منشور کوروش، راهنمای حکمرانی | محمدجواد حقشناس
بازخوانی میراث کوروش نهتنها یک یاد تاریخی بلکه یک نیاز انسانی است
کوروش، الگویی برای صلح و مدارا در حکمرانی | محمدجواد حقشناس
روستاهای ایرانی، بربام گردشگری جهان | محمدجواد حق شناس
مهرگان؛ آیین مهرورزی ، سپاس یزدان و پاسداری از زمین | محمدجواد حق شناس
از داییجان ناپلئون تا ناخدا خورشید؛ مسیر یک سینماگر مؤلف | محمدجواد حق شناس
اسنپبک و ضرورت بازاندیشی در راهبردهای ملی | محمدجواد حقشناس
جغرافیای اقتصادی جدید | آدام اس . پوزن (ترجمه: رضا جلالی)
نوازندگان ارمنی، برای صلح در تختجمشید، مینوازند | محمدجواد حقشناس
ثبت جهانی درههای خرمآباد، گامی بزرگ در مسیر انسجام ملی و توسعه پایدار | محمدجواد حقشناس
بدرود با خالق «قلندرخونه»
وزارت میراثفرهنگی، پرچمدار بازتعریف «ایران» بهعنوان یک تمدن بزرگ است | محمدجواد حقشناس
گهرپارک سیرجان؛ نگین درخشان گردشگری | محمدجواد حقشناس
پس از شی جین پنگ | تایلور جوست و دانیل ماتینگ لی (ترجمه: رضا جلالی)
گویا، لمپنیسم بودن مُد شده | ندا مهیار
ملکالمتکلمین روشنفکر مشروطه | ندا مهیار
چین در اوکراین به دنبال چیست؟ | دا وی (ترجمه: رضا جلالی)
روز خبرنگار، گفتوگوی آینده با گذشته | محمدجواد حقشناس
وقتی دانش در حصر میماند | ندا مهیار
جامعهشناسی جنبش مشروطه از منظر قواعد فیزیک اجتماع | سعید کافی انارکی (ساربان)
تمجید فرانسویها از توسعه سیاسی در ایران مشروطه | علی مفتح*
از هرات تا هشتادان | محسن روحیصفت*
پیشزمینه شکلگیری جنبش مشروطیت در ایران | فریدون مجلسی
ترور نافرجام محمدعلیشاه، پساز شهادت ملکالمتکلمین | شیرین بیانی
پس از یک قرن سکوت | مریم مهدوی اصل*
در خدمت ایران | شیرین بیانی
چگونگی تألیف «تاریخ انقلاب مشروطیت ایران» از نگاه کوچکترین فرد خانواده
ملک المتکلّمین و آرمانش | شیرین بیانی* (اسلامی نُدوشن)
شیرین بیانی، نتیجه فرهنگ تاریخساز ملکالمتکلمین
روسیه نفوذ خود را در منطقه خارج نزدیک* از دست میدهد. | جفریمان کف (ترجمه: رضا جلالی)
استرداد؛ روایت یک عقب نشینی یا تولد یک فضیلت؟ | روزبه کردونی
شماره جدید نشریه نیم روز منتشر شد
رضاشاه، مهاجری در زمین خود | ندا مهیار
راههای جلب اعتماد مردم | محمدجواد حق شناس
نگاهی انسان شناسانه به جنگ و هویت ملی | مینو سلیمی*
نقش بستهبندی فرهنگ محور صنایع دستی در حفظ و تقویت هویتهای ملی | روح الله رحمانی *
نقش آموزش و پرورش در تقویت هویت ملی و آسیب شناسی سند ۲۰۳۰ | مریم محمدی حبیب *
نقش نمادهای شاخص طبیعی در تقویت هویت ملی | علی قمی اویلی
نقش و تأثیر میراث فرهنگی و طبیعی در بازآفرینی، احساس تعلق و تقویت هویت ملی | علی قمی اویلی *
نقش میراث فرهنگی ناملموس در تقویت هویت ملی | سیما حدادی *
زبان فارسی و هویت بخشی ملی | ندا مهیار
هویت ملی و اهمیت نمادهای آن | مهدی عسگری *
نام واره ایران | مرتضی رحیمنواز
محمدعلی فروغی؛ هویت ایرانی و نهادسازی ملی | علیرضا حسنزاده *
انسجام ملّی و شاهنامه | محمد رسولی *
تهران تمام مرا پس نداد | امید مستوفیراد
هویت ایرانی | رضا حبیبپور *
کردستانات در سایه جنگ: آرامش و همدلی، جلوهای از هویت ملی | حمید امان اللهی *
هویت ایرانی، جریان زنده در دل آیینها و نمادها | رقیه محمدزاده *
آشتی امت با ملت | فتح الله امی
به احتمال زیاد در کنگره بعدی حزب کمونیست چین که انتظار میرود سال ۲۰۲۷ برگزار شود، جهان خارج با گزینههای بالقوه جانشینی آشنا خواهد شد زیرا در این کنگره، حزب کمونیست تغییرات در کمیته دائمی دفتر سیاسی را اعلام میدارد.
