تقابل نظامی اسرائیل و ایران: پیامدها و راه حلها | سید حسین موسویان آیین نوروز دوای درد افغانستان | حسین دهباشی ردپای نوروز در ادبیات داستانی | محمد مالمیر سبزی پلو با ماهی | مرتضی رحیمنواز بهداشت و تغذیه در تعطیلات مراسم نوروز باستانی | گلبن سهراب شهر نوروزانه | بهروز مرباغی تئاتر و بهار، تلاشی برای زدودن زشتی و پلشتی | مجید گیاهچی نوروز در رادیو ایران زمستان به پایان رسیده است… | محمود فاضلی اهمیت پاسداری از جشن نوروز در افغانستان | محمدصادق دهقان پارسه، تختگاه نوروز | مرتضی رحیمنواز نوروز، جشن بیداری | جعفر حمیدی بازشناسی نمادهای انسانی نوروز | مرتضی رحیمنواز آن روزگاران | ساناز آریانفر سیمای جهانی نوروز ایرانی | مرتضی رحیمنواز آداب و رسوم نوروزیِ تاجیکان | دلشاد رحیمی* نظام اسطورهای نوروز | مرتضی رحیمنواز نوروز و دیپلماسی میراث فرهنگی | رضا دبیری نژاد تحویل سال و تغییر احوال | محمدجواد حق شناس نمادشناسی سفره هفتسین و نوروز | مرتضی رحیمنواز حال و هوای عید در تاجیکستان | عباس نظری کارت تبریک عید | مجید جلیسه نوروز، فرهنگِ هویتساز | فریدون مجلسی شکوهِ هرات، در فراسوی گستره ایران فرهنگی نوروز، جشن رستاخیز آئینهای پیشوار نوروزی | ندا مهیار نوروز و آیینهای نمایشی نوروزی سیاست همسایگی در نوروزستان | سید رسول موسوی پوتین قادر نیست جنبش رهبر مخالفان را خاموش سازد | آندره ئی سولداتوف . ایرینا بروگان (ترجمه: رضا جلالی) جشن آتشافروزان | مرتضی رحیمنواز عامل قدرت چین نه فناوری که خبرچین ها هستند | مین شی پی (ترجمه: رضا جلالی) جایگاه نقاشیخط را اثر مشخص میکند تئاتر شهر، حریم ذهنی میخواهد نه حریم شهری | مرتضی رحیمنواز سنگ زیرین آسیاب | فرشاد مومنی در چشم برادر | محمد کریمی* ماجراهای ما یک نفر | محمد امین کریمی* دنیا یالان دنیادی | الهه کریمی* بابا حسن | الهام کریمی* رویای حزبی از جنس اکثریت مردم، حزب عدالت ایران | بهزاد کاظمی سربلند در عرصههای گوناگون | محمود کاشانی چشمی و چراغی که بود| علیرضا فخیمی* جانِ جان برکف ما | طاهره فخیمی* فراتر از وکیل | محمد حسین زارعی مرد خدا، عمل و تواضع | حسین راغفر یکی مرد بود اندر آن روزگار | دادبه دادمهر دوستدار دوستداشتنی | سیدعلی جزایری حضور سبز حاج آقا | امیرحسین انصاریمهر* آرمانگرایی انقلابی | مجتبی امیری زیست رشک برانگیز | محمد اسدینژاد بچه محل | حسن احمدی
یکی از مهمترین آیینهای نمایشی نوروز، «میر نوروزی» است، آیینی که مشابه آنرا که با «قربانی کردن» و «شاهکشی» پیوند دارد، میتوان در بسیاری دیگر از فرهنگها هم یافت. در فرهنگ ایرانی این آیین در پنج روز آخر سال که به آن پنجه دزدیده میگفتند، اجرا میشد.
سعید روستایی به به شش ماه حبس، پنج سال محرومیت از ملاقات با اهالی سینما و آموزش اجباری در شعبه قم دانشکده صداوسیما محکوم شده بود.
«من باید هنگام نوشتن تنها باشم، هرگاه نمایشنامهام دارای هشت کاراکتر باشد دراینصورت من خودم را در یک جمعیت هشتنفری حس میکنم و آنها من را مشغول میکنند. باید آنها را بشناسم و با ویژگیهای اخلاقی هریک، آشنا شوم.» «هنریک ایبسن» کبیر نمایشنامهنویس و درامنویس بزرگ قرن نوزدهم اینگونه میگوید و ادامه میدهد: «البته شناخت […]
ما از سویی یقهی جلال و گلستان و سایه و شریعتی و شاملو و دولتآبادی را میگیریم که چرا بیخود ژست مبارز گرفتند؛ از سویی دیگر خودمان حتی به خالق کلاهقرمزی و پسرخاله هم به چشم گلادیاتور نگاه میکنیم
کرگدنخوانی» مردادماه 1402 در تهران، رویدادی به کارگردانی کیوان کثیریان که از قرار معلوم کارگردان و تعدادی از بازیگران آن را 30سال پس از یک اجرای نمایش «کرگدن» گرد هم آورده نیز به همین دلیل تازگی خود را حفظ کرده است.
