در فضای منافع ملی
پیامی که باید از ایران مخابره شود | محمدجواد حق شناس
عواقب اقتصادی تسخیر دولت | الیزابت دیوید بارت (ترجمه: رضا جلالی)
جنگ یا گفتگو | باقر شاملو*
نوروز و تجلی آن در فرهنگ پاکستان | ندا مهیار
جشن آتشافروزان | مرتضی رحیمنواز
دوگانگی در مواجهه با مصاحبه رفیقدوست | احسان هوشمند
حرفهای بیپایه درباره مسائل حساس قومی ـ زبانی را متوقف کنید
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
تلاش تندروها و بیثباتی بازارها
نگاهی دوباره به مشکلات روابط آمریکا با چین | جود بلانشت و ریان هاس (ترجمه: رضا جلالی)
اهمیت راهبردی گردشگری دریایی در توسعه پایدار | محمدجواد حقشناس
ایران در محاصره کوریدورهای ترکیه | علی مفتح*
شخصیسازی حکمرانی یا ناحکمرانی | محمدحسین زارعی*
پوتین و ترجیح اوکراین بر سوریه | الکساندر با نوف (ترجمه: رضا جلالی)
شماره ۷۱ و ۷۲ | ۳۰ دی ۱۴۰۳
زاکانی پس از شرکت در انتخابات رای اکثریت را از دست داد
تصمیمی شجاعانه
ققنوس در آتش | مرتضی رحیمنواز
شمایل یک اسطوره | مرتضی رحیمنواز
بچه خانی آباد | ندا مهیار
کالبد مدنی تهران | بهروز مرباغی*
فضاهای عمومی و تعاملات اجتماعی رو بستر تاریخ | اسکندر مختاری طالقانی
از تهران چه میخواهیم؟ | ترانه یلدا *
داستان تولد یک برنامه | حمید عزیزیان شریف آباد*
تاملی بر نقش سترگ سیدجعفر حمیدی در اعتلای فرهنگ ایران
شبی برای «شناسنامه استان بوشهر»
انجمنهای مردمی خطرناک نیستند به آنها برچسب نزنیم
فشار حداکثری فقط موجب تقویت مادورو خواهد شد | فرانسیسکو رودریگرز
ناکارآمدترین شورا | فتح الله اُمی
نجات ایران | فتح الله امّی
چرا یادمان ۱۶ آذر، هویت بخش جنبشِ دانشجویی است؟
در ۱۶ آذر، هدف ضربه به استقلال و کنشگری دانشگاه بود
یادی از۱۶ آذر | فتح الله امّی
وقایع نگاری یک اعتراض | مرتضی رحیم نواز
روز دانشجو فرصتی برای تیمار زخمها | محمدجواد حقشناس
سیاستورزی صلحآمیز ایرانی از منظر کنشگری مرزی | مقصود فراستخواه*
دهه هشتادیها و صلح با طبیعت | علیاصغر سیدآبادی*
دلایل دوری از سیاست دوستی در جریانهای سیاسی امروز با رویکرد شناختی | عباسعلی رهبر*
شماره ۶۹ و ۷۰ | ۳۰ آبان ۱۴۰۳
دیپلماسی، تخصص دیپلماتهاست
راه صحیح خنثی نمودن همگرایی اقتدارگرایان جدید | استفن هادلی (ترجمه: رضا جلالی)
«پزشکیان» مسوولیت بخشی از اختیاراتش را به نیروهای رقیب واگذار کرده است
دولت چهاردهم و ضرورت تغییر حکمرانی فرهنگی | شهرام گیلآبادی*
مهاجرت، صلح و امنیت پایدار | رسول صادقی*
صلح اجتماعی و سیاست انتظامی | بهرام بیات*
عصرانهای با طعم شعر
فرزندان پوتین | آندره ئی کولز نی کف (ترجمه: رضا جلالی)
شماره ۶۸ | ۳۰ مهر ۱۴۰۳
چرا اسرائیل به ایران حمله نکرد؟! | آیت محمدی (کلهر)
اقدامات اسرائیل نقض بدیهی ترین قوانین جنگ و مبانی #حقوق_بین_الملل بشر دوستانه و مصداق آشکار جنایت علیه بشریت، #نسل_کشی و پاکسازی قومی است.