طبق آمار غیر رسمی، بیشتر از ۱۵۰ هزار خانواده توسط طالبان کوچ اجباری داده شدهاند. اخیراً طالبان تعدادی از خانوادهها را در مرکز ولایت هرات مجبور به ترک خانههایشان نمودهاند.
هسته اصلی ایدئولوژی طالبانی، دیوبندیت و پشتونیت است. دو مکتبی که حداقل صد سال میان کنش داشتهاند و با هم اردواج کردهاند. پس ایدئولوژی طالبان دیوبندیسم پشتونی یا پشتونیسم دیوبندی است. ملحقات این ایدئولوژی تروریسم سلفی، دکترین ژئوپولیتیکی مغولی پاکستان و دکترین ژئوپولیتیک ناتو است.
عریض و طویل کردن تشکیلات امنیتی طالبان تنها در صورتی میتواند به عنوان یک گزینه واقعی مطرح شود که این گروه بتواند به سرعت به حمایتهای مالی دسترسی پیدا کند؛ چون این رژیم در بحثهای تأمین درآمدی، فاقد گزینههای جایگزینی پایدار است،
با جلوس محمد شاه به تخت سلطنت، برای چندمین بار به تحریک انگلستان، کامران میرزا امیر هرات از پرداخت خراج سالانه خودداری کرد. در این میان، وی نه تنها استحکامات غوریان را خراب نکرده بود، بلکه به سیستان نیز یورش برده و سرزمین مزبور را به اشغال سپاهیان خود درآورد.
واقعیت دیگر داخل افغانستان و تصمیمی هست که مردم افغانستان باید بگیرند آیا مساله این است که تجربه ۵۰ سال جنگ و تغییر رژیم، جامعه سنتی افغانستان را به این باور رسانیده که اسیر سرنوشتی جغرافیایی و جهانی هستند که باید به آن تن بسپرند و نایی برای مقابله وجود ندارد.
از نظر تاریخی همواره خود افغانستان برای قدرتهای بزرگ و رقیب اهمیت نداشته است. بلکه سرزمین افغانستان در رابطه با همسایگان او و قدرتهای دیگر مهم بوده، لذا به نظر میرسد افغانستان که نتوانست منافع آمریکا را تامین نماید نمیبایستی از این به بعد تامین کننده منافع رقبای آمریکا در منطقه باشد.
مذاکرات هستهای نشان داد که سیاست خارجی ما میتواند به راحتی درگیر «گره راهبردی» شود که همه چیز بستگی به باز شدن یا بسته ماندن آن دارد.
در پروژه گزارشدهی فساد و جرایم سازمانیافته (OCCRP) اعلام شد رئیس جمهوری فراری افغانستان به «فهرست نهایی فاسدترین فرد سال» راه یافته است. او بعد از اینکه بهعنوان فاسدترین رهبر جهان انتخاب شد به دفاع از خودش پرداخته و مدعی شد که خروجش از کابل در حالی صورت گرفته که چارهای جز آن نداشته است.
در اواخر سده نوزدهم میلادی، افغانستان به یک دولت حائل در «بازی بزرگ» بین امپراتوری بریتانیا و امپراتوری روسیه تبدیل شد. در سال ۱۹۱۹، پس از جنگ سوم افغان و انگلیس و امضای معاهده راولپندی، این کشور دوباره کنترل امور خارجه خود را از بریتانیا پس گرفت و استقلال خود را توسط امانالله شاه اعلام نمود.
اختلافات مرزی با ایران و اخیراً افزایش تنش برسرحقابه ایران و نیز درگیری مرزی موجب خواهد شد که ایران تمرکز خود بر امور خاورمیانه را کاهش دهد که مطلوب کشورهای حوزه خلیج فارس و اسرائیل میباشد.
