا سرانجام امروز به نقطه ای رسیدهایم که اکثریت ملت در یک سو ایستاده است
ایران در آستانه جهشی تاریخی بود که در صورت وقوع آن دامنه قدرت فراگیر و پایدار و همه بعدی ایران از منطقه فراتر میرفت و بر روسیه و عربستان و قدرتهای همسایه تاثیرات شگرفی میگذاشت!
حسین شریعتمداری در کیهان نوشت:یادداشت پیشروی اشارهای گذرا و مستند به هویت آقای خاتمی است که به بهانه بیانیه اخیر ایشان نوشته شده است
محمدجواد حقشناس میگوید: حاکمیت بیشتر باید نگران شود کسی مانند خاتمی از اصلاحطلبی هم عبور کرده و پیام اصلاحناپذیری سیستم حاکیمت را به اطلاع مردم میرساند. حاکمیت این را باید به عنوان هشدار در نظر بگیرد و اصلاحات را از درون خود شروع کند.
سیدمحمدخاتمی با صدور پیامی به مناسبت چهل و چهارمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی گفت: آنچه موجب تردید است اینکه نشانه ای از تمایل حاکمیت به اصلاح و پرهیز از اشتباهات گذشته و حال مشاهده نمی شود؛ اصلاحاتی که منوط به تغییر و اصلاح قانون اساسی (که حتماً در جای خود لازم است) نیست بلکه با بازگشت به روح (و حتی نصّ) همین قانون اساسی اینهمه اصلاحات میسر است.
جوان نوشت: روح حاکم بر این دو بیانیه براندازی و عبور از نهادهای قانونی جمهوری اسلامی است. منتها یکی به روش نرم و دیگری به روش سخت. از این روست که باید گفت این خاتمی و موسوی دو روی یک سکهاند.
امروز اگرچه هاشمی نیست اما راه عقلانیت و میانهروی باز است