در فضای منافع ملی
پیامی که باید از ایران مخابره شود | محمدجواد حق شناس
عواقب اقتصادی تسخیر دولت | الیزابت دیوید بارت (ترجمه: رضا جلالی)
جنگ یا گفتگو | باقر شاملو*
نوروز و تجلی آن در فرهنگ پاکستان | ندا مهیار
جشن آتشافروزان | مرتضی رحیمنواز
دوگانگی در مواجهه با مصاحبه رفیقدوست | احسان هوشمند
حرفهای بیپایه درباره مسائل حساس قومی ـ زبانی را متوقف کنید
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
تلاش تندروها و بیثباتی بازارها
نگاهی دوباره به مشکلات روابط آمریکا با چین | جود بلانشت و ریان هاس (ترجمه: رضا جلالی)
اهمیت راهبردی گردشگری دریایی در توسعه پایدار | محمدجواد حقشناس
ایران در محاصره کوریدورهای ترکیه | علی مفتح*
شخصیسازی حکمرانی یا ناحکمرانی | محمدحسین زارعی*
پوتین و ترجیح اوکراین بر سوریه | الکساندر با نوف (ترجمه: رضا جلالی)
شماره ۷۱ و ۷۲ | ۳۰ دی ۱۴۰۳
زاکانی پس از شرکت در انتخابات رای اکثریت را از دست داد
تصمیمی شجاعانه
ققنوس در آتش | مرتضی رحیمنواز
شمایل یک اسطوره | مرتضی رحیمنواز
بچه خانی آباد | ندا مهیار
کالبد مدنی تهران | بهروز مرباغی*
فضاهای عمومی و تعاملات اجتماعی رو بستر تاریخ | اسکندر مختاری طالقانی
از تهران چه میخواهیم؟ | ترانه یلدا *
داستان تولد یک برنامه | حمید عزیزیان شریف آباد*
تاملی بر نقش سترگ سیدجعفر حمیدی در اعتلای فرهنگ ایران
شبی برای «شناسنامه استان بوشهر»
انجمنهای مردمی خطرناک نیستند به آنها برچسب نزنیم
فشار حداکثری فقط موجب تقویت مادورو خواهد شد | فرانسیسکو رودریگرز
ناکارآمدترین شورا | فتح الله اُمی
نجات ایران | فتح الله امّی
چرا یادمان ۱۶ آذر، هویت بخش جنبشِ دانشجویی است؟
در ۱۶ آذر، هدف ضربه به استقلال و کنشگری دانشگاه بود
یادی از۱۶ آذر | فتح الله امّی
وقایع نگاری یک اعتراض | مرتضی رحیم نواز
روز دانشجو فرصتی برای تیمار زخمها | محمدجواد حقشناس
سیاستورزی صلحآمیز ایرانی از منظر کنشگری مرزی | مقصود فراستخواه*
دهه هشتادیها و صلح با طبیعت | علیاصغر سیدآبادی*
دلایل دوری از سیاست دوستی در جریانهای سیاسی امروز با رویکرد شناختی | عباسعلی رهبر*
شماره ۶۹ و ۷۰ | ۳۰ آبان ۱۴۰۳
دیپلماسی، تخصص دیپلماتهاست
راه صحیح خنثی نمودن همگرایی اقتدارگرایان جدید | استفن هادلی (ترجمه: رضا جلالی)
«پزشکیان» مسوولیت بخشی از اختیاراتش را به نیروهای رقیب واگذار کرده است
دولت چهاردهم و ضرورت تغییر حکمرانی فرهنگی | شهرام گیلآبادی*
مهاجرت، صلح و امنیت پایدار | رسول صادقی*
صلح اجتماعی و سیاست انتظامی | بهرام بیات*
عصرانهای با طعم شعر
فرزندان پوتین | آندره ئی کولز نی کف (ترجمه: رضا جلالی)
شماره ۶۸ | ۳۰ مهر ۱۴۰۳
چرا اسرائیل به ایران حمله نکرد؟! | آیت محمدی (کلهر)
در سال ۷۷ دولتی در ایران برسر کار بود که از پشتوانه رای بیست میلیونی مردم برخوردار بود و در یک انتخابات پرشور پیروز شده بود. شرایط اقتصادی در ثبات و نظم خاصی بهسر میبرد و تحریم اقتصادی فراگیر وجود نداشت. در سال ۷۷ دولت سعودی و امارات و از همه مهمتر اروپا در یک رابطه نسبتاً خوبی با ایران بهسر میبردند و دولت حاکم در ایران از «مشروعیت» و مقبولیت لازم و کافی برخوردار بود.
نسل سالخورده رهبران شوروی،میراث خواران انقلاب۱۹۱۷ حکومتی بوجود آورده بودند که عملکرد آن از بسیاری جنبه ها فاجعه بار بود
پایبندی به منافع ملی یعنی حال که جمهوری اسلامی فهمیده اشتباه کرده و با منطقه و دنیا نمی شود و نمی توان جنگید ما این اقدام او را ببخشیم.