سیاست ایران باید حفظ موازنه منافع ما و طالبان و حامیانش (پاکستان، عربستان و حتی آمریکا)، نخبگان، ذینفعان و اقوام و گروههای افغانستانی باشد و با آنها و نیز همسایگان موثر و قدرتهای بین المللی مانند چین و روسیه و نیز سازمانهای بین المللی برای سامان دادن مهاجرین از نزدیک همکاری کرد که بتوان نقش سازندهای در این شرایط ایفا نمود.
زندگی مثل کاروانیست در حرکت؛ همین که توقف کردیم یعنی عقب ماندیم. افغانستان کشوری از درون غنی و در ظاهر پریشان؛ سرزمین پر از استعداد و تهی از انگیزه، انگار جایی از کار میلنگد. سالهاست در جنونی به نام تحصیل ماندهایم. کشوری که پای خیلیها به مکتب نرسید و به دست خیلیها کتاب. سرزمینی که […]
سرشت قدرت فسادآور است و فیلسوفان و دانشمندان به عنوان راهکار، به تفکیک قوا اهمیت دادهاند. برخی دیگر چون ماکیاولی نزاعهای طبقاتی و کشمکشهای سیاسی را عامل ثبات سیاسی میدانند. این مهم جز از مجرای قدرت مشروع دست یافتنی نیست، اختلافات درونی طالبان که متمرکز به آموزش خانمها است نباید افکاری عمومی را تنها به این تمرکز، جهت دهد،
در این میان، نشست بیسابقه دیروز در کمپ دیوید آمریکا به معنای ورود به مرحلهای مهم از سیاست مهار چین در حوزه پیرامونی آن و در حاشیه آن کره شمالی است. ژاپن و کره جنوبی هر دو متحد آمریکا هستند و واشنگتن با هر کدام اتحادی دو جانبه داشته و دارد
افکار هابز حفره هایی داشت ومورد سوءاستفاده فرمانروایان مستبد در اروپای قرن شانزده هم به بعد واقع گردید !
در حال حاضر به نظر میرسد مسوولان آمریکایی در یک پارادوکس جدی گرفتار شدهاند؛ وزیر خارجه ایالات متحده از یک طرف اعلام میکند، 6 میلیارد دلار داراییهای ایران آزاد شده چون اساسا دارو و غذا مشمول تحریم نبودهاند، از سوی دیگر اما این ابهام وجود دارد که اگر قوانین بینالمللی بر یک چنین ضرورتی تاکید داشتهاند چرا با تاخیر 5 ساله اعمال شده است؟ این تضادها نشان میدهد که آمریکاییها، ابزار تحریم را به صورت غیرانسانی حتی برای غذا و دارو هم استفاده میکنند. هر دو روی این معادله باید مورد دقت و تاکید قرار بگیرند.
سیسی به مصری ها وعده سعادت داد اما مصر کاملا در هم شکسته است. آمارها تکان دهنده هستند. نرخ تورم آن کشور تقریبا 37 درصد است و ارزش هر دلار امریکا به 30 پوند مصر رسیده است.
شک نمود چهره ای مثبت به افکار عمومی جهان و کسب اعتماد آن ها، یک امتیاز بسیار بزرگ برای هر کشوری است که مثلاً برای سوییس طی بیش از دو قرن از بابت عدم مشارکت در جنگ ها تا پادرمیانی در صلح، رفاه و رضایت مردمش و... حاصل شده است.
در سال ۷۷ دولتی در ایران برسر کار بود که از پشتوانه رای بیست میلیونی مردم برخوردار بود و در یک انتخابات پرشور پیروز شده بود. شرایط اقتصادی در ثبات و نظم خاصی بهسر میبرد و تحریم اقتصادی فراگیر وجود نداشت. در سال ۷۷ دولت سعودی و امارات و از همه مهمتر اروپا در یک رابطه نسبتاً خوبی با ایران بهسر میبردند و دولت حاکم در ایران از «مشروعیت» و مقبولیت لازم و کافی برخوردار بود.
هرچند رشد و توسعه ارزشهای مشترک بین هردو کشور کندتر شده است اما منافع مادی مشترک آنها تقویت شده است. هندوستان و امریکا ، اکنون یک دشمن ژئوپولتیک مشترک بنام چین دارند و هر دو کشور می دانند که برای برنده شدن در رقابت با پکن می توانند کمک یار دیگری باشند