دیپلماسی، تخصص دیپلماتهاست راه صحیح خنثی نمودن همگرایی اقتدارگرایان جدید | استفن هادلی (ترجمه: رضا جلالی) «پزشکیان» مسوولیت بخشی از اختیاراتش را به نیروهای رقیب واگذار کرده است دولت چهاردهم و ضرورت تغییر حکمرانی فرهنگی | شهرام گیلآبادی* مهاجرت، صلح و امنیت پایدار | رسول صادقی* صلح اجتماعی و سیاست انتظامی | بهرام بیات* عصرانهای با طعم شعر فرزندان پوتین | آندره ئی کولز نی کف (ترجمه: رضا جلالی) شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد چرا اسرائیل به ایران حمله نکرد؟! | آیت محمدی (کلهر) احیای داعش و القاعده در منطقه | آیت محمدی (کلهر) رونمایی از بزرگترین شهاب سنگ آهنی در مجموعه برج آزادی رهبران پوپولیست چه میراثی برای کشورشان بر جای میگذارند | مانوئل فاتک، کریستوفتری بش و مورتیس شولاریک بحران واقعی اقتصاد چین | ژانگ یوآن ژو لی یو (ترجمه: رضا جلالی) آسیا بدون هژمون | سوزانا پاتون و هروه لماهیو (ترجمه: رضا جلالی) شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد نکاتی درباره دیدگاه رئیس جمهور در ضرورت انتقال پایتخت | عبدالمحمد زاهدی حرکت به روی یال جمعهها خون جای بارون میچکه | مرتضی رحیمنواز داستان آشنایی یک شاعر اجازه خلق آثار عاشقانه را نمیدهند تو زندهای هنوز و غزل فکر میکنی | سمانه نائینی زیبایی کلام در شعر بهمنی | سحر جناتی شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد گفتمان صلح و نگاهی به چالشهای حقوقی در ایران معاصر | محمدرضا ضیایی بیگدلی صلح اجتماعی و مرجعیت رسانه در ایران | ماشاءالله شمسالواعظین صلح ایرانی از نگاه محمدعلی فروغی | مریم مهدوی اصل چگونگی کاهش اثرات تنهایی استراتژیک ایران | نصرت الله تاجیک گفتمان صلح و سیاست خارجی | محمدکاظم سجادپور گفتمان صلح و نیروهای مسلح ایران | حسین علایی اقتصاد صلح محور | فرشاد مومنی* نقش آموزشعالی در شکلگیری گفتمان صلح | مصطفی معین* آخرالزمانیهای ایرانی و اجماعسازی پزشکیان | کیومرث اشتریان* ایران، بحرانهای منطقهای و گفتمان صلح | عبدالامیر نبوی* گفتمان صلح و سیاست همسایگی | ماندانا تیشهیار* گفتمان صلح و محیط زیست | محمد درویش* گفتمان صلح و مساله حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران | مهدی ذاکریان* از چرایی تا چگونگی معرفی کتاب «اخوانالمسلمین» | پیرمحمد ملازهی به نظر میرسد که باید شاهد روند خوبی باشیم شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد محمد جواد حقشناس: کابینهای با حضور زنان جوانان و اهل تسنن سخنی با آقای رئیس جمهور در مورد چگونگی کاهش اثرات تنهایی استراتژیک ایران | نصرت الله تاجیک* انتخاب کابینه در اتاق شیشهای پیام رهبری به مناسبت برگزاری چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری شریعتی، جلال و دیگران | حمید عزیزیان شریف آباد صحافی سنتی | مجید فیضیراد* اگر پزشکیان قشر خاکستری را با خود همراه کند، بازی را برهم میزند نگاه مسعود پزشکیان به اقوام امنیتی نیست | علی مفتح آیا اندیشه شریعتی پاسخگوی جامعه امروز است؟ | محمدجواد حقشناس* فاصله دره احد و تالار رودکی
در سال ۷۷ دولتی در ایران برسر کار بود که از پشتوانه رای بیست میلیونی مردم برخوردار بود و در یک انتخابات پرشور پیروز شده بود. شرایط اقتصادی در ثبات و نظم خاصی بهسر میبرد و تحریم اقتصادی فراگیر وجود نداشت. در سال ۷۷ دولت سعودی و امارات و از همه مهمتر اروپا در یک رابطه نسبتاً خوبی با ایران بهسر میبردند و دولت حاکم در ایران از «مشروعیت» و مقبولیت لازم و کافی برخوردار بود.
نسل سالخورده رهبران شوروی،میراث خواران انقلاب۱۹۱۷ حکومتی بوجود آورده بودند که عملکرد آن از بسیاری جنبه ها فاجعه بار بود
پایبندی به منافع ملی یعنی حال که جمهوری اسلامی فهمیده اشتباه کرده و با منطقه و دنیا نمی شود و نمی توان جنگید ما این اقدام او را ببخشیم.