پس از به لجن کشیدن تمام مفاهیم و میراثهای اخلاقی و معنوی جامعۀ ما توسط محافل کیهانی، به نظر میرسد اکنون نوبت به مفهوم وطن رسیده است تا آن را هم از هرگونه محتوا خالی و به ضد خود تبدیل کنند!
قلدری رسانه ای با سوء استفاده از مسئولیت و با هدف ترور شخصیت، آزار روحی، سرکوب و کنترل افراد و گروههای اجتماعی انجام می شود. فرد یا گروه قلدر از طریق رسانه ها، بدون درگیری فیزیکی، قدرت خویش را با دستکاری در افکار عمومی افزایش داده و با تقلیل قدرت رقبا آنها را به زیرسلطه کشیده و منافع سیاسی، اجتماعی و فرهنگی خود را به پیش می برد.
یاسر عرب : تولد خالهای که مادر و پدر بود! ✍یاسر عرب روز تولد توست مادرم، خالهام، پدرم، عزیزم، ژالهام… زبان تو ذهن نسل مرا پای جعبهی جادو نوازش داد و توپ و تشر مردانهات به پدران ما راه و رسم مادری آموخت. خاله لیلای عزیز! امروز هرچند تولد توست اما این هدیه برای […]
کار شاپور جورکش پیش از انقلاب تئاتر بود و سرپرستی کمیته تئاتر دانشگاه شیراز را از سال ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۶ به عهده داشت. تدریس در کارگاه تئاتر کودک تلویزیون مرکز شیراز از سال ۱۳۵۴ تا ۱۳۵۸ از دیگر فعالیتهای او بود. بعد از آنکه فعالیت تئاتری در شیراز با موانعی روبهرو شد، کار فردیتری را برای بیان و بروز انتخاب کرد و به سمت شعر رفت و ادبیات عرصه فعالیت شاپور جورکش شد.
شاید پیام اصلی فیلم زیبا و فراموش نشدنی روز واقعه در همان دیالوگ تکان دهندهای است که قهرمان مسیحی فیلم «نصرانی» در سوالی که از او میپرسند که در کربلا چه دیدی خلاصه شود. نصرانی در جواب میگوید: «او به بالاترین جایی رسیده که بشریت رسیده. من حقیقت را پاره پاره بر خاک دیدم! من حقیقت را در زنجیر دیدم! من حقیقت را در سر نیزه دیدم!»
به نظر نمیرسد نه منطق و نه قوانین ما برای قاضی هم چنین اختیاری قائل باشد که رأسا در امور تخصصی رشتههای دیگر و از جمله پزشکی و روانپزشکی مداخله کند. متأسفانه به دلیل کماطلاعی راجع به مسائل سلامت روان و فقدان دانش کافی در جامعه، شاهد آن هستیم
این سمفونی در سال ۱۳۸۴ با رهبری شریفیان و همکاری ارکستر فیلارمونیک رومانی بار دیگر در سالنهای بخارست اجرا و نهایتا در سالهای ۱۳۸۵-۱۳۸۶ ضبط و تکثیر شد.
نمادهای مذهبی و آئینی هم نمود خود را در و بر پرده سینما و تلویزیون داشتهاند. تلاش برای بازسازی حماسی رخدادهای مذهبی و فیلمهای شخصیت نگار درباره مقدسین از بارزترین این کوششها و جوششها بودهاند که نمونههای بسیاری از آن را دیدهایم.
در سالهای نخست انقلاب، با توجه به شور و هیجانی که برآمده از ایدئولوژی شیعی بود، بسیاری از سینماگران که از وقایع انقلاب مستند تهیه میکردند، از ارجاع به ریشه کربلایی این نهضت غافل نبودند و در بسیاری از زمینهها شباهتها و یا آبشخورهای مربوطه را در اثر خود متذکر میشدند.
تعزیه، هنری است که میتوان آن را به عنوان یک مجموعه هنری مرکب از شعر، نثر، موسیقی، اسطورهها و حماسههای مذهبی و تاریخی ایران، در سطح جهان مطرح ساخت.
هنر شیعی که ترکیب هنر ایرانی به شکل طبیعی با باورها و ارزشهای دینی است، با جوهره وجود این مردم عجین گشته است، در زمان سوگواری برای سالار شهیدان، امام حسین (ع) هنر، هم از بعد موسیقایی و هم از بعد بصری به مدد عزاداران میآید و ارادت شیعیان به این امام همام را بیشتر نمایان میکند
متاسفانه در روزهای اخیر، آزمونی به نام ارتقاع سطح کیفی ارکستر برگزار شد،که ماحصل آن کنار گذاشتن ۴۴ نفر از ۵۹ نفر عضو ارکستر سمفونیک تهران بود.
از نفوذ اجتماعی برخی گروههای مرجع پیشین تاحدّی کاسته شده است. مثلاً روحانیت و حتی روشنفکران از نفوذ اجتماعی گذشته و قدرت بسیج سیاسی و اجتماعی به میزان قبل برخوردار نیستند
فیلم «برادران لیلا» ساخته سعید روستایی که قبل از حضورش در جشنواره کن به وزارت ارشاد ارائه نشده بود، رسماً توقیف شد.