سیاستورزی صلحآمیز ایرانی از منظر کنشگری مرزی | مقصود فراستخواه* دهه هشتادیها و صلح با طبیعت | علیاصغر سیدآبادی* دلایل دوری از سیاست دوستی در جریانهای سیاسی امروز با رویکرد شناختی | عباسعلی رهبر* دیپلماسی، تخصص دیپلماتهاست راه صحیح خنثی نمودن همگرایی اقتدارگرایان جدید | استفن هادلی (ترجمه: رضا جلالی) «پزشکیان» مسوولیت بخشی از اختیاراتش را به نیروهای رقیب واگذار کرده است دولت چهاردهم و ضرورت تغییر حکمرانی فرهنگی | شهرام گیلآبادی* مهاجرت، صلح و امنیت پایدار | رسول صادقی* صلح اجتماعی و سیاست انتظامی | بهرام بیات* عصرانهای با طعم شعر فرزندان پوتین | آندره ئی کولز نی کف (ترجمه: رضا جلالی) شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد چرا اسرائیل به ایران حمله نکرد؟! | آیت محمدی (کلهر) احیای داعش و القاعده در منطقه | آیت محمدی (کلهر) رونمایی از بزرگترین شهاب سنگ آهنی در مجموعه برج آزادی رهبران پوپولیست چه میراثی برای کشورشان بر جای میگذارند | مانوئل فاتک، کریستوفتری بش و مورتیس شولاریک بحران واقعی اقتصاد چین | ژانگ یوآن ژو لی یو (ترجمه: رضا جلالی) آسیا بدون هژمون | سوزانا پاتون و هروه لماهیو (ترجمه: رضا جلالی) شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد نکاتی درباره دیدگاه رئیس جمهور در ضرورت انتقال پایتخت | عبدالمحمد زاهدی حرکت به روی یال جمعهها خون جای بارون میچکه | مرتضی رحیمنواز داستان آشنایی یک شاعر اجازه خلق آثار عاشقانه را نمیدهند تو زندهای هنوز و غزل فکر میکنی | سمانه نائینی زیبایی کلام در شعر بهمنی | سحر جناتی شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد گفتمان صلح و نگاهی به چالشهای حقوقی در ایران معاصر | محمدرضا ضیایی بیگدلی صلح اجتماعی و مرجعیت رسانه در ایران | ماشاءالله شمسالواعظین صلح ایرانی از نگاه محمدعلی فروغی | مریم مهدوی اصل چگونگی کاهش اثرات تنهایی استراتژیک ایران | نصرت الله تاجیک گفتمان صلح و سیاست خارجی | محمدکاظم سجادپور گفتمان صلح و نیروهای مسلح ایران | حسین علایی اقتصاد صلح محور | فرشاد مومنی* نقش آموزشعالی در شکلگیری گفتمان صلح | مصطفی معین* آخرالزمانیهای ایرانی و اجماعسازی پزشکیان | کیومرث اشتریان* ایران، بحرانهای منطقهای و گفتمان صلح | عبدالامیر نبوی* گفتمان صلح و سیاست همسایگی | ماندانا تیشهیار* گفتمان صلح و محیط زیست | محمد درویش* گفتمان صلح و مساله حقوق بشر در جمهوری اسلامی ایران | مهدی ذاکریان* از چرایی تا چگونگی معرفی کتاب «اخوانالمسلمین» | پیرمحمد ملازهی به نظر میرسد که باید شاهد روند خوبی باشیم شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد محمد جواد حقشناس: کابینهای با حضور زنان جوانان و اهل تسنن سخنی با آقای رئیس جمهور در مورد چگونگی کاهش اثرات تنهایی استراتژیک ایران | نصرت الله تاجیک* انتخاب کابینه در اتاق شیشهای پیام رهبری به مناسبت برگزاری چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری شریعتی، جلال و دیگران | حمید عزیزیان شریف آباد صحافی سنتی | مجید فیضیراد* اگر پزشکیان قشر خاکستری را با خود همراه کند، بازی را برهم میزند
در حالی که تخمینها متفاوت است، به نظر میرسد که بین سه تا چهار میلیارد نفر در کره زمین امروزه گوشی هوشمند دارند و اگرچه سانسور اینترنت به ویژه در چین یک مشکل واقعی حل نشده است، اما افراد زیادی وجود دارند که میتوانند به همه جا سرک بکشند.
تجاوز نظامی همهجانبه روسیه به اوکراین که در روز ۲۴ فوریه ۲۰۲۲ (۵ اسفند ۱۴۰۰) آغاز شد، نقض جدی حقوق بینالملل، ازجمله منشور ملل متحد است. این حمله تمامیت ارضی، حاکمیت و استقلال اوکراین را شدیدا نقض میکند. روسیه با بمباران مدارس، بیمارستانها و مناطق مسکونی، مرتکب موارد متعددی از نقض حقوق بشر شده است. شمار مصدومان و قربانیان، ازجمله زنان و کودکان، به هزاران تن رسیده و مرتبا درحال افزایش است.
جنگ در اوکراین بر خطرات وابستگی اروپا به گاز روسیه تاکید دارد. تنشهای کنونی ترس از اختلال در جریان گاز روسیه را برانگیخته است. این امر کمبود انرژی موجود را تشدید میکند و حتی به قیمتهای بالاتر برای مصرفکنندگان اروپایی که با بحران شدید هزینههای زندگی مواجه هستند، میانجامد.
در فروپاشی شوروی دو عامل داخلی و خارجی مؤثر بودند. عامل داخلی تأثیر ایدئولوژیک بودن نظام بود که از آغاز خود را بر حق و به عنوان کانون کمونیسم بین الملل ضامن گسترش و جهانگیر شدن آرمان خود میپنداشت. مسئله این بود که آرمان نظری چنان غرق در گستردگی بوروکراسی نظارتی و پلیسی شد که ناچار روز به روز از حلقه خودیها کاست و به اشرافیتی متمرکز به بهای مسکنت مردم بدل شد، یعنی عملا از آرمان ادعایی بسیار دور افتاد و در سیاستهای اقتصادی و اجرایی ناموفق ماند.
روزنامه آفتاب یزد (شماره ۶۲۵۱ | ۱۴ اسفند ۱۴۰۰ | صفحه ۱۲)
علنی شدن هژمونی جمهوری خلق چین بر تایوان و دریای چین، در عمل راهی جز رویارویی با ایالات متحده آمریکا باقی نگذاشته است. نبردی که هر دو طرف هم از نتایج بسیار مهیب آن آگاهند و هم هیچ یک قصد خالی کردن میدان را دستکم تا اینجای کار ندارند زیرا آنکه میدان را خالیکند به برتری طرف مقابل خود برای دههها رسمیت خواهد بخشید.