آموزش زبان پشتو در ادارات و در مکاتب اجباری شد و تلاش شد یک نوع فارسیستیزی در سیاست حکومتی، حاکم شود تا به امروز که حتی در قانون اساسی افغانستان، سرود ملی را به زبان پشتو اختصاص دادند
از زمان به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان اخبار نگرانکنندهای درباره فارسیستیزی و تلاش برای حذف زبان فارسی از افغانستان شنیده شده است. تغییر نامهای فارسی در ادارات، اماکن و معابر و ایجاد محدودیت برای استفاده از زبان فارسی بخشی از اقدامات فارسیستیزانه طالبان است. استاد محمدکاظم کاظمی، ادیب افغانستانی که از مفاخر معاصر زبان فارسی بهشمار میرود، در گفتگو با «جوان» به ریشههای دشمنی با فارسی در افغانستان پرداخته است.
پشتوانه هر نظام و حکومتی بر مشروعیت مردمی و تکیه بر ملت خود استوار است. از طرفی برخورداری از این تسلیحات پیشرفته، آن هم در منطقه ای خاص که کشور ما در آن قرار گرفته، یک نیاز اساسی و پشتوانه ای برای حفظ یکپارچگی ایران و عامل بازدارندگی مهمی است
سخنگوی طالبان گفت: نیروهای ما بهویژه نیروهایی که در مناطق مرزی فعالیت میکنند، بسیار آموزش دیدهاند، متأسفانه این حوادثی که بارها رخ میدهد و چندبار تکرار شده، دلیلاش آن نیست که نیروهای ما بیتوجهی کرده و یا آموزش دیده نیستند.
به نظر می رسد حاکمیت اسلامی طالبان در تنها موردی که با دولت غرب گرای اشرف غنی اشتراک نظر دارد و سازشان کوک است ، مسئله حقابه ایران و سهم سیستان از رود هیرمند است
در کشور ما برخی مسئولین و دولتمردان از این اتفاق استقبال کردند. برخی چهرههای طالبان هم در این مدت دو سال اخیر میهمان رسمی ایران بودند و تلاش میشد به افغانستان جدید که دیگر تحت مدیریت و اشراف بهویژه آمریکاییها قرار ندارد، بهعنوان فرصتی ارزنده نگاه شود
آن زمان که آمریکاییها افغانستان را ترک کرده و عملا تحویل طالبان دادند، برخی در داخل ذوقزده شدند و حتی برخی در مواضعی نسنجیده، از دولت جدید طالبان استقبال کرده.
مسئولین کشور باید تلاش نمایند همین دیدگاه در طرف افغانی نیز بوجود آید . هر جنگی با طالبان تبعات جبران ناپذیری را در بر دارد.
مسئلهای که انتقادهای زیادی را در پی داشت، حمایتهای گسترده طیفی تندرو از حاکمیت از سرکار آمدن طالبان بود، آنها طالبان را جنبش اصیل منطقه خواندند و حمایتهای مختلفی به این گروه عرضه داشتند، اما در مقابل تنها خواسته از آنها آمریکاستیزی بود و تامین حقابه هیرمند جای در میان این مطالبات نداشت.
فرجی راد گفت: ایران سعی کرد روابط با طالبان تیره نشود. اما متاسفانه آنها ظرفیت همکاری با ایران را ندارند و درکی از همسایگی و همسایگی خوب را ندارند. به اعتقاد من با توجه به اینکه سیستان منطقه مهمی است و آب برای مردم آنجا بسیار حیاتی است
افغانستان ۵ میلیونی زمانی با ایرانی که ۱۵ میلیون جمعیت داشت بر سر آب قراردادی بسته است. با این قرارداد واگذاریهای ارزی به دست آمده است. حال چنانچه طالبان بخواهد آن قرارداد را نقض کند مسائل قبل از قراردادی مطرح میشود. بخشی از آب آن رودخانه در برابر امتیازاتی که افغانستان گرفته است به ایران واگذار شده بود
رییسجمهور گفت: به حاکمان افغانستان اخطار میدهم، حقابه مردم سیستان و بلوچستان را به فوریت بدهند.
خبرگزاری تسنیم در این رابطه از قول یک منبع آگاه نوشت: درگیری و تیراندازی مرزبانان ایران با نیروهای مرزبانی طالبان در اطراف پل "میلک" تلفات جانی نداشت.وی با بیان اینکه این درگیری تمام شده است و علت دقیق ماجرا در دست بررسی قرار دارد، افزود: اطلاعات تکمیلی بهزودی اعلام خواهد شد.
طالبان اعلام کرد که دیپلماتهای جدیدی برای اداره سفارت افغانستان در تهران به ایران اعزام شده اند.
دامی تازه نهادهاند و سرِ حقهای دیگر باز کردهاند تا دوباره بنیاد مَکری بگذارند. اینبار، به بهانهی پاکسازیِ پل سوخته و این طرفه بوالعجب! برپایی نمایشگاه کتاب!! آن هم از سوی طالبانی که حکم به تعطیلی دانشگاهها، خانهنشینی زنها و مهاجرت استادها داده است. میگویند پلِ سوخته محل تجمع معتادان بوده اما نمیگویند نبض تجارت […]
دستاوردهایی که در طی ۲۰ سال رنج و مشقت به دست آمده، یکشبه بر باد میرود. گویی رنج زنان افغان را پایانی نیست. طالبان، در ظل حمایت یا بیتوجهی قدرتهای جهانی به سرکوب زنان ادامه میدهد.
ملیت ایرانی شهروندمدار، مهاجرستیز نیست؛ آغوشش به روی همه آنها که ایران را میسازند باز است.