روحانی برخلاف آنچه بعدا اصولگرایان در جریان رای اعتماد مجلس گفتند دولت را به صورت شرکت سهامی اداره نمیکرد. اصولگرایان میگفتند رحمانیفضلی (وزیر کشور) سهمیه علی لاریجانی، عباس آخوندی (وزیر راه و شهرسازی) سهمیه علیاکبر ناطقنوری، محمود حجتی (وزیر کشاورزی) سهمیه عبدالله نوری، مجید انصاری (معاون حقوقی و پارلمانی رئیسجمهور) سهمیه سیدحسن خمینی و اسحاق جهانگیری (معاون اول رئیسجمهور) سهمیه اکبر هاشمیرفسنجانی است. اما روحانی این سهمیهبندی را قبول ندارد و انتخاب وزیران را انتخاب خودش میداند.
هرچند حاکمیت در همه سطوح یکدست شده است، دستگاه قضا و بنگاهای خصولتی پشت سر دولت هستند، اما مجموعه شرایط ناکارآمدی دولت را نشان میدهد.
نکوداشت این عزیز علاوه بر اینکه ادای دین به ایشان است، نشانه توجه به فرهیختگی توأم با مسئولیت شناسی است
عملکرد ظریف درخشان ترین عملکردها در جمهوری اسلامی است. یک انسان با شرافت است. یک انسان با لیاقت است. تا به امروز نه امریکایی ها می توانند طرح دیگری غیر از برجام را مطرح کنند و نه مخالفان برجام که در مجلس برجام را آتش زدند و جلوی چشم ما و ملت ضربه زدند به امنیت کشور. تندروها هم هیچ طرح دیگری جز احیای همین برجام ندارند.
نکته قابل تامل دیگر خروج شبانه هدایای احمدی نژاد در شب تحلیف رییس جمهور روحانی مرداد ۱۳۹۲ از موزه هدایای ریاست جمهوری در سعدآباد به مقصد ساختمان لادن در ولنجک (دفتر کار احمدی نژاد) بود که تا امروز معلوم نیست این هدایا کجا رفته و سرنوشت آنها چه شده است.
من، علیرغم انتقاداتی که نسبت به جریان اصلاحات داشتهام، چه در همان مقطع باشکوه بعد از دوم خرداد۷۶، که آنان بر فراز ابرها و در آسمانها بودند، و چه بعدها که محبوبیتشان تنزل پیدا کرد، اما امروز همراهی و همصدایی با اپوزیسیون بهمنظور بهرهبرداری از خشم و کینۀ مردم علیه خاتمی و جریان اصلاحات را درست نمیدانم. قبول دارم زدن اصلاحطلبان و آنان را همردیف اصولگرایان حاکمیتی نشان دادن، باعث ایجاد محبوبیت میشود؛ اما آن را غیر اخلاقی میدانم.
لازم است شرایطی فراهم شود تا با بهبود شیوهها، شاهد حضور حداکثری مردم باشیم، در غیر این صورت و در شرایط فعلی فضا برای حضور در انتخابات سرد و مأیوس کننده به نظر میآید. لذا همان طور که مقام رهبری مهمترین مشکل را در پیام نوروزی و در سخنرانی در حرم امام رضا (ع) اقتصاد دانستند، لازم است برای افزایش مشارکت به موضوع اقتصاد توجه جدی شود.