آموزش زبان پشتو در ادارات و در مکاتب اجباری شد و تلاش شد یک نوع فارسیستیزی در سیاست حکومتی، حاکم شود تا به امروز که حتی در قانون اساسی افغانستان، سرود ملی را به زبان پشتو اختصاص دادند
از زمان به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان اخبار نگرانکنندهای درباره فارسیستیزی و تلاش برای حذف زبان فارسی از افغانستان شنیده شده است. تغییر نامهای فارسی در ادارات، اماکن و معابر و ایجاد محدودیت برای استفاده از زبان فارسی بخشی از اقدامات فارسیستیزانه طالبان است. استاد محمدکاظم کاظمی، ادیب افغانستانی که از مفاخر معاصر زبان فارسی بهشمار میرود، در گفتگو با «جوان» به ریشههای دشمنی با فارسی در افغانستان پرداخته است.
پشتوانه هر نظام و حکومتی بر مشروعیت مردمی و تکیه بر ملت خود استوار است. از طرفی برخورداری از این تسلیحات پیشرفته، آن هم در منطقه ای خاص که کشور ما در آن قرار گرفته، یک نیاز اساسی و پشتوانه ای برای حفظ یکپارچگی ایران و عامل بازدارندگی مهمی است
سخنگوی طالبان گفت: نیروهای ما بهویژه نیروهایی که در مناطق مرزی فعالیت میکنند، بسیار آموزش دیدهاند، متأسفانه این حوادثی که بارها رخ میدهد و چندبار تکرار شده، دلیلاش آن نیست که نیروهای ما بیتوجهی کرده و یا آموزش دیده نیستند.
به نظر می رسد حاکمیت اسلامی طالبان در تنها موردی که با دولت غرب گرای اشرف غنی اشتراک نظر دارد و سازشان کوک است ، مسئله حقابه ایران و سهم سیستان از رود هیرمند است
در کشور ما برخی مسئولین و دولتمردان از این اتفاق استقبال کردند. برخی چهرههای طالبان هم در این مدت دو سال اخیر میهمان رسمی ایران بودند و تلاش میشد به افغانستان جدید که دیگر تحت مدیریت و اشراف بهویژه آمریکاییها قرار ندارد، بهعنوان فرصتی ارزنده نگاه شود
آن زمان که آمریکاییها افغانستان را ترک کرده و عملا تحویل طالبان دادند، برخی در داخل ذوقزده شدند و حتی برخی در مواضعی نسنجیده، از دولت جدید طالبان استقبال کرده.
مسئولین کشور باید تلاش نمایند همین دیدگاه در طرف افغانی نیز بوجود آید . هر جنگی با طالبان تبعات جبران ناپذیری را در بر دارد.
مسئلهای که انتقادهای زیادی را در پی داشت، حمایتهای گسترده طیفی تندرو از حاکمیت از سرکار آمدن طالبان بود، آنها طالبان را جنبش اصیل منطقه خواندند و حمایتهای مختلفی به این گروه عرضه داشتند، اما در مقابل تنها خواسته از آنها آمریکاستیزی بود و تامین حقابه هیرمند جای در میان این مطالبات نداشت.
فرجی راد گفت: ایران سعی کرد روابط با طالبان تیره نشود. اما متاسفانه آنها ظرفیت همکاری با ایران را ندارند و درکی از همسایگی و همسایگی خوب را ندارند. به اعتقاد من با توجه به اینکه سیستان منطقه مهمی است و آب برای مردم آنجا بسیار حیاتی است
افغانستان ۵ میلیونی زمانی با ایرانی که ۱۵ میلیون جمعیت داشت بر سر آب قراردادی بسته است. با این قرارداد واگذاریهای ارزی به دست آمده است. حال چنانچه طالبان بخواهد آن قرارداد را نقض کند مسائل قبل از قراردادی مطرح میشود. بخشی از آب آن رودخانه در برابر امتیازاتی که افغانستان گرفته است به ایران واگذار شده بود
رییسجمهور گفت: به حاکمان افغانستان اخطار میدهم، حقابه مردم سیستان و بلوچستان را به فوریت بدهند.
خبرگزاری تسنیم در این رابطه از قول یک منبع آگاه نوشت: درگیری و تیراندازی مرزبانان ایران با نیروهای مرزبانی طالبان در اطراف پل "میلک" تلفات جانی نداشت.وی با بیان اینکه این درگیری تمام شده است و علت دقیق ماجرا در دست بررسی قرار دارد، افزود: اطلاعات تکمیلی بهزودی اعلام خواهد شد.
طالبان اعلام کرد که دیپلماتهای جدیدی برای اداره سفارت افغانستان در تهران به ایران اعزام شده اند.
دامی تازه نهادهاند و سرِ حقهای دیگر باز کردهاند تا دوباره بنیاد مَکری بگذارند. اینبار، به بهانهی پاکسازیِ پل سوخته و این طرفه بوالعجب! برپایی نمایشگاه کتاب!! آن هم از سوی طالبانی که حکم به تعطیلی دانشگاهها، خانهنشینی زنها و مهاجرت استادها داده است. میگویند پلِ سوخته محل تجمع معتادان بوده اما نمیگویند نبض تجارت […]
دستاوردهایی که در طی ۲۰ سال رنج و مشقت به دست آمده، یکشبه بر باد میرود. گویی رنج زنان افغان را پایانی نیست. طالبان، در ظل حمایت یا بیتوجهی قدرتهای جهانی به سرکوب زنان ادامه میدهد.
ملیت ایرانی شهروندمدار، مهاجرستیز نیست؛ آغوشش به روی همه آنها که ایران را میسازند باز است.