سال ۷۶ و ۷۷ بود که تقابل فکری و عملی من با جریان اصلاحات آغاز شد. این تنفر و تقابل بسیار هم شدید بود. پس از اینکه متوجه خطرات فراوان اصلاح طلبی برای کشور شدم، سال ۷۷ نامهای ناشناس به آقای خاتمی ارسال کرده و در آن صریحا ایشان را خطری برای مملکت خطاب کردم و او را مرید شیطان دانستم.
دولت های سازندگی و اصلاحات در سیاست خارجی به دنبال تنش زدایی،نه تنش آفرینی بودند و از سیاست تهاجمی پرهیز می کردند.این دولت ها رابطه خوبی با کشورهای منطقه به ویژه عربستان داشتند.ارتباط آنقدر بهبود پیدا کرده بود که ملک عبدالله پادشاه عربستان سال 1376 برای شرکت در کنفرانس اسلامی به تهران آمد و علاوه بر دیدار با خاتمی رئیس جمهور وقت به منزل شخصی هاشمی رفسنجانی هم رفت.
سید محمد خاتمی در پیامی تاکید کرد: «اصلاح خشونت پرهیز امور» کم هزینهترین و پرفایدهترین راه است؛ اصلاحطلبی راستین راه و شیوهای را میبیند و پیشنهاد میکند که امکان تحقق آنها بیشتر است
اجلاسیه های خبرگان که اغلب با دیدار با رهبری همراه است، عمدتا به منظور تجدید بیعت و ارادت صورت میگیرد و بعید است تاکنون حتی یک مورد در باره نظارت بر رهبری و حتی دستگاههای انتصابی رهبری، در این نشستها که هر بار صدها میلیون برای آن هزینه میشود، سخنی رفته باشد.
مدتی قبل پیشنهادی را با آقای خاتمی مطرح کردم که شما هم مثل همان نامهای که آقایان بهشتی، موسوی اردبیلی، خامنهای و هاشمی که به «نامه بدون سلام» معروف شد
هر اندازه از جانب مردم مطالبه اصلاح صورت گرفته، از جانب قدرت مستقر بی توجهی و بی اعتنایی سرزده است. تا سرانجام امروز به نقطه ای رسیدهایم که اکثریت ملت در یک سو ایستاده است
ایران در آستانه جهشی تاریخی بود که در صورت وقوع آن دامنه قدرت فراگیر و پایدار و همه بعدی ایران از منطقه فراتر میرفت و بر روسیه و عربستان و قدرتهای همسایه تاثیرات شگرفی میگذاشت!
حسین شریعتمداری در کیهان نوشت:یادداشت پیشروی اشارهای گذرا و مستند به هویت آقای خاتمی است که به بهانه بیانیه اخیر ایشان نوشته شده است
محمدجواد حقشناس میگوید: حاکمیت بیشتر باید نگران شود کسی مانند خاتمی از اصلاحطلبی هم عبور کرده و پیام اصلاحناپذیری سیستم حاکیمت را به اطلاع مردم میرساند. حاکمیت این را باید به عنوان هشدار در نظر بگیرد و اصلاحات را از درون خود شروع کند.
سیدمحمدخاتمی با صدور پیامی به مناسبت چهل و چهارمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی گفت: آنچه موجب تردید است اینکه نشانه ای از تمایل حاکمیت به اصلاح و پرهیز از اشتباهات گذشته و حال مشاهده نمی شود؛ اصلاحاتی که منوط به تغییر و اصلاح قانون اساسی (که حتماً در جای خود لازم است) نیست بلکه با بازگشت به روح (و حتی نصّ) همین قانون اساسی اینهمه اصلاحات میسر است.
جوان نوشت: روح حاکم بر این دو بیانیه براندازی و عبور از نهادهای قانونی جمهوری اسلامی است. منتها یکی به روش نرم و دیگری به روش سخت. از این روست که باید گفت این خاتمی و موسوی دو روی یک سکهاند.
امروز اگرچه هاشمی نیست اما راه عقلانیت و میانهروی